Skip to main content
Hey,

Zoals de titel al zegt wil ik echt dood. Maar ik weet dat het egoïstisch is en ik kan het ook maar niet gedaan krijgen. Ik ben waardeloos en niets waard, ik kan ook echt niets, zelf mezelf doden lukt me maar niet op de goede manier. Ik weet niet meer wat ik moet met mijn leven. En ik realiseer me ook dat mensen gaan reageren met dat ik het waard ben en al die dingen, maar dit is niet zo ik ben een slecht mens. Zou iemand kunnen zeggen wat ik nog kan doen. Ik ben in therapie maar het komt maar niet in gang en ondertussen zak ik gewoon dieper weg.



X juju s
heyo,

wat is er aan de hand dat jij je zo voelt?

kan je erover praten met iemand?
Hey,

Het misschien een beetje raar klinken maar mijn papa heeft voor het eerst sinds ik mij kan herinneren gezegd dat hij van mij houdt en ik haat mezelf hier zo hard voor want ik HAAT hem. Hij heeft mij misbruikt, mentaal altijd neergehaald en fysiek soms ook(tegen dingen worden aangetoond of met dingen naar mij gooien etc). En ik wil niet meer de confrontatie aangaan van hem elk weekend te moeten zien. Doen alsof er nooit iets is gebeurd en dat ik er gewoon mee moet leren leven. Ik ben gewoon zo alleen momenteel. Mijn beste vriendin vind mij irritant omdat ik voor een keer is dit pen ben geweest en mijn mama is er nooit. Dus ik wil echt niet meer.
maar besef alsjeblieft wel dat alles beter gaat worden, dit is een enorme tegenslag maar hier kan je overheen komen!

als het thuis niet lekker gaat kan je ggz belle en dan bespreken wat je eraan kan doen, je kan ook met KT chatten of met 113(113.nl)

de laatste 2 weet ik zeker dat het anoniem is dus praat het misschien wat makkelijker voor je, je kan ook een psycholoog nemen.



heb je broertjes en zusjes? zo ja hoe denken die erover?
Ik heb twee kleinere broertje waar ik voor zorg, aangezien mijn mama er nooit is. Zij snappen er dan ook niets van en onze band is erdoor dus ook minder geworden. Wat ik wel snap, waarom zou iemand een overdosis nemen en zichzelf snijden of het hoofd constant tegen de muur bonken en mompelen tegen zichzelf dat het moet stoppen. Niet dat ze dit zien maar ze weten dat ik dit doe, en ik denk dat ze er een beetje bang van zijn geworden. Want nu hebben ze ook al geen grote zus meer. Pfffff, zie zelf dat kan ik niet goed, een grote zus zijn. Niet meer allesinds.
hey, zeg dat niet. je neemt tenminste de verantwoording. je vind dat je het niet goed kan maar normaal hoort niet iemand van jou dit soort dingen te moeten doen dus laat staan er goed in te zijn.



lijkt het jou wat om dit te bespreken met je mentor/dokter en zo misschien ggz aanspreken voor een beter thuis?
Ik ben al zo lang aan het wachten op de juiste hulp en sta ook op een wachtlijst voor intensieve zorgen maar voor de rest heb ik niet echt iemand en mijn dokter probeert het wel op te lossen maar iedereen is op vakantie. Dus ik kan dit momenteel niet bespreken. Maar ik mag er ook niet meer over zagen want ik ben een te grote zorg voor mijn ouders. Ook al doen ze niets, wat wel normaal is maar toch...

Oooh, nu ben ik helemaal beginnen huilen. Pfffff. Ik wil gewoon dat er voor een keer iemand is oprecht van mij gaat houden. En mijn vader heeft gezegd dat hij van me houdt maar ik weet dat dit niet zo is. Hij heeft zo vaak gezegd dat ik er nooit had mogen zijn dus waarom zou ik het nog geloven? Waarom zou er ooit iemand van mij houden?
jammer dat je lang moet wachten.

je wilt dat er iemand van je gaat houden. ik weet zeker dat er mensen van jou houden alleen zie je dat nu niet.

en stel(de kans is klein maar stel) dat het echt zo is en niemand van je houd, denk aan je toekomst er gaat iemand komen die van je gaat houden
Hey Juju s



Wat naar om te horen dat het helemaal niet goed met je gaat. Ik vind het jammer om te horen dat je jezelf niets waard vindt, want, ook al wil je dit misschien niet meer horen, dat ben je wel. Mensen kunnen veranderen, en als je niet tevreden bent met jezelf, kan je daaraan werken. Je hoeft hier helemaal niet voor te sterven.



Je voelt je niet geholpen met je therapie. Geef dat gerust aan. Hoe beter jij aangeeft hoe je je voelt, hoe beter er gezocht kan worden naar een methode waar jij je geholpen mee voelt. De hulp is er voor jou, jij staat er op de eerste plaats, en jij hebt dus alle recht om aan te geven wat je nodig hebt.



Kan je met iemand praten over wat er gebeurd is tussen je vader en jou? Het lijkt me aangewezen dat je hier met iemand over praat. Je moeder is er nooit. Zou je het fijn vinden om meer contact te hebben met haar?



Volgens mij ben jij een goede grote zus, maar heb je het “gewoon” lastig. Het is normaal dat, wanneer je het zelf moeilijk hebt, het extra moeilijk is om er te zijn voor anderen. Ik vermoed dat je broertjes dat ergens begrijpen, ook al zijn ze nog jong.



Je vader heeft je erg gekwetst. Niet ok. Is er een plek waar je terecht kan? Bij een vriend(in), of een familielid? Woon je momenteel thuis? Het lijkt me goed dat jij (tijdelijk) ergens verblijft waar je tijd voor jezelf kan nemen. Zoals @Ronald2001 zei, is het goed om niet alleen te leven voor de mensen die je al kent, maar ook om te leven voor de mensen die je nog gaat ontmoeten.



De KinderTelefoon en 113 staan ze steeds voor je klaar.



Groetjes

Kenshin

Reageer