Hoi, 

Ik heb me ook zo als jou gevoeld! Ik wou het ook wel uitschreeuwen… Weetje wat iets heel kleins is wat bij mij hielp…. Ik ging dan een stukje fietsen en was dan in de polder, daar was niemand anders. Ik schreeuwde dan heel hard: aaaaaaaaa. of wat ik wou schreeuwen en wat dan in mn hoofd zat. daarna fietste ik gewoon verder. 

Er niet meer zijn is voor niemand goed! mijn hoofd zit/zat ook vol. Zoek iemand die je vertrouwt, of iemand die je kent of ga naar iemand toe. dat mag iedereen zijn. Je mag het ook hier als reactie er gewoon ingooien… Dat beginnen met praten is heel moeilijk maar begin maar met een word document aanmaken, geef woorden aan wat er in je hoofd zit en dan kan je het altijd weer weg doen. dan kan niemand het lezen…. dat hielp bij mij ook. 

Ik hoop dat ik je zo een beetje geholpen heb!

Lieve groetjes van mij!