Hey Trippel,
Dit is heel herkenbaar voor mij. Ik ben ook AFAB en lig niet in het stereotype man of vrouw. Ik voel me eigenlijk iets ertussen in. Ik heb alleen heel veel moeite om te geloven dat dat echt bestaat. Ik bedoel, er moet wel een derde gender bestaan, check de geschiedenis, maar in zulke grote getalen als mensen zich er nu mee identificeren? Zijn hun hersenen allemaal genderneutraal?
Mensen brengen non-binair in mijn ogen te ver en maken een nieuw gender van alles wat ze voelen. Ik denk gewoon niet dat het zo werkt.
I mean, ik pas niet in de stereotypen, ben ik dan meteen genderloos... I don't think so. Je kan je eigen betekenis geven aan man- of vrouw-zijn. Het is aan jou om te ontdekken wat goed voelt en hoe dat precies in elkaar steekt.
Daar loop ik vast helaas.
In tegenstelling tot jou, heb ik wel heel veel dysphoria. Sociaal en lichamelijk. Ik denk er heel serieus over na of ik mijn lichaam zou willen veranderen. Zelfs of ik misschien liever als man wil leven. Vrouwelijke pronouns en andere woorden die vrouwelijkheid impliceren van mijn kant, voelen zo verschrikkelijk fout. Toch vind ik alles doodeng wat te maken heeft met die transitie en ik wil me verstoppen en alles vergeten.
Als je op zoek bent naar lotgenotencontact, kan ik je de site
Jong&Out aanraden. Dit is een veilige omgeving voor queer jongeren, waar je met lotgenoten kan spreken.
Als je je borsten op sommige momenten helemaal niet zichtbaar wil hebben, zou je kunnen gaan binden. Dit "hesje" plet je borsten, waardoor je het uiterlijk van een "mannelijke," platte borst verkrijgt. Deze kun je echter niet dragen tijdens het sporten en ook niet te lang achter elkaar, omdat het best strak zit. Als je kleine borsten hebt, kan een sportbeha idd ook al veel doen.
Ik hoop dat dit iets helpt. Neem gerust de tijd voor je reacie terug :)
Gr. Pin
Hey Trippel
Best herkenbaar wat je vertelt. Sinds enkele maanden weet ik het ook allemaal niet zo goed meer. Zelf lijk ik mijn gendergerelateerde gevoelens pas te zijn beginnen toelaten nadat ik er op het forum over las.
Op jongere leeftijd was ik er nooit bewust mee bezig. Ik ergerde me eraan dat teams op school weleens werden ingedeeld in 'de jongens' en 'de meisjes', make-up of andere "vrouwendingen" heb ik altijd links laten liggen, maar verder dacht ik er niet over na.
Zelf doe ik geen moeite om een term te zoeken die me omschrijft. Ik doe maar wat, en ben volgens mij niet van plan in transitie te gaan (ben best een watje als het op behandelingen aankomt). Laatst heb ik kleding die als vrouwelijk bestempeld wordt naar de zolder verbannen, en heb ik bij m'n geslacht op het forum 'geen antwoord' geselecteerd. Toen ik dat deed kreeg ik een zeker gevoel van
'Hm, voelt best goed. Dat laat ik zo staan.'
Waar ik erg mee zit, zijn de stereotypen in deze samenleving. Het ene moment heb ik iets van
'Ik wil geen make-up dragen, da's te vrouwelijk', maar het andere moment heb ik iets van
'Hoezo, te vrouwelijk? Make-up hoeft niet enkel voor vrouwen te zijn.' Het denken en herdenken houdt maar niet op.
Daarnet stond ik nog in een kledingwinkel wat broeken te bekijken in de mannenafdeling (waar ik me niet bewust van was) tot de verkoper op me afkwam om me duidelijk te maken dat die kledij voor mannen bedoeld was. Verlegen Kenshin durft hier niet tegenin te gaan, dus ben ik maar braafjes bij de vrouwenkleding gaan kijken. Uiteindelijk heb ik de winkel verlaten met twee broeken die wel degelijk uit de vrouwencollectie kwamen, maar die een man ook niet zouden misstaan.
Laatst zag ik
deze TED-talk. Daarin bespreekt een jongere hoe het toch zou komen dat we telkens de behoefte voelen om iemand een labeltje op te kleven. Veel mensen voelen zich ongemakkelijk wanneer ze niet op het eerste zicht kunnen bepalen welk geslacht bij die persoon hoort. Ik vond de video best boeiend.
'Het is één grote kom soep. Met genderpasta.'
Dat vind ik best een leuke quote
Hopelijk heb je wat aan m'n verhaal gehad. Voor mij luchtte het best op om het eens neer te kunnen schrijven. Ik hoop dat dat bij jou ook het geval was.
Groetjes
Kenshin
Hoi Pin en Kenshin,
Bedankt voor jullie reactie. 🙂 Ja ik twijfel heel erg of de stereotypen invloed hebben op hoe ik me voel. Ik vind de term ‘vrouw’ niet bij me passen, maar komt dit omdat het algemene idee van wat dat is niet bij me past of omdat ik het echt niet bén? Ik heb echt zo’n hekel aan de genderrollen die we toegewezen krijgen, naar mijn mening zou het beter zijn als kinderen gewoon genderneutraal worden opgevoed (behalve medisch enzo natuurlijk, maar dan gaat het over je sekse), als een mens. Geef ze geen kleding of speelgoed op basis van wat we denken dat past bij het lichaam (wtf), maar laat ze de keuze hebben uit verschillende dingen en zelf hun identiteit vormen.
Ik ga een soort dagboek bijhouden waarin ik elke dag of om de paar dagen opschrijf als welk gender ik me identificeer en of ik me daar goed bij voel of niet of misschien genderdysforie heb. En waar ik in mijn menstruatiecycles zit; ik vraag me namelijk af of het iets met mijn hormonen te maken kan hebben.
@Pin,
Wat naar dat je veel dysforie ervaart. Sterkte ermee, ik hoop dat je een oplossing vindt om dit te verminderen en dat je je goed in je vel kan voelen!
Ik heb Jong&Out al eens voorbij zien komen, maar ik twijfel een beetje want stel nou dat ik daarvan iemand wil ontmoeten, hoe leg ik dat aan mijn ouders uit? Zij weten niet dat ik lgbt+ ben, het is niet per se een geheim ofzo (qua geaardheid tenminste) maar ik heb het er met hen nooit over. Moet ik hun dan vertellen over mijn gender, wat ik heel eng zou vinden? Of zou ik me misschien kunnen verstoppen achter mijn biseksualiteit, ook al heb ik al veel vrienden die dat ook zijn?
Ik ben een binder nu een beetje aan het overwegen (als ik het überhaupt aan mijn ouders kan uitleggen), alleen is dat wel een goed idee als je al chronische rugklachten heb? Ik ben bang dat mijn slappe lichaam het niet echt aan zal kunnen, of valt het mee qua pijn als je hem op tijd uit doet?
@Kenshin,
Je bent de mannenafdeling uitgestuurd, wat vervelend. Ik hoor ook vaak van anderen dat ze een openbaar toilet uitgestuurd worden omdat vreemdelingen denken dat ze van een ander geslacht zijn. Gelukkig komen er steeds meer genderneutrale toiletten, over kledingafdelingen weet ik niet precies hoe dat zit. Ik koop het meeste dan ook het liefst online.
Die video is inderdaad heel goed, wat een held die persoon! Ik vind het grappig dat die iets uit moet leggen aan volwassenen, haha.
Ja, voor mij luchtte het ook best op om het eens goed van me af te schrijven. :)
Groetjes, Trippel
Hey Trippel,
Ik vind de term ‘vrouw’ niet bij me passen, maar komt dit omdat het algemene idee van wat dat is niet bij me past of omdat ik het echt niet bén?WoW dit is zó herkenbaar!
Ik ben het helemaal met je eens van mij mag er veel meer genderneutraliteit (is dit een woord?) in de samenleving komen.
Goed dat je dingen kan bijhouden. Dat kan erg nuttig zijn!
Ik hoop ook dat mijn genderdysforie ooit gaat afnemen...
Ik denk dat je je bij Jong&Out nu al zorgen maakt om jets wat heel ver weg is. Het lijkt me dat je eerst wat meer gaat chatten met zo'n persoon. Willen jullie dan afspreken, dan zie je dan wel weer hoe dat gaat. Dan kunnen jullie samen een oplossing bedenken. Ik denk dat je er wel echt mee geholpen kan zijn.
Oh als je al chronische rugklachten hebt, zou ik geen binder gaan gebruiken. Dat lijkt me niet heel slim. Misschien kun je een keer online op een site met gratis verzending en retournering een hele hoop sportbeha's bestellen. Dan kun je kijken of een andere beha misschien je borsten meer plet dan je huidige.
Ah Kenshin, dat is echt naar! Ik hoop dat jouw gevoelens ook snel duidelijker worden :)
Gr. Pin
'Ik vind de term ‘vrouw’ niet bij me passen, maar komt dit omdat het algemene idee van wat dat is niet bij me past of omdat ik het echt niet bén?'
Exact.
Een dagboek bijhouden lijkt me nuttig. Best boeiend om na te gaan of hormonen een invloed hebben op je gender-identiteit.
Op school werd het eens besproken dat reeds vanaf jonge leeftijd die genderrollen erin worden gestampt. Zo wordt er met meisjes vaak minder wild gespeeld, wordt van ze verwacht dat ze netjes en beheerst zijn, terwijl aan jongens al snel verteld wordt dat huilen hun mannelijkheid zou schaden. Walgelijk, die stereotypen.
'Ik vind het grappig dat die iets uit moet leggen aan volwassenen, haha.'
Haha, inderdaad. Op het einde nog zo'n daverend applaus ook. Hopelijk doen deze video en de boodschap erachter snel de ronde, zodat er meer begrip komt.
@Pin
'Ah Kenshin, dat is echt naar! Ik hoop dat jouw gevoelens ook snel duidelijker worden :)'
Ik hoop voor jou hetzelfde. Wat mij vooral verbaasde, is dat deze gevoelens bij mij zo plots kwamen. Echt pas sinds een half jaar ofzo. Dat ze zo plots en pas rond m'n zeventiende kwamen opzetten, helpt niet om 'mezelf serieus te nemen'. Vroeger dacht ik namelijk dat dit soort gevoelens op jongere leeftijd voor het eerst voelbaar werden. Niet dus?
Gr. Kenshin
@Kensin
Vroeger dacht ik namelijk dat dit soort gevoelens op jongere leeftijd voor het eerst voelbaar werden. Niet dus?Het is heel verschillend. Het kan zijn dat je wel signalen tegenkomt als je gaat graven in je verleden. Zelf kom ik ook niet echt op hele overtuigende dingen als ik dat ga doen. Ik moet mezelf gewoon nu serieus nemen en mezelf de tijd gunnen om erachter te komen wat alles betekent.
Vroeger dacht ik namelijk dat dit soort gevoelens op jongere leeftijd voor het eerst voelbaar werden. Niet dus?
soms zijn er ook mensen die het pas merken dat ze dat hebben als ze al kinderen hebben en getrouwd zijn.
sommige mensen merken het in de pubertijd de andere van af jongs af aan.
ik denk op het moment dat je er voor open staat dat het dan het gevoel komt en je het niet meer weg kan stoppen.
ik wist het vaag dat het zo was bij mij maar wouw er niks van weten dus ik stopte het zo ver weg mogelijk. tot dat ik bij een toppic van pin iets las. en toen voelde ik het in eens ook. en dat was raar en het werd toen op een gegeven moment duidelijk waarom ik ben zo als ik ben...
groetjes
blue
Hey Trippel
Luister je graag muziek? Een tijd geleden heb ik een liedje leren kennen dat de maatschappij zeg maar "aanklaagt". De titel
Stand Out Fit In zegt al voldoende. Het is een nummer van de Japanse band ONE OK ROCK. Vooral de volgende lyrics sprak me aan:
I know they don't like me that much
Guess that I don't dress how they want
I just wanna be myself
I can't be someone else
Try to color inside their lines
Try to live a life by design
I just wanna be myself
I can't be someone else
Someone else
. . .
Big boys don't cry
Shoot low aim high
Eat up stay thin
Stand out fit in
Good girls don't fight
Be you dress right
White face tan skin
Stand out fit in
. . .
I am who I am, no matter what
Never changing, no matter what, no matter what
___
Een prachtig nummer, vind ik
Groetjes
Kenshin
Hey,
@Pin,
Ja je hebt gelijk, het zal wel goed komen op Jong&Out. Ik denk dat ik daar maar eens een account op ga aanmaken. Alleen jammer dat ik al 18 ben want dan kan ik er niet zo heel lang op (hetzelfde geldt als hier op de KinderTelefoon).
Misschien ga ik je idee van de sportbeha’s een keer proberen, alleen nu nog niet want ik durf het niet aan mijn ouders uit te leggen. En soms twijfel ik weer of het nodig is, zucht.
@Kenshin,
Dat is echt een mooi nummer! Ik werd er een beetje emotioneel van. :’)
Groetjes, Trippel
'Misschien ga ik je idee van de sportbeha’s een keer proberen, alleen nu nog niet want ik durf het niet aan mijn ouders uit te leggen.'
Je zou de sportbeha's kunnen laten leveren in een winkel, zodat er geen pakje bij je thuis wordt afgeleverd. Na het proberen van de bh's stuur je de overbodige weer terug. In mijn ogen lijkt dat haalbaar uit het zicht van je ouders
Als je twijfelt of het nodig is, lijkt het me nuttig om het simpelweg te proberen. Moest het hele gedoe je niets lijken, stuur je de sportbh's weer terug. Nadat je dat gedaan hebt, weet je tenminste of het plan voor je werkte
Goed dat je van plan bent een account op J&O aan te maken. Ook al hang je er nog maar voor een korte periode rond; je zou er maar eens een soulmate tegenkomen.
'Dat is echt een mooi nummer! Ik werd er een beetje emotioneel van. :’)'
't Is inderdaad zo'n nummer waar je huilend mee kan zingen als je in een dipje zit
Gr. Kenshin
Hey,
Ik twijfel of ik het misschien toch aan mijn ouders wil vertellen, van mijn chest dysphoria(?). Dat lijkt me misschien toch wel fijn, alleen weet ik niet echt hoe. Ze zijn niet homo- of transfobisch, maar ik weet niet zo goed wat voor een reactie ik moet verwachten. Aan de ene kant kan het zijn dat ze er geen groot ding van maken, maar aan de andere kant komt er misschien een heel gesprek over transgender zijn (ook al vind ik dat woord niet helemaal bij mezelf passen ofzo) en worden ze er misschien een beetje verdrietig van? Ik heb geen idee.
Hadden jullie trouwens ook dat je moest wennen aan het idee dat je (mogelijk) niet cisgender bent? Ik kan soms echt slecht tegen veranderingen en op de één of andere manier voelt deze realisatie voor mij als een verandering, alsof ik anders naar mezelf kijk. Soms voelt ‘gewoon vrouw zijn’ vertrouwder en dan heb ik daar even geen problemen mee, maar dat klopt niet echt als ik me vaak niet zo voel.
Ik weet niet of dit logisch klinkt.
Over Jong&Out: ik heb me aangemeld, maar blijkbaar gebruikt niemand het forum, maar alleen de chat en een soort statuspostsysteem. Terwijl ik een forumbericht juist fijner vind om mee te beginnen, dus ik durf nog niet echt veel te zeggen.
Groetjes, Trippel
Misschien helpt het om, voordat je je ouders inlicht over je gevoelens, samen "toevallig" een documentaire over gender dysphoria te bekijken. Na het bekijken van die documentaire zou je een algemeen gesprek over het onderwerp kunnen starten. Eventueel vermeld je daarbij dat jij ook met bepaalde gevoelens zit. Dat kan, moest je dat liever hebben, ook op een later moment.
'Hadden jullie trouwens ook dat je moest wennen aan het idee dat je (mogelijk) niet cisgender bent?'
Ik had altijd iets van 'goh man, het moet zo balen zijn om geboren te worden in een lichaam dat niet bij je past'. Dan realiseerde ik me dat ik misschien ook niet cisgender zou zijn. Het is wennen, deze gedachten laat ik daarbij pas sinds kort toe. Soms gebeurt het dat iemand iets roept als 'hey meisjes' en dat ik me daar onbewust door aangesproken voel, terwijl ik op andere momenten zo ongelukkig kan worden van een aanspreking als 'juffrouw' en dergelijke.
Je vindt over een tijd je weg vast op Jong&Out 🙂 Even wennen wordt het waarschijnlijk wel, maar ik vermoed dat het lezen van herkenbare verhalen etc. je zal helpen.
Gr. Kenshin
Hey,
Ik zou het je ouders wel vertellen. Het is gewoon fijn als iedereen het thuis weet (vind ik). Nu wist ik al zeker dat het door mijn moeder en zus geaccepteerd zou worden voor ik het zou vertellen. Ik heb het er dan ook heel casual uitgegooid tijdens het eten van: "Goh, wat ik nu toch eens heb gelezen en wat ik me daardoor realiseer. Ik ben geen vrouw." Zo luchtig, dat m'n zus later was van, wat heb je nu gezegd Pin? Even checken.
Thuis is voor mij een veilige plek waar ik nu ook kan experimenteren met pronouns en andere dingen. Als m'n zus me niet had geholpen met het aantekken van m'n binder de eerste keer, had ik 'm nu nog niet aangehad...
Er zitten gewoon veel voordelen aan een gezin wat op de hoogte is en je accepteert.
Het kan even schrikken zijn voor je ouders, maar juist door ze te informeren en ze te betrekken bij je proces, is de kans groter dat ze je uiteindelijk beter zullen begrijpen.
Je kan een brief schrijven, het vertellen of idd aanhaken op een film/docu.
Of ik moest wennen aan het idee dat is misschien niet cisgender ben?
Uhm. Ik weet het niet zo goed. In eerste instantie klikte het juist heel goed. Ik had iets van, als dit het is, dan zou dit zó veel verklaren. Het gaf me in eerste instantie veel hoop.
Ik heb wel soms dat ik denk van, wat een gezeik, wat een gedoe en wat een puinhoop is m'n leven nu. Waarom ben ik niet gewoon een vrouw of waarom ben ik niet gewoon geboren als cisman?
Ik merk dat ik het lastig vind als mensen zo'n vrouwelijk woord voor mij gebruiken. 'Dames' met vrienden of 'mevrouw.' Ik merk ook dat ik tijdens werk ofzo of buiten veel als man wordt aangezien en dan volgt er een "meneer" ofzo. Dit is ook waar ik wel aan heb moeten wennen, - en nog steeds wat onwennig voelt, al klopt 'mevrouw' ook echt niet meer - maar wat nu wel echt goed voelt.
Ja, Jong&Out is ff wennen. Het is ook wel anders dan het forum hier hoor. Je komt er vanzelf een beetje achter hoe het werkt. Het zijn vooral berichtjes voor contact met mensen enzo.
Gr. Pin
hey
ik heb heel erg lang gevoeld dat ik geen vrouw was maar ja ik zal en moest gewoon een vrouw zijn. omdat als ik me een jongen zou voelen het een verandering zal zijn en dat kon echt niet. dus ik heb het heel lang weg gestopt.
tot dat ik het hier op het forum las dacht ik weer van ja zo voel ik het eigenlijk ook.
en nu moet ik nog steeds wennen dat ik niet en cisvrouw ben.
jong&out was voor mij ook heel erg wennen. ik hoopte ook eerst dat het zo als kt een actieve forum was. maar uit eindelijk vind je je weg wel.
groetjes
blue
Heel random dit, maar ik las gisteren op het internet dat het kan helpen om twee sportbeha's, waaronder eentje andersom dragen, kan helpen. De ene sportbeha draag je zoals gewoonlijk, en de andere met de rug op je borst. Dit kan wat gek klinken als je het voor de eerste keer leest, maar het lijkt oprecht goed te werken. Daarbij hoef je bij sportbeha's geen rekening te houden met hoe lang je ze al om hebt, zoals je dat met een binder wel hoort te doen.
Gr. Kenshin
Hey,
Ik vind het vaak ook niet echt fijn om ‘(me)vrouw’ te worden genoemd, maar ‘meneer’ klopt ook niet (dat gebeurt af en toe). Is daar een genderneutraal woord voor? Als afkorting bestaat ‘Mx’ in het Engels maar het klinkt een beetje random om ‘mix’ te zeggen, of gewoon ‘persoon’ ofzo.
@Kenshin,
Wat bedoel je met ‘toevallig’ zo’n documentaire kijken? Wachten totdat er zoiets op tv komt en dat dan met hen samen kijken?
Ik kwam die methode met twee sportbeha’s toevallig laatst ook tegen. Ik heb het geprobeerd, op zich werkte het wel voor een plattere borst, alleen zag je heel duidelijk de achterkant van de tweede beha bij mijn hals zitten. En het was toen een hele kunst om ze weer uit te krijgen.
Groetjes, Trippel
hey
het uit krijgen van die 2 bh's vond ik even lastoh als een binder uit krijgen
ik denk dat je er aan moet wennen van het uit krijgen...
volgens mij had ik laatst gelezen dat dat ook heel slecht is voor je lichaam omdat het niet bedoeld is om er 2 te dragen of zo.
ik weet de reden niet meer.
groetjes
blue
Met de documentaire bedoelde ik dat je een documentaire rond gender zou kunnen opzoeken, en die met je ouders zou kunnen bekijken. Je zou kunnen zeggen dat de documentaire je boeiend leek, en dat je die graag met ze zou zien.
In mijn geval is het aanschaffen van een binder lastig, gezien mijn moeder er niet achter mag komen. In zo’n situatie kan je het proberen doen met middelen die je in huis hebt.
Volgens het internet was het dragen van twee sportbeha’s ongevaarlijk. Tape en dergelijke zouden schadelijker zijn.
Gr. Kenshin
Bij mij doet 1 sportbeha hetzelfde als 2 sportbeha's. Ik gebruik dus maar mijn binder als ik echt plat wil zijn.
Nederlands is helaas een slechte taal voor de genderneutrale gemeenschap. Het is eigenlijk het een of het ander.
Hey,
@Blue,
Ik heb het nog een keer geprobeerd en deze keer ging het uittrekken wat soepeler. Alleen zie je nog steeds de tweede bh zitten terwijl mijn t-shirts geen wijde halsopening hebben.
@Kenshin,
Ik heb het gevoel dat ze dan al een beetje kunnen raden waarom ik die documentaire heb uitgekozen. Hoewel dat misschien juist de bedoeling is?
Ben ook soort van bang dat ze me niet helemaal serieus gaan nemen omdat ik relatief veel trans vrienden heb. Dat ze misschien denken dat ik ze soort van nadoe of hoe zeg je dat. Hoewel ik zelf ook niet weet in hoeverre ik echt niet-cis ben of dat het misschien andere gevoelens zijn.
@Pin,
Nederlands is inderdaad niet zo’n neutrale taal. Als ik een mail schrijf naar een onbekende laat ik de laatste tijd meestal gewoon ‘heer/mevrouw’ weg, dus alleen ‘Geachte’ of ‘Beste’ met evt. een zelfstandig naamwoord. Dat is misschien minder formeel, maar wel beleefder naar trans/non-binary personen, gewoon inclusief.
Groetjes, Trippel
'Alleen zie je nog steeds de tweede bh zitten terwijl mijn t-shirts geen wijde halsopening hebben.'
Eventueel zou je, nu de temperaturen dalen, vaker hoodies kunnen dragen. Een trui met een hoge hals kan ook.
'Ben ook soort van bang dat ze me niet helemaal serieus gaan nemen omdat ik relatief veel trans vrienden heb.'
Misschien dat je het zeg maar om kan draaien. Dat je bevriend raakte met personen die ook over hun gender twijfelden, omdat je er zelf onzekerheden over had.
Goed dat je in mails en dergelijke bedachtzaam bent rond de aanspreking.
Gr. Kenshin
hey
ik was gister avond nieuwsgierig of het ook echt werkte met 2 sport bh's maar dat werkt echt niet bij mij. de hals zie je niet maar het woord gewoon niet platter.
ik kan me voorstellen dat jij denkt dat je niet serieus woord genomen omdat je meerdere niet cis vrienden hebt. ik merk om mij heen dat mijn vrienden er meer mee bezig zijn of ze zich wel echt een jongen of een meisje zijn... hier mee wil ik zeggen dat ze je aan sporen om er meer over na ye denken maar je doet ze zeker niet na.
groetjes
blue
Het lijlt me inderdaad normaal dat jij ook getriggerd wordt om na te denken over je gender als je omgeving dit doet. Dit moeten je ouders toch begrijpen denk ik. Verder zou je ze dan toch ook kunnen uitleggen dat je "questioning" bent? Dus er gewoon over nadenkt enzo?
Ik open mijn mails ook altijd met "Hallo," o.i.d. Werkt prima.
Gr. Pin
Ik ben een trans meisje en geef toe nu ik een vriendinnetje heb dat ik twijfel van wil ze mijn penis of maakt het niet uit ik persoonlijk wil een vagina want ik voel me een meisje en die hebben geen penis maar mijn liefje zei Taylor wow je piemel is prachtig toen ik naakt in bed lag en niet het gedacht had die komt binnen nu is het 
wat wil zij en wat wil ik want seks hebben kan sowieso ze is zelf een bi.
Ik heb een goede vriendin die cisgender een bom van een meisje maar ze rookt, drinkt en gedraagt zich als jongen wat me dan ook weer verward. Ze is een vriendin sinds we 5 waren maar net als ik heeft ze tatoeges maar een grote mond van jow gast valt er wat te zien en enkel tegen jongens tegen meisjes is ze van ik ben gestorven en God heeft genade ik zie een hemelse verschijning. Het verward mij want ik zie lang haar en borsten maar dat gedrag is zo mannelijk.
Ik ben nu verward en vooral door een transseksueel vriendin die zei likt mijn kloten ik was van uhm je bent een meisje maar ik vergeet ze is als mij een transseksueel meisje maar in mijn hoofd is het nu als ik mijn liefje kus van wat ben jij en oh ik ben transseksueel want die multisex rond mij is verwarrend de 1 is transseksueel de andere een cisgender mijn liefje een normale biseksuele meid maar je weet tegen een cisgender zeg je niet man die heeft klote want het is een meisje die zich gedraagt als jongen en ze zei eens Taylor sta je droog meid ik was van gast ik heb geen vagina maar ze denkt als jongen.
De harde schijf is in mijn hoofd gecrasht en weet niet hoe dat te beteren dus ik ken het gevoel trip de verwarring
Hey,
Ja, jullie hebben gelijk dat ik door mensen om mij heen waarschijnlijk meer over mijn gender na ben gaan denken.
Ik heb nog steeds niks tegen mijn ouders gezegd. Komt wel denk ik...
Nu kan ik inderdaad hoodies en truien dragen. :)
Ik had laatst gedroomd over iemand die ik ken die non-binair is. De meeste nb’ers die ik ken of tegenkom hebben... een wat opvallend uiterlijk of innerlijk zeg maar, en daar heb ik geen problemen mee, maar zo ben ik zelf niet, dus daardoor vind ik het wat moeilijker om me in iemand te herkennen op dat vlak. Ik kan dit niet zo goed uitleggen haha. Maar goed, diegene van mijn droom is wat meer zoals ik ofzo. De inhoud van de droom had er verder niet zoveel mee te maken, maar daarna had ik één of twee weken dat ik me opeens heel zeker voelde dat ik non-binair ben en ik voelde me er goed bij. Daarna was het helaas weer weg en voelde ik me een paar dagen soort van vrouw, maar ik voelde me er niet goed bij. Als ik toen aan gender dacht voelde ik me een beetje misselijk. Nu weet ik niet echt wat ik voel.
Ik denk er al lang over na dat ik genderfluïde/genderfluid zou kunnen zijn, dus dat mijn gendergevoelens heel erg wisselen, maar dat vind ik niet fijn want ik wil gewoon een stabiel gender?? Nou valt genderfluïde per definitie onder de non-binaire genders, dus zou ik mezelf alsnog non-binair kunnen noemen, maar ik weet niet.
Ik weet niet of jullie iets aan deze uitleg hebben, maar ik moest het gewoon effe kwijt.
Groetjes, Trippel
