hey ik wil dit gewoon kwijt want ik heb dit al heel lang in mijn hoofd maar vind niet echt de juiste persoon om mee te praten
dus ik ben een beetje bang voor later eigenlijk, ik heb nog geen idee wat ik wil worden of welke studies ik zal doen na het middelbaar, altijd wordt mij de vraag gesteld ‘ wat wil jij later worden?’ maar ik heb geen idee
en ik heb ook geen zin eigenlijk om op te groeien en mee te doen met de rest, ik wil geen relatie met 1 persoon waarmee ik dan voor de volgende 20 jaar of meer mee moet samen zijn na een tijdje zal ik hem beu worden en ik wil ook geen kinderen, er lopen er genoeg rond maar als ik dit zou zeggen tegen mijn ouders zouden ze gewoon denken dat ik slecht spreek of dat ik slechte dingen wensen, maar ik ben nu eenmaal de oudste ik moet die 3 dingen hebben om een ‘beeldig dochter’ te zijn anders ben ik niet goed of kinderachtig en ik maak me hier nu al zorgen over en ben nog maar 17 jaar
ik heb ook geen zin eigenlijk om hier te blijven ik wil hier weg zijn zo moet ik niet elke dag doen alsof ik blij ben, ik ben het zo beu om te horen ‘waarom lach je niet?’ weet ik niet waarom ben jij hier nog? en doen wat ik wil. vorig jaar is er iemand gestorven van waar ik het totaal niet verwacht had. sinds die dag vraag ik mezelf af wanneer ik aan de beurt ben, wanneer ik eindelijk ook weg mag gaan.
en ik weet niet of ik depressief ben of gwn verdrietig want ik voel me al jaren numb en triestig soms of gwn soort van leeg vanbinnen , ik wou dat ik dit wist zodat ik kan genezen en van mijn leven kan genieten en dan sterven want ik wil niks anders dan weg zijn van hier
er zijn te veel zorgen op deze wereld en eens dat ik me gelukkig voel is er weer iets slecht, ik snap niet eens wat ik hier doe ik wil zo graag weg zijn maar nee dat mag niet anders brand ik in de hel, de hel he soms wou ik dat ik gwn niet gelovig was dan zou ik niet geloven in de hel en toch zm plegen want IK BEN DIT BEU IK WIL HIER WEG…
ik zal hier morgen nog zijn en de dag erna ook de week erna ook, de maand erna ook enzo… dit stopt niet voor mij, ik wil hier weg… ik ben moe
ik lijk veel te klagen voor iemand die een ‘gezond lichaam’ heeft, een familie dat om mij geeft 2 ouders zussen broers, al dat maar toch ben ik niet gelukkig, toch wil ik hier weg, ik ben altijd dankbaar voor alles dat mij gegeven wordt echt waar, maar ik wil hier nog steeds weg. ‘you can have millions of people around you, but still feel alone’.
dit wil ik nog toevoegen, het is gwn wat ik denk; een rijk persoon kan alles hebben maar van binnen leeg zijn omdat die zichzelf wilt opvullen met wat hij heeft, een arm persoon kan niks hebben maar van binnen vol zijn met hoop omdat hij hoop heeft voor later, en dit maakt hem dan ook gelukkig. de rijke persoon is ongelukkig om zijn leegte, de arme persoon is gelukkig om wat hij kan dromen/krijgen. (dit klinkt beetje poep maar ik hoop dat jij mij begrijpt)
ik zeg nu teveel op een maar dit is wat ik elke dag opnieuw allemaal denk, ik hoop gewoon dat ik hier snel weg ben.
Gaat het nu al beter? 
