Goedenavond allen,
mijn oma heeft maandag 25 januari 2021 haar rust gevonden. Ik als kleinkind kreeg dit te horen via mijn moeder die gebeld was door opa. Ik kwam net terug van mijn werk en deed de deur open en ineens kreeg ik een telefoontje van mijn moeder. Ik nam op en hoorde haar gillen, huilen met het bericht: “ oma is overleden”,
ik kon het op dat moment nog niet beseffen dus ben direct met de auto naar mijn oma en opa hun huis gereden en ja hoor daar lag ze op bed, de ambulance broeders waren al weg en ze lag er heel rustig en vredig bij.
mijn oma was niet de fitste en de gezondste meer en zelf had ze er ook geen zin meer in. Maar vond dit zielig voor opa om hem achter te laten. Toch heeft ze een pijnloze dood gehad namelijk een hartstilstand thuis in haar vertrouwde omgeving.
niemand heeft afscheid kunnen nemen omdat ze in een keer weg was. Zelfs opa had geen afscheid kunnen nemen.
mijn oma kennende wou ze dit omdat mijn oma niet van afscheid hield.
zoals ik al zei ben ik bot en emotieloos in het bijzijn van anderen.
ik moest me sterk houden voor opa en mijn moeder en de rest van de familie om hun te troosten en voor ze te zorgen.
alleen geloof ik niet dat dit niet goed is wat ik doe. Defensie heeft mij zo gemaakt naar mijn mening en kan ik gewoon veel minder emotie tonen en ben ik heel nuchter geworden.
dat houdt niet weg dat ik medeleven heb en het verschrikkelijk vindt!
wou gewoon even dit verhaal kwijt
als er vragen zijn stel ze gerust
