Skip to main content

Hallo lezer,

 

allereerst bedankt voor het lezen van dit, ik waardeer dat al enorm. 
 

ik ben momenteel 16 jaar en begin me steeds slechter te voelen. (O.a. Door de corona tijd) merk ik dat ik erg achteruit ga. Op school etc. Gaat het beter dan ooit, maar eigenlijk weet niemand dat dat komt door mijn faalangst enzo die ik heb ontwikkeld.

Ik heb steeds meer last van angstigheid en social anxiety(sociale angstigheid?) ik merk gewoon dat ik steeds ongemakkelijker communiceer, en dat het steeds lastiger voor me word om überhaupt te communiceren om een  of andere reden. (Heb nooit veel vrienden gehad maar zelfs met die 2 (niet hele goede) vrienden die ik heb voel ik me gewoon steeds minder op mijn gemak.

 

ik wil dit echt verbeteren, maar weet gewoon echt niet hoe. Ik ben continu bezig met gespreksstof verzinnen etc. Maar het lukt gewoon niet…

 

nou vroeg ik me af of iemand tips heeft om van mijn negatieve gevoelens en stress/angst af te komen. Het enige is dat ik echt niet naar een psycholoog wil, omdat dat voelt als falen tegenover mijn ouders en gezin. (Ik weet wel dat dit niet zo is, maar ik heb na veel nadenken toch besloten om hoe dan ook niet naar een psycholoog te gaan als mijn ouders hier achter komen.) dus ik vroeg mij af, is het mogelijk om zonder dat je ouders het weten naar een psycholoog te gaan? En/of heeft iemand andere misschien tips, adviezen oid?

 

graag zie ik reacties tegemoet,

groetjes Tom

 

(ps: dit mailadres is niet mijn eigen mail adres, omdat mensen er dan wellicht achter komen? Daarom zal ik als ik nog op deze post reageer, reageren onder de naam “Tom”) 

Ps: ook heb ik erg last van keuzestress de laatste tijd en dat soort dingen.


Heyy Tom12345!

 

Wat vervelend dat je zo’n last hebt van angstige gevoelens..

 

Je kan als je het prettig vind eens bellen of chatten met de kindertelefoon. Dat kan iedere dag tussen 11:00 en 21:00 misschien dat de mensen daar je een goede hulp kunnen bieden.

 

Je geeft aan dat je absoluut niet naar je ouders wilt gaan omdat dat als falen voelt. Ik wil je toch het advies geven  om wel met je ouders te gaan praten.. Dat is een grote stap en misschien voelt dit voor jou als een faal moment, maar dat is het echt niet! Jouw ouders zijn er namelijk voor jou en die willen jou heel graag steunen en helpen met dit probleem. Je mag echt met je ouders praten dat is echt geen falen het is alleen maar knap en stoer van je!

 

Je kan ook eerst met iemand anders gaan praten zoals met je mentor, huisarts, vertrouwenspersoon of een ander iemand die jij vertrouwd want die mensen zijn er ook allemaal voor jou. Als je naar een psycholoog wilt kan je denk ik het beste contact met je huisarts opzoeken die kan je dan doorsturen naar een psycholoog zodat je verdere hulp kan krijgen. Of dat kan zonder je ouders weet ik niet. Je hebt als je 16+ bent geen toestemming meer nodig van je ouders.. Als je jonger bent wel. Als je niet durft te praten zou je ook een brief kunnen schrijven aan iemand.. Dat gaat misschien wat makkelijker voor je.

 

Om je wat beter te voelen kan je wat leuke dingen doen. Ga eens een lekker stukje wandelen en je hoofd legen of een lekker muziekje luisteren. Je kan ook een leuk boek lezen, in ieder geval iets wat jij leuk vind om te doen! Als je iets leuks doet ben je afgeleid en ben je misschien wat minder bezig met de faalangst. 

 

Groetjes van mij!


Hey Tom12345,

Je faalt echt niet voor jouw familie! Jij kan er niks aan doen! Als jij je zo voelt zullen ze je waarschijnlijk juist willen helpen en zullen ze het niet zien als falen!

Zoals NaamNietBekend al zei zal het het meeste helpen als je het aan iemand vertelt. Als je het nog niet aan je ouders wil vertellen kan je het eerst aan je mentor, vertrouwenspersoon of vriend(in) vertellen. Als jij ze maar vertrouwd.

Tegen dat je niet heel sociaal bent weet ik niet zoveel, omdat ik zelf ook erg veel last van heb. Wat ik wel weet is dat het helpt als je je open opstelt.

Groetjes iemand.


Reageer