De Kindertelefoon.nl

Hi,



Ik wil graag mijn verhaal delen en ik zou graag willen weten of er iemand is met een van dezelfde klachten en hoe jij hier mee om gaat.



Mijn naam is Eva en ik ben 17 jaar oud. Ik heb een aantal heftige dingen meegemaakt die waarscheinlijk een rol spelen in mijn problemen maar voor hoe het nu gaat heb ik een lieve familie en goede school en fijne lieve vrienden en vriendinnen, eigenlijk geen redenen om mezelf zo naar te voelen zou je denken.



Toch zit ik met aardig wat problemen. Om allereerst mee te beginnen is dat het hypeventileren wat ik dagelijks doe. Hierbij komen ook paniekaanvallen kijjen. Nu zul je denken dat is vervelend maar je gaat er niet dood van, dat klopt, maar zo voelt het voor mensen die hypventileren wel, het is een benouwd gevoel alsof je gaat stoppen met ademen je bent vaak ook erg duizelif, dit onder controle krijgen is dan ook wel een grote uitdaging. Hyperventileren gebeurde bij mij eerst alleen dagelijks in de trein naar school, maar sinds een aantal maanden is dit ook op school zelf, op mijn werk, buitenshuis, maar zelfs ook thuis. Ik voel me nergens meer helemaal veilig omdat ik niet weet welk moment de hyperventilatie en paniekaanvallen weer komen. Ik heb een aantal oefeningen gekregen van mijn psycholoog om mezelf te kalmeren, deze werken vaak wel maar ik ben de aanvallen natuurlijk het liefst voor.



Naast het hypeventileren zit ik ook erg in de knoop met mijn gedachtes. Ik denk erg vaak aan de dood, ik ben er erg bang voor. Dit is denk ik ontstaan na het verliezen van een paar familieleden. Ik bang bang voor wat er komen gaat na de dood en ik ben erg bang om mijn gezin te verliezen. Ik weet natuurlijk dat ik mij hier helemaal niet druk om moet maken, omdat ik mezelf dan alleen maar gek maak, maar dat is natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan. Verder heb ik last van een onwerkelijk gevoel, de opzet van de aarde (hoe kan het dat we hier zijn en hoe zit alles in elkaar) het is een vervelend gevoel waarvan je weet dat er niet veel antwoorden op zijn maar toch maakt dit onderwerp me heel erg bang. Ik vraag me af of iemand dit herkent. Samengevat ben ik eigenlijk gewoon heel erg bang en sluit ik mezelf het liefst op bij degene die ik lief heb lekker veilig thuis.



Verder zijn er nog veel meer anderen dingen waar ik me veel te veel druk over maak maar dit zit mij het meest dwars. Ik ben benieuwd of er iemand is die dit herkent en ik sta open voor alle tips.



Xx