hallo allemaal,
ik weet niet echt wat ik moet typen of waar ben hier nog maar net nieuw..
het gaat over mij.. ik ben 15 en ja zit niet echt lekker in me vel. Ik ben een persoon die eerst altijd andere helpt en daarna me zelf als ik het nodig heb.. maar wat ik wel bij mezelf zie of voel dat ik als ik bij andere ben dat ik dan gwn druk ben, later als ik gwn alleen ben dat ik echt moe ben en gwn super veel denk over dingen, stress, geen energie.. kan slecht slapen door piekeren enzovoort.. ik weet niet echt wat ik moet doen.. ik ben een meisje die niet echt onzeker is... maar als ik hulp krijg accepteer ik het nii omdat ik het gwn moeilijk vind.. m'n mentor helpt me en die kent me wel goed.. maar zelfs tegen haar kan ik een grote bek geven, discussie.. frustratie op hun af reageren ik ben der klaar mee... ik maak kleine stapjes maar heb al gwn lang ge wacht dus ik weet niet wat ik het beste kan doen... ik wordt gek van mezelf door alles wat ik doe.. voel me snel rot
ik wil dus graag weten wat ik kan doen of iemand anders dit ook heeft... wist nii echt wat ik moest typen ben een persoon die nii makkelijk over me gevoelens praat ik blok me zelf zo snel en ik kijk niemand aan...
belangrijk info ik heb een leerlingbegeleider maar daar bespreek ik juist nii veel omdat ik niet weet wat ik kan bespreken en durf dingen gwn niet te bespreken en ja m'n ouders weten over niks dat ik me zo rot voel en wat er allemaal gebeurd op school krijg ik problemen en zit dus nu in de 2de en daar krijgen ze bijna geen info over in de 1ste klas kregen ze vaak te horen dat ik problemen veroorzaakte wat ik nu in de 2de ook doe maar me mentor vertelt dat nii omdat m'n ouders tegen mij alleen maar negatief is en allemaal negatieve dingen zeggen over mij en k moet alles doen voor hun... nooit complimenten enzovoort
bedankt dat jullie dit alvast lezen
graag wil ik reactie's
groet: sophie
Bladzijde 1 / 1
Hey ik heb eigenlijk precies hetzelfde...
Ik denk te veel na over dingen enzo en daardoor slaap ik ook totaal niet
Het is zegmaar zo dat ik steeds depressiever wordt naarmate het later word. Ik slaap dus echt totaal niet en daardoor gaat mn school nu ook enorm slecht
Ik heb veel dingen waarover ik moet praten met mensen maar ik heb niet echt iemand zoals mn mentor ofzo
Mn ouders brachten me naar de huisarts omdat ik nooit meer slaap enzo en die zij dat ik een psycholoog moest nemen en dat ik overgevoelig was
Dus nu moet ik straks naar een psycholoog , ik weet niet echt of dat gaat helpen maarja
Ik heb trouwens ook precies dat ik uitgeput ben nadat ik bij vrienden was ofzo omdat ik dan veel drukker ben dat dat ik in het echt ben
Ik weet niet echt hoe jou dit gaat helpen maar dan weet je tenminste dat er nog iemand is die dit allemaal precies heeft
Ik ben trouwens een jongen van 15
Ik denk te veel na over dingen enzo en daardoor slaap ik ook totaal niet
Het is zegmaar zo dat ik steeds depressiever wordt naarmate het later word. Ik slaap dus echt totaal niet en daardoor gaat mn school nu ook enorm slecht
Ik heb veel dingen waarover ik moet praten met mensen maar ik heb niet echt iemand zoals mn mentor ofzo
Mn ouders brachten me naar de huisarts omdat ik nooit meer slaap enzo en die zij dat ik een psycholoog moest nemen en dat ik overgevoelig was
Dus nu moet ik straks naar een psycholoog , ik weet niet echt of dat gaat helpen maarja
Ik heb trouwens ook precies dat ik uitgeput ben nadat ik bij vrienden was ofzo omdat ik dan veel drukker ben dat dat ik in het echt ben
Ik weet niet echt hoe jou dit gaat helpen maar dan weet je tenminste dat er nog iemand is die dit allemaal precies heeft
Ik ben trouwens een jongen van 15
Hey!
Lastig dat je je zo slecht in je vel voelt!
Ik vind het al heel knap van je dat je ondanks dat je het moeilijk vindt om over gevoelens te praten het toch een beetje doet op school, en hier dit bericht hebt gepost!
Je hebt al mensen waar je bij terecht kunt als je dat wilt en dat is al een erg goede stap. Ik vind dat je hier heel goed hebt omschreven wat en waarom je bepaalde gevoelens hebt of zaken doet. Zou je het misschien zien zitten om dit bericht te laten zien (of iets nieuws gelijkaardig op te schrijven) aan je mentor of leerlingenbegeleider? Op die manier krijgen ze een beetje meer inzicht in wat jou bezig houdt.
Daarnaast is het beschrijven, of iets creatief maken rond bepaalde gevoelens ook een goede manier om dit te verwerken en voor je plaatsen.
Je helpt graag anderen. Dat is een erg mooie eigenschap! Natuurlijk is het inderdaad niet de bedoeling dat jij er zelf aan onderdoor gaat. Is dat iets wat je zou kunnen bespreken met de mensen die je zo graag helpt? Als dat bv. vriend(inn)en van je zijn zou je hen kunnen zeggen dat je even wat rust nodig hebt en tijd voor jezelf.
Jammer dat het ook thuis niet zo goed loopt. Denk je dat je ouders ervoor open zouden staan een gesprek met jou en bv. de leerlingenbegeleider te hebben? Zij/hij zou dan kunnen vertellen dat het jou niet helpt als ze zo'n negatieve houding tonen aan jou...
Zijn er mensen die je wel volledig vertrouwt, zoals een familielid of vriend(in)?
Het beste is om over deze gevoelens te praten, en als dat nog moeilijk is bv. te chatten (met de KinderTelefoon, of een vriend) of te schrijven.
Je zou een dagboek of blog kunnen beginnen en daarop schrijven wat er gebeurt en hoe je je voelt.
Probeer zelf ook al eens goed na te denken of waar je echt gelukkig van wordt, dat kan een hobby zijn of een bepaalde droom. Je kunt als jou dat helpt daar nog meer mee bezig te zijn.
groetjes
Lot
Lastig dat je je zo slecht in je vel voelt!
Ik vind het al heel knap van je dat je ondanks dat je het moeilijk vindt om over gevoelens te praten het toch een beetje doet op school, en hier dit bericht hebt gepost!
Je hebt al mensen waar je bij terecht kunt als je dat wilt en dat is al een erg goede stap. Ik vind dat je hier heel goed hebt omschreven wat en waarom je bepaalde gevoelens hebt of zaken doet. Zou je het misschien zien zitten om dit bericht te laten zien (of iets nieuws gelijkaardig op te schrijven) aan je mentor of leerlingenbegeleider? Op die manier krijgen ze een beetje meer inzicht in wat jou bezig houdt.
Daarnaast is het beschrijven, of iets creatief maken rond bepaalde gevoelens ook een goede manier om dit te verwerken en voor je plaatsen.
Je helpt graag anderen. Dat is een erg mooie eigenschap! Natuurlijk is het inderdaad niet de bedoeling dat jij er zelf aan onderdoor gaat. Is dat iets wat je zou kunnen bespreken met de mensen die je zo graag helpt? Als dat bv. vriend(inn)en van je zijn zou je hen kunnen zeggen dat je even wat rust nodig hebt en tijd voor jezelf.
Jammer dat het ook thuis niet zo goed loopt. Denk je dat je ouders ervoor open zouden staan een gesprek met jou en bv. de leerlingenbegeleider te hebben? Zij/hij zou dan kunnen vertellen dat het jou niet helpt als ze zo'n negatieve houding tonen aan jou...
Zijn er mensen die je wel volledig vertrouwt, zoals een familielid of vriend(in)?
Het beste is om over deze gevoelens te praten, en als dat nog moeilijk is bv. te chatten (met de KinderTelefoon, of een vriend) of te schrijven.
Je zou een dagboek of blog kunnen beginnen en daarop schrijven wat er gebeurt en hoe je je voelt.
Probeer zelf ook al eens goed na te denken of waar je echt gelukkig van wordt, dat kan een hobby zijn of een bepaalde droom. Je kunt als jou dat helpt daar nog meer mee bezig te zijn.
groetjes
Lot
hoi!
ten eerste heel dapper dat je het hier op durft uit te spreken!
geloof het of niet, maar je bent niet te enigste die zich zo voelt. ik zal je een tip geven, probeer wel langzaam aan wel te leren praten over je gevoelens. klinkt cliche maar als je zo door gaat ga je zelf stemmen in je hoofd ontwikkelen en steeds verder rot voelen. en dat is iets wat niemand wilt. door er af en toe eens over te praten lucht t even op en kan je weer verder met leven. dat scheelt al zo veel. het hoeft echt niet elke dag of elke week. probeer er af en toe met een vriend of vriendin te prate zo van he ik voel me niet tof ofzo hier en hier om. maar probeer er well over te praten. scheelt later heel veel. je kan namelijk niet je hele leven alles voor je houden, daar word niemand gelukkig van ( vertrouw me maar ik praat uit ervaring zowel van mn ouders als van mezelf) ik heb zelf ook nooit gepraat. dat heeft mij geleid tot een depressie en langzaam praat ik vaker en geloof me of niet.. het helpt hoe cliche en stom het ook klinkt.
ik hoop dat je je beter gaat voelen. OHJA probeer niet 24/7 tegen jezelf te zeggen dat je je rot voelt, want vroeg of laat ga je je dat dan ook echt voelen. geniet van alle kleine dingen die je doet! xx
dikke kus mij x
ten eerste heel dapper dat je het hier op durft uit te spreken!
geloof het of niet, maar je bent niet te enigste die zich zo voelt. ik zal je een tip geven, probeer wel langzaam aan wel te leren praten over je gevoelens. klinkt cliche maar als je zo door gaat ga je zelf stemmen in je hoofd ontwikkelen en steeds verder rot voelen. en dat is iets wat niemand wilt. door er af en toe eens over te praten lucht t even op en kan je weer verder met leven. dat scheelt al zo veel. het hoeft echt niet elke dag of elke week. probeer er af en toe met een vriend of vriendin te prate zo van he ik voel me niet tof ofzo hier en hier om. maar probeer er well over te praten. scheelt later heel veel. je kan namelijk niet je hele leven alles voor je houden, daar word niemand gelukkig van ( vertrouw me maar ik praat uit ervaring zowel van mn ouders als van mezelf) ik heb zelf ook nooit gepraat. dat heeft mij geleid tot een depressie en langzaam praat ik vaker en geloof me of niet.. het helpt hoe cliche en stom het ook klinkt.
ik hoop dat je je beter gaat voelen. OHJA probeer niet 24/7 tegen jezelf te zeggen dat je je rot voelt, want vroeg of laat ga je je dat dan ook echt voelen. geniet van alle kleine dingen die je doet! xx
dikke kus mij x
Hey hey,
dank jullie wel dat sommige mensen op m’n vorige bericht hebben gereageerd.. ik moet er nog een beetje mee uitvogelen wat ik hier op doe en moet doen... maar ja vandaag dus weer dik gezeik gekregen op school met vriendinnen van me en dat was uitgesproken maar 1 van die vriendin doet een beetje raar tegen die andere vriendin en ja allebei denken ze wel aan mij ze zeggen ja jij bent ook verdrietig gaat het wel goed met je bla bla tuurlijk het is lief.. maar ze hoeven nii op mij te letten ik wil gwn dat het goed is met hun en me mentor zegt dus ook vaak je bent rechtvaardig maar wat betekent dat woord nou precies? ik wou me inhouden maar lukt niet echt... het is super moeilijk voor mij m’n emotie in bedwang te houden die veranderd naar boosheid als ik verdrietig ben of wat dan ook.. want wil nii aan andere mensen laten zien dat ik verdrietig ben.. daarom richt ik me frustratie af op anderen.. als ik ook gezeur met hun heb en ze willen met mij in gesprek dan loop ik weg ten eerste omdat Ik nii mijn frustratie op andere wil afreageren... en niet bot wil over komen omdat ik gwn boos op mezelf ben ofz.. het is super irritant wat Ik misschien doe, maar ja het is voor die andere ook denk ik wel beter anders krijgen ze volle lading.. mijn mentor zegt vaak wees nii te hard voor jezelf en zorg goed voor je zelf en wees lief... die zin begrijp ik nii want ja ik doe gwn veel dingen voor mensen.. maar ook wel voor mezelf denk ik?
Kunnen jullie mij helpen wat ik hier mee kan doen?
nog steeds weet ik nii of ik het goed doe? Of wat dan ook
alvast bedankt voor het lezen of beantwoorden
groet Sophie
dank jullie wel dat sommige mensen op m’n vorige bericht hebben gereageerd.. ik moet er nog een beetje mee uitvogelen wat ik hier op doe en moet doen... maar ja vandaag dus weer dik gezeik gekregen op school met vriendinnen van me en dat was uitgesproken maar 1 van die vriendin doet een beetje raar tegen die andere vriendin en ja allebei denken ze wel aan mij ze zeggen ja jij bent ook verdrietig gaat het wel goed met je bla bla tuurlijk het is lief.. maar ze hoeven nii op mij te letten ik wil gwn dat het goed is met hun en me mentor zegt dus ook vaak je bent rechtvaardig maar wat betekent dat woord nou precies? ik wou me inhouden maar lukt niet echt... het is super moeilijk voor mij m’n emotie in bedwang te houden die veranderd naar boosheid als ik verdrietig ben of wat dan ook.. want wil nii aan andere mensen laten zien dat ik verdrietig ben.. daarom richt ik me frustratie af op anderen.. als ik ook gezeur met hun heb en ze willen met mij in gesprek dan loop ik weg ten eerste omdat Ik nii mijn frustratie op andere wil afreageren... en niet bot wil over komen omdat ik gwn boos op mezelf ben ofz.. het is super irritant wat Ik misschien doe, maar ja het is voor die andere ook denk ik wel beter anders krijgen ze volle lading.. mijn mentor zegt vaak wees nii te hard voor jezelf en zorg goed voor je zelf en wees lief... die zin begrijp ik nii want ja ik doe gwn veel dingen voor mensen.. maar ook wel voor mezelf denk ik?
Kunnen jullie mij helpen wat ik hier mee kan doen?
nog steeds weet ik nii of ik het goed doe? Of wat dan ook
alvast bedankt voor het lezen of beantwoorden
groet Sophie
hey, daar ben ik weer.
ik weet heel goed wat jevoelt, je voelt je klote en wilt dat voor je houden. maar toch moet je gevoel ergens die frustratie kwijt dus ga je onbewust het op mensen afreageren. je wilt het niet maar het gebeurt gewoon.
kijk je komt op een gegeef moment op een punt waar je het niet meer zelf in de hand hebt. dat alles wat er gebeurt aan je voorbij gaat en soms zo ver dat je het niet meer trekt. die tijd heb ik gehad. en geloof me met heel je hart. dat is iets wat je nooit wilt. en wat je mentor bedoelt met wees eens lief voor jezelf.. hij bedoelt dat het oke is om je gevoel een keer vrij uit te spreken, en toe te geven dat het even niet allemaal soepel loopt. het is oke. het is oke dat het allemaal niet gaat zoals je wilt of gaat zoals het zou moeten gaan. en soms moet je dat ook uit spreken.
het is niet goed om het je hele leven voor je te houden. want je ziet nu al dat je gaat afreageren, en geloof mij,,, als je zo door gaat en niet toegeeft word het alleen maar erger. geef toe dat het niet goed gaat en dat je niet lekker in je vel zit.
Klinkt allemaal lekker cliche maar... je kan je pas weer beter gaan voelen als je bij het probleem gaat kijken wat er aan de hand is. je moet het zo zien...
jou leven is een soorrt doolhof. als je altijd maar door blijft rennen zonder terug te gaan ga je verdwalen. maar als je soms even terug loopt of om een ander hoekje kijkt... vind je lachzaam je weg.
en ik zeg niet dat ik dan nooit meer geen narigheid in je leven komt.. want dat zal er altijd blijven , al is het iets klein of groot. zo is het leven. maar je moet voor jezelf het zo makkelijk mogelijk proberen te maken x
ik hoop dat je hier wat aan hebt. sorry voor het lange bericht maar ik wil je graag helpen omdat ik weet hoe naar ht is om je zo te voelen.
dikke kus van mij
ik weet heel goed wat jevoelt, je voelt je klote en wilt dat voor je houden. maar toch moet je gevoel ergens die frustratie kwijt dus ga je onbewust het op mensen afreageren. je wilt het niet maar het gebeurt gewoon.
kijk je komt op een gegeef moment op een punt waar je het niet meer zelf in de hand hebt. dat alles wat er gebeurt aan je voorbij gaat en soms zo ver dat je het niet meer trekt. die tijd heb ik gehad. en geloof me met heel je hart. dat is iets wat je nooit wilt. en wat je mentor bedoelt met wees eens lief voor jezelf.. hij bedoelt dat het oke is om je gevoel een keer vrij uit te spreken, en toe te geven dat het even niet allemaal soepel loopt. het is oke. het is oke dat het allemaal niet gaat zoals je wilt of gaat zoals het zou moeten gaan. en soms moet je dat ook uit spreken.
het is niet goed om het je hele leven voor je te houden. want je ziet nu al dat je gaat afreageren, en geloof mij,,, als je zo door gaat en niet toegeeft word het alleen maar erger. geef toe dat het niet goed gaat en dat je niet lekker in je vel zit.
Klinkt allemaal lekker cliche maar... je kan je pas weer beter gaan voelen als je bij het probleem gaat kijken wat er aan de hand is. je moet het zo zien...
jou leven is een soorrt doolhof. als je altijd maar door blijft rennen zonder terug te gaan ga je verdwalen. maar als je soms even terug loopt of om een ander hoekje kijkt... vind je lachzaam je weg.
en ik zeg niet dat ik dan nooit meer geen narigheid in je leven komt.. want dat zal er altijd blijven , al is het iets klein of groot. zo is het leven. maar je moet voor jezelf het zo makkelijk mogelijk proberen te maken x
ik hoop dat je hier wat aan hebt. sorry voor het lange bericht maar ik wil je graag helpen omdat ik weet hoe naar ht is om je zo te voelen.
dikke kus van mij
Lastig dat je je zo slecht in je vel voelt!
Ik vind het al heel knap van je dat je ondanks dat je het moeilijk vindt om over gevoelens te praten het toch een beetje doet op school, en hier dit bericht hebt gepost!
Je hebt al mensen waar je bij terecht kunt als je dat wilt en dat is al een erg goede stap. Ik vind dat je hier heel goed hebt omschreven wat en waarom je bepaalde gevoelens hebt of zaken doet. Zou je het misschien zien zitten om dit bericht te laten zien (of iets nieuws gelijkaardig op te schrijven) aan je mentor of leerlingenbegeleider? Op die manier krijgen ze een beetje meer inzicht in wat jou bezig houdt.
Daarnaast is het beschrijven, of iets creatief maken rond bepaalde gevoelens ook een goede manier om dit te verwerken en voor je plaatsen.
Je helpt graag anderen. Dat is een erg mooie eigenschap! Natuurlijk is het inderdaad niet de bedoeling dat jij er zelf aan onderdoor gaat. Is dat iets wat je zou kunnen bespreken met de mensen die je zo graag helpt? Als dat bv. vriend(inn)en van je zijn zou je hen kunnen zeggen dat je even wat rust nodig hebt en tijd voor jezelf.
Jammer dat het ook thuis niet zo goed loopt. Denk je dat je ouders ervoor open zouden staan een gesprek met jou en bv. de leerlingenbegeleider te hebben? Zij/hij zou dan kunnen vertellen dat het jou niet helpt als ze zo'n negatieve houding tonen aan jou...
Zijn er mensen die je wel volledig vertrouwt, zoals een familielid of vriend(in)?
Het beste is om over deze gevoelens te praten, en als dat nog moeilijk is bv. te chatten (met de KinderTelefoon, of een vriend) of te schrijven.
Je zou een dagboek of blog kunnen beginnen en daarop schrijven wat er gebeurt en hoe je je voelt.
Probeer zelf ook al eens goed na te denken of waar je echt gelukkig van wordt, dat kan een hobby zijn of een bepaalde droom. Je kunt als jou dat helpt daar nog meer mee bezig te zijn.
groetjes
Lot
hoi lot,
dankjewel.. ik denk dus wel dat m'n mentor inzicht in mij heeft soms verbaas ik me echt wat ze allemaal denkt of wat dan ook.. of dat ze me gewoon echt helpt met problemen van mij. mijn mentor zei dat dus heel vaak zorg eerst voorjezelf en wees is een keer lief voor je zelf je hebt zoveel op je schouders iedereen klimt op je schouders omdat je zoveel mensen wilt helpen probeer rust te krijgen dit en dat... maar dat kan ik niet ik kan het niet 1 oor in en dan weer der uit het blijft in me waardoor ik frustratie op andere reageer. en ik wil niet egoistisch overkomen als ik voor me zelf zal kiezen. toevallig hebben ik, m'n mentor en leerlingbegeleider daarover gepraat of m'n ouders dit mogen weten over leerlingbegeleider en ze willen dat ik nog meer hulp krijg dus maatschappelijk hulp ofz.. en nee m'n ouders stoppen toch niet met negatieve dingen tegen mij te zeggen.. ik loop gwn soms te janken omdat ze zulke erge dingen zeggen, maar dat weten hun niet. familieleden totaal niet daar praat ik niet mee en m'n vriendin heb een hele goede vriendin waar ik alles mee bespreek enz. maar ik wil haar niet meer echt lastig vallen met mijn problemen dus ik zeg niks tegen der mee over mijn problemen. ik probeer wel meer over me gevoelens te praten maar het lukt gwn niet.. drm is die hulp ook goed ofz omdat m'n mentor en leerlingbegeleider dus mij gunnen en dat ik het verdien dat ik meer rust in me hoofd krijg enz. ik schrijf af en toe maar het is zo ontzettend veel waardoor ik denk ja heeft toch geen nut.. ik hou van voetbal daar doe ik 3x in de week iets mee.. kickboks wil ik op maar ja kan niet.. want wil me agressie er een beetje uit en wat dan ook..
maar bedankt voor je berichtje.. srry dat ik nu pas reageer
snapte niet echt hoe het werkte...
je hebt me wel ontzettend geholpen!
groet sophie
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
