Als iemand tegen mij praat of een geintje ofzo maakt dan:
• Word ik altijd ontzettend rood
• Begin ik heel erg te zweten
• Begin ik soms te trillen op mijn benen
• Dan krijg ik stress en paniek
Als ik dat merk dan word het alleen maar erger.
Het liefst wil ik dan zo snel mogelijk ontwijken maar dat gaat soms niet.
Het is zo erg dat ik daardoor school weiger.
Het is echt een hel voor me.
Bijvoorbeeld als de leraar me een vraag stelt en alle ogen op mij gericht zijn.
Als ik heb gebloosd dan kan ik daar de hele nacht wakker van liggen.
Ik schaam me er zo voor en ik wil niet dat anderen me zo zien.
Niet alleen op school, ook als ik bijvoorbeeld bij een stoplicht sta, of bij een kassa.
Het liefst kom ik ook niet op straat, feestjes of verjaardagen.
Ook ben ik heel erg verlegen, dat zal er ook wel mee te maken hebben.
Dat ik niet goed weet hoe ik me gedragen moet.
Ik heb dit al jaren
Ik er echt zó klaar mee.
Dus hoe kom ik er vanaf?
Bladzijde 1 / 1
Hey!
Ik ben uiteraard geen arts, maar dit lijkt voor mij wel op een sociale angststoornis.
Hier vind je er info over.
Zijn er ook mensen waar je je wel veilig bij voelt zoals familieleden of goede vrienden?
Je kunt gesprekken voeren in stapjes opbouwen.
Zo kun je bv. eerst een gesprek voeren met bv. een familielid waar iemand bij is. Later spreek je dan ook die persoon aan.
Het is belangrijk om over je angsten heen te komen, want zoals nu ontstaat er vermijdingsgedrag en voel je je er alleen maar onzekerder door.
Ik denk dat dat iets is wat niet zo simpel is alleen en daarom stel ik voor dat je er hulp voor zoekt bij iemand.
In jouw geval is dat alleen niet zo simpel, omdat die iemand nou net hetgeen is waar jij bang voor bent, toch?
Je kunt het natuurlijk altijd ene kans geven, wie weet voel je je er na een tijdje wel veel beter bij om met die persoon te praten. Ik denk dan bv. aan je mentor (je kunt dan ook meteen aangeven dat je het niet heel fijn vindt om vaak aangeduid te worden), je ouders, een (school)psycholoog,...
Daarom raad ik je aan om hier eerst eens over te chatten met de KinderTelefoon. Als je je daar zeker genoeg bij voelt zou het uiteraard ook super zijn moest het je lukken te bellen naar hen.
Ik vind het trouwens al heel goed van je dat je ondanks je schaamte de stap naar het forum hebt gezet, chapeau!
Dit is een online hulpprogramma dat jou mogelijk kan helpen.
Ik ben niet 100% zeker of het gratis toegankelijk is, maar dat zul je vast wel vinden.
Succes!
Groetjes
Lot
Ik ben uiteraard geen arts, maar dit lijkt voor mij wel op een sociale angststoornis.
Hier vind je er info over.
Zijn er ook mensen waar je je wel veilig bij voelt zoals familieleden of goede vrienden?
Je kunt gesprekken voeren in stapjes opbouwen.
Zo kun je bv. eerst een gesprek voeren met bv. een familielid waar iemand bij is. Later spreek je dan ook die persoon aan.
Het is belangrijk om over je angsten heen te komen, want zoals nu ontstaat er vermijdingsgedrag en voel je je er alleen maar onzekerder door.
Ik denk dat dat iets is wat niet zo simpel is alleen en daarom stel ik voor dat je er hulp voor zoekt bij iemand.
In jouw geval is dat alleen niet zo simpel, omdat die iemand nou net hetgeen is waar jij bang voor bent, toch?
Je kunt het natuurlijk altijd ene kans geven, wie weet voel je je er na een tijdje wel veel beter bij om met die persoon te praten. Ik denk dan bv. aan je mentor (je kunt dan ook meteen aangeven dat je het niet heel fijn vindt om vaak aangeduid te worden), je ouders, een (school)psycholoog,...
Daarom raad ik je aan om hier eerst eens over te chatten met de KinderTelefoon. Als je je daar zeker genoeg bij voelt zou het uiteraard ook super zijn moest het je lukken te bellen naar hen.
Ik vind het trouwens al heel goed van je dat je ondanks je schaamte de stap naar het forum hebt gezet, chapeau!
Dit is een online hulpprogramma dat jou mogelijk kan helpen.
Ik ben niet 100% zeker of het gratis toegankelijk is, maar dat zul je vast wel vinden.
Succes!
Groetjes
Lot
Ik ben uiteraard geen arts, maar dit lijkt voor mij wel op een sociale angststoornis.Hier vind je er info over.
Hoi,
Ik heb er veel over gelezen en ik weet 100% zeker dat ik dat heb. Ik herken alles en ook verhalen van anderen gelezen dat voelt wel fijn.
Zijn er ook mensen waar je je wel veilig bij voelt zoals familieleden of goede vrienden?
Bij mijn ouders gelukkig wel, van familieleden alleen mijn oma. Ik heb wel wat relaties gehad en dat ging wel gewoon goed, maar dan bij schoonfamilie ben ik weer anders. Dus het verschilt heel erg per persoon. Vrienden heb ik niet.
Het is belangrijk om over je angsten heen te komen, want zoals nu ontstaat er vermijdingsgedrag en voel je je er alleen maar onzekerder door.
Ik denk dat dat iets is wat niet zo simpel is alleen en daarom stel ik voor dat je er hulp voor zoekt bij iemand. In jouw geval is dat alleen niet zo simpel, omdat die iemand nou net hetgeen is waar jij bang voor bent, toch?
Ja dat is het 'm inderdaad.
Daarom raad ik je aan om hier eerst eens over te chatten met de KinderTelefoon. Als je je daar zeker genoeg bij voelt zou het uiteraard ook super zijn moest het je lukken te bellen naar hen.
Ik vind het trouwens al heel goed van je dat je ondanks je schaamte de stap naar het forum hebt gezet, chapeau!
Dit is een online hulpprogramma dat jou mogelijk kan helpen.
Ik ben niet 100% zeker of het gratis toegankelijk is, maar dat zul je vast wel vinden.
Ik ga er zeker naar kijken.
Bedankt voor je hulp
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
