Hy, 

Is er eigenlijk een nut in het leven? Gaat iedereen uiteindelijk toch niet dood? Maakt het wel uit als je er nu wel of niet bent? Als er toch geen leuke momenten zijn in je leven, moet je nog met die dagelijkse teleurstelling van wakker worden doorgaan? Die marteling van doen alsof je helemaal oké bent en van het leven houdt, terwijl je in je hoofd een discussie aan het houden bent over of je nu wel of niet je leven beëindigd? De tekst is aangepast omdat deze in strijd was met forumregel 9. Plaats geen illegale, schadelijke, triggerende en/of choquerende (seksuele) inhoud of links op het forum. Het constante gevoel van zelfhaat, nutteloosheid. Altijd denken dat je iedereen irriteert en dat ze je allemaal mega cut vinden. Het gevoel dat je wilt schreeuwen (of zoiets) maar het er niet uit kunt krijgen. Het gevoel dat het allemaal faked voor aandacht, maar eigenlijk wil dat niemand iets doorheeft omdat je ze niet wil irriteren. Omdat je bang bent dat ze dan anders gaan doen tegen je. Maar je eigenlijk wel een reden wil hebben om zo snel geïrriteerd te worden en altijd zo stil en saai te doen, een reden om mij cut te voelen. Ik ben dus eigenlijk niets waard en ben hier gewoon zonder reden.

Groetjes