hoi! ik ben …. en ik ben 13 jaar, ik wil eigenlijk gewoon mijn verhaal kwijt kunnen in de hoop dat ik me misschien beter zal gaan voelen. toen ik 12 was had ik een raar gevoel waarbij ik d8 dat ik jongens leuk vond (nu weet ik het bijna wel zeker maar ik vind het nog steeds moeilijk te zeggen wat ik ben) tot op de dag van vandaag voel ik me ook niet comfortabel om te zeggen dat ik gay of bi ofzo ben. in de brugklas werd ik gepest, omdat iedereen er vanuit ging dat ik gay was, dit heeft veel gedaan  met mijn zelfvertrouwen. het pesten stopten maar nu in de 2e gaat het gewoon weer door. ik voel me niet altijd meer even fijn in de pauzes omdat 1 jongen zijn vinger in me kont dauwde, ik voelde me aangeramd en ik ben bang dat dit weer gebeurt. ook word ik nogsteeds gay genoemd, ook door klasgenoten achter mijn rug om.  

ook toen ik 12 was ging het niet goed thuis, het is een erg lang verhaal maar het heeft te maken met mijn broer, hij heeft een zelfmoord poging gedaan en is 3 weken later wegelopen van huis. deze tijd voelde ik me al slecht maar ik vertelde het niemand, VOORAL mijn ouders niet. ik dacht: die hebben te veel aan hun hoofd, ik stel me maar aan’ . ik wou ook niet gezien worden als een aandachtstrekker. mijn moeder was in die tijd in een slechte relatie waar ik ook last van kreeg (natuurlijk heb ik niemand dit verteld want ik was bang dat mensen gingen denken dat ik alles naar mij toe trek) al deze gevoelens schoof ik weg en liet het niet merken, ik doe altijd alsof ik vrolijk ben maar dat is niet zo..

bijna een jaar later na afgelopen zomervakantie, mijn broer ging heel 2024 goed, tot oktober. hij liep weer weg, en gaf mij de schuld omdat ik een keer zij dat het beter was als hij weg ging (ik zei dat inderdaad maar alleen omdat hij mee heel boos maakte) ik voelde me rot, hij kwam weer terug maar ook al die emoties die ik een jaar geleden had weg gedaan.

mijn opa werd in oktober ongeneselijk ziek en is in januari overleden, sinds die dag voel ik me nog slechter. van de week kreeg ik ruzie met mijn moeder, ze zei dat ik misbruik van haar maak en dat ik altijd lieg en dat ik papa gebruik om haar slecht te zetten (dit is niet waar,  dit probeer ik in ieder geval niet) ze het ging ook een gedeelde over school en uiteindelijk gaf ze mijn tablet de schuld van dat ik weinig tijd besteed aan leren. dit maakte me zo woedend en eerlijk vind ik dat mijn moeder niet goed nadenkt (mijn cijfers zijn allemaal boven de 7 gem) ik haal bijna nooit een voldoende en dat komt alleen omdat ik mijn moede niet wil teleurstellen. die ruzie was begin deze week en ik voel me de hele week zo slecht. ik huil nonstop door alles wat er is, en ik vertel het niemand want zoals ik mezelf vertel, het is niks. andere hebben het slechter.

als je de tijd hebt genomen om dat te lezen, ben ik je super dankbaar <3 

gr: anoniem