Hoi!

nadat ik bij heel veel mensen heb aangeraden om met de kindertelefoon te bellen (omdat ze misschien in een lastige situatie zitten met zichzelf) heb ik besloten dat ik mee ga doen aan de forum.

ik heb tijdens quarantaine erg gestruggled met een hele heftige depressie, die nogsteeds niet helemaal over is.
ik heb mezelf gesneden, en ik had het gewoon heel zwaar met het dagelijkse leven.

aangezien het nu beter gaat, heb ik alsnog zelfmoord gedachtes, ik weet zeker van mezelf dat ik het nu niet doe maar ik heb een soort van ‘plan”
ik heb zo een hekel aan de toekomst. ik wil niet werken, geen gezin stichten en niet leven na mijn 18de.
ik geniet van mijn leven hoe het nu is, maar na mijn 18de of 21ste (of tenminste wanneer het te zwaar word of als ik er geen zin meer in heb)  wil ik eigenlijk gewoon zelfmoord plegen.
ik weet dat iedereen altijd zegt dat dat geen uitweg is, maar het leven heeft geen goal of geen nut als het toch saai of lastig is.
dus in al het moeilijke wat ik zie is de enigste oplossing zelfmoord. 
ik zou het nu niet willen doen, want ik heb vrienden en familie die om me geven, maar het nut van leven zie ik gewoon niet. en ik kan ook niet begrijpen dat mensen uit mijn klas met volle teugen naar school gaan en hun best doen. en dat mensen niet na denken over alle lastige verantwoordingen ze krijgen wanneer ze ouder worden.

Niemand heeft een plan in het leven en het leven is eigenlijk gewoon niks serieus voor mij, dus ik heb eigenlijk er ook een beetje schijt aan.
als er nu keihard een meteoriet uit de lucht kwam geschoten op mijn hoofd, had ik hem echt bedankt.