Hoi, ik heb een vraag.
Ik ben een jongen van 17 jaar. De afgelopen 4 jaar gaat het heel slecht met me. Van snijden in m’n benen tot meerdere serieuze pogingen. Ik heb nu sinds een aantal maanden verschillende soorten therapie, maar voor mijn gevoel zijn ze niet op de juiste weg. Soms probeer ik dat aan te geven bij mij psychiater of orthopedagoog maar ze zeggen altijd dat zij denken dat dat een onderdeel is van mijn stoornis. Maar omdat zij op hele andere dingen aan het “ spelen “ zijn, blijven mijn gedachten en daden nog steeds het zelfde, omdat ik daar geen hulp bij krijg. Ik heb al meerdere keren gebeld met 113 bijv. maar die zeggen “ je moet gewoon zeggen wat je voelt “. Maar ondanks dat ik dat doe luisteren ze gewoon niet. En het leven is verlate mooi om er een einde aan te maken… Zo denk ik nu ff 10 minuten maar dat is over een uurtje weer totaal omgeslagen. Daarnaast schaam ik me voor me wonden en littekens, mensen kijken me raar aan omdat ik hier in Spanje met 30+ lange mouwen en een lange broek draag. Ik weet gewoon soms ff geen uitweg meer. En hoop op deze anoniemen manier een soort steun te vinden!
