Skip to main content

Mijn moeder is vaak onredelijk, als ik over mijn gevoel of problemen  (die ik met haar heb) wil praten , zegt ze dat het mijn schuld is. Het komt omdat ik zo doe , en omdat ik nog een “klein kindje ben” .  Ze drinkt elke avond alcohol en daar word ze nodal luidruchtig van ( ook op doordeweekse dagen dat ik naar school moet) zit zij nog om 23;45 te schreeuwen naar mijn stiefvader dat ze de honden moet uitlaten . Ik word hier dan wakker van en dat is gewoon niet chill. Toen ik hier laatst wat van zei tegen m’n moeder gaf ze mij de schuld. “Jij geeft mij stres , daarom drink ik .” Daar werd ik onzeker van .. wat doe ik verkeerd ?  Uiteindelijk heb ik een “normaal” gesprek kunnen voeren hier over , ze zei dat ze haar best ging doen om minder lawaai te maken.. dat doet ze dus niet. Ze heeft lak aan mij en aan m’n broers. 
 

ik zit overigens ook in mijn examen jaar , dus ik doe m’n best om goed te leren. 1 probleem : ik mag geen bureau op mijn kamer … waarom ? Dat weet ik ook niet. Het mag gewoon niet , ik heb er wel plek voor. Dus het is nu op mijn bed zitten en leren , na 10 minuten pijn krijgen aan mijn rug en stoppen met leren.  Ik leer veel ste weinig , maar als ik slechte cijfers haal dan had ik beter moeten leren ? Heel vaag

 

ik moest laatst om 11:00 op werk zijn. Ik was om 09:00 al wakker want ik ben geen uitslaper. Wij hebben net een nieuwe pup en de regel is “de eerste die beneden is laat de puppy uit”  dus ik heb de puppy uitgelaten en kom weer de woonkamer binnen. Daar staat mijn moeder woedend omdat ik om 09:00 al wakker was . Ze vond dat ik nooit rekening met haar houd , dat ik onredelijk ben en dom bezig was. De straf hiervoor was  2 weken huisarrest, en daarnaast nog een week waar ik niet met mijn vriend mocht afspreken. 
 

als ik mijn moeder confronteer met de dingen die zij doet , word het op mij afgeschoven.

 

laatst vroeg ik waar ze een bepaald gerecht had gehaald (avondeten ) . Ze werd boos en begon te schelden en roepen dat ik altijd aan het zeuren ben over het avond eten . Ik vroeg aan haar wanneer ik dan zeurde en bij welk gerecht . Vervolgens noemde ze allemaal dingen op die ik super lekker vind en graag eet , dus ik zei tegen haar dat dat niet klopte. Ze werd toen boos en ik mocht 1 week niet naar buiten/afspreken 

 

mijn moeder was eerst mijn vertrouwenspersoon . Nu niet meer . Ze heeft mij zwart gemaakt bij familie . Als zij gefrustreerd was en ik zei iets in het algemeen , werd ze boos en haalde ze mijn problemen over mijn mentale gezondheid bijv erbij. “Je moet niet zo zeiken , ga lekker janken op je kamer “ etc etc . 
 

als ze boos op me is scheld ze me soms uit. Ze zegt dan dingen zoals “hou je bek vies rot kind “ “wat ben jij dom zeg “ “ga lekker bij je vader wonen  als je het hier zo kut vind “ deze dingen vind ik zo vervelend, ik vertrouw haar niet meer . 
 

Toen ik een jaar of 6/7/8 was was ze al vaak boos op me . Ze gooide altijd mijn hele bureau leeg ( die ik toen nog had ) en gooide dingen zoals plakband automaten , scharen , pennen bakjes , kladblokken en andere dingen tegen mijn hoofd of gewoon tegen me aan. Tot een jaar geleden dacht ik dat dit normaal was , totdat ik mijn vriend ontmoette en zag dat zijn ouders wel “normaal “ zijn  

 

ik word er elke keer mee geconfronteerd dat mijn moeder niet normaal is als ik bij mijn vriend ben . Wat kan ik hier aan doen ? 
 

en hoe kan ik mijn moeder normaal aanspreken op de dingen die ze doet ? 
hoe vertel ik haar dat meerendeel van mijn sombere gevoelens door haar komen 

 

Hoi,

Ik snap je helemaal en ik vind het niet normaal hoe je moeder zich gedraagt tegenover jou.

Hoe denkt je stiefvader hierover? Praat je hier soms met hem over en wat vindt hij hiervan? En hebben je broers hier ook problemen mee en geven zij dit ook aan bij je moeder? Wil je niet liever daadwerkelijk bij je vader gaan wonen dan? 

En misschien is het goed om met een vertrouwenspersoon op school ofzo hierover te praten.

Groeten, Lotus


-onnodige quote weggehaald-

 

Hey , mijn stiefvader laat het maar gaan , mijn moeder doet ook zo tegen hem.  En als hij er op in gaat word het ruzie. Mijn broers zijn eigenlijk mijn stiefbroers ( kinderen van mijn stiefvader uit vorig huwelijk) dus niet mijn moeders kinderen. Ze trekt mij en mijn kleine broertje heel erg voor , en als zij tegen mijn moeder in gaan is het ook ruzie helaas . Bij mijn vader wonen kan wel , maar ik heb mijn eigen leven op de plaatst waar mijn moeder woont. Werk , school , vrienden etc. Ik heb al gepraat met een vertrouwenspersoon , zij wist ook niet wat ik moest doen. 


Ik vind het best verdrietig om te lezen eigenlijk. Het is echt niet leuk als je geen fijn thuis hebt. Ik weet niet wat je kunt doen maar je moet zeker niet twijfelen aan jezelf. Je moeder heeft blijkbaar problemen. Jij kunt daar niks aan doen en het is ook zeker niet jou schuld. Ook al zegt ze dat. Ik wena je huer heel veel sterkte en succes mee en hoop  dat het snel beter wordt.

 

Magnetronbakje❤️


-onnodige quote weggehaald-

❤️


Reageer