Hoi ik ben een meisje van 14jaar. Ik doe sh omdat het me een gevoel geeft dit is mijn verhaal. Ik deed het vanwege het gevoel van opluchting dat het mij gaf.
Ik was pas 12 toen ik mezelf begon te beschadigen. Ik wist op dat moment niet wat ik deed, maar het begon als een soort angstige gewoonte om me te kalmeren.
Het was nooit mijn bedoeling om mezelf pijn te doen. Ik deed het vanwege het gevoel van opluchting dat het mij gaf. Ik had het gevoel dat de enige manier waarop ik kon functioneren en mijn kamer kon verlaten, was als ik die vrijlating had. Ik schaamde me zo dat ik het deed, en op school was ik bang dat ik gepest zou worden vanwege de littekens op mijn huid. Ik wilde daar niet bekend om staan, dus verstopte ik me onder wijde kleding.
Het had ook invloed op mijn relaties. Ik wilde niet dat iemand van wie ik hield mijn huid zou zien, of mijn littekens. Zelfs op school zou ik excuses vinden om geen gym te doen. zodat ik me niet hoefde uit te kleden. Als ik er niet uit zou kunnen komen, zou ik zo ingewikkeld moeten veranderen dat ik er toch in slaagde de aandacht op mezelf te vestigen. Het was een hel.
Op school verzon ik excuses om geen gym te doen. zodat ik me niet hoefde uit te kleden.
Op een dag kwam mijn vader bij mij binnen toen ik mezelf beschadigde. Ik dacht: “Dit is het, ik zit in zoveel problemen en ik krijg huisarrest.” Op een ander niveau was ik zo bezorgd dat ik mijn vader van streek zou maken. Hij betekende zoveel voor mij en ik wilde hem nooit een reden geven om gekwetst te worden. En toen schreeuwde hij tegen me en praat hij al 2 jaar niet meer tegen me terwijl we in het zelfde huis wonen. Ik heb ook erge thuissituaties maar ja ik wil mijn leven beëindigen maar het lukt elke keer niet.
Hi
Dat is een heel heftig verhaal zeg.. Ik vind het super knap van je dat je dit met ons hier durft te delen!
Eerst even over je zelfmoordgedachten.. Als je denkt dat je jezelf wat aan wilt doen kan je altijd contact opnemen met https://www.113.nl/ voor hulp. Die zijn 24/7 bereikbaar en chatten of bellen met hun is anoniem. De mensen daar kunnen je denk ik wel goed helpen.
Ik weet dat dit heel erg lastig is om te doen, maar ik wil je de tip geven om er met iemand over te praten. Dat is misschien heel moeilijk en misschien heb je het gevoel dat je er niet toe doet, maar geloof me dat doe je echt wel! Je hebt echt het recht om hier te zijn en zelfmoord plegen is echt niet de goede oplossing ook al lijkt dat nu misschien wel zo. Er zijn nog zoveel kansen in je leven en er komen echt betere tijden aan. Ik raad je echt aan om met iemand te praten over hoe je je voelt zodat je hulp kan krijgen. Durf je misschien met een vertrouwenspersoon op school te praten? Of met je mentor of misschien zelfs de huisarts? Die mensen zijn er echt voor je! Als je praten echt eng vindt kan je ook altijd een brief schrijven waarin je verteld hoe het met je gaat.
Voor je thuissiuatie kan je ook contact opnemen met https://veiligthuis.nl/ voor hulp. Ook dat kan 24/7 via hun chat of belfunctie. En je kan natuurlijk bellen met de KT hoe dat moet staat bovenaan de forumpagina.
Met het snijden stoppen is ook beter voor je, maar dat lijkt me ook wel erg ingewikkeld voor je.. Ik zou toch proberen om geleidelijk te stoppen met jezelf beschadigen misschien heb je nog wat aan dit topic hieronder waarin veel alternatieven staan tegen zelfbeschadiging.
Heel veel sterkte en hou je ons op de hoogte?
Liefs van mij <3
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
