Hoi,
Ik ben 13 jaar en ben nog steeds heel verdrietig over verschillende Famillie leden die ik in het verleden heb verloren.
Ik wil ook zeggen dat ik heel close ben met mijn hele familie we gingen vroeger elke zondag met de hele familie soep eten bij mijn (overgroot) ouders hier waren mijn opa , oma , ouders,zusje ,neef,nicht,oom,tante , overgroot oma en opa altijd bij dus was heel close met ze.
-2014, Tante oorzaak kanker 🥺
-2014, mijn (overgroot) opa ongeveer 6 maanden later ook aan kanker
(Hij voelde als mijn gewoon me opa aangezien ik geen opa en oma heb aan me moeders kant)
-2019, mijn overgoot oma (Ze moest uit het niets opgenomen worden in het zieken huis en me vader zei dat het niet erg was en dat ze weer beter werd. Een week later bleef het het zelfde en toen ging haar gezondheid op en neer en uiteindelijk heeft ons de week daar opa verlaten. Ik heb altidjnhet gevoel gehad dat ik noooit afscheid had kunnen nemen)
Nadat mijn overgroot oma overleed heeft mijn oom geen contact meer gezocht met mijn familie hij negeerden iedereen en kwam niet meer opdagen op verjaardagen. Ik had soms nog contact met mijn nicht en neef ,maar dat is niet meer dan
nicht:“weet jij nog dat we elkaar binnenkort weer zien?”
neef:”ja”
ik: “nee ik hoop snel <3”
en ik heb ze sinds dien nooit meer gezien of gesproken het voeld ook alsof ik van hun afscheid moest nemen
Ik denk nu nog steeds elke dag (echt waar) aan mijn tante,opa en oma ik heb het gevoel dat ze boven over mij waken ,maar moet soms nog steeds huilen omdat ik ze mis (ook tijdens het schrijven van dit topic dus sowwy voor de spellings fouten
heeft iemand tips om hier mee omgegaan?
