Hoi, 

Ik weet natuurlijk niet zo goed wat er speelt, maar voor mij is het altijd belangrijk geweest dat ik er met iemand over kon praten. Zelf heb ik er niet altijd met iemand over kunnen praten. Juist door erover te praten kwam ik erachter hoe ik mij voelde en wat ik zelf kon doen om me minder depri te voelen. 

Het kan zijn dat je er niet over wilt praten en dat begrijp ik ook volledig. Ik praat er nooit met mijn ouders over terwijl ze wel weten dat ik depressief ben. Ook ik heb problemen met mijn vrienden en de laatste tijd gaat het weer minder, maar ik probeer van de kleine dingen te genieten en zo veel mogelijk bezig te zijn met de toekomst, met mij doelen en met mijn dromen. 

Ik hoop dat er wat mee kan en ik ben er voor iedereen die wilt praten. 

Groetjes….

heyy,

Ten eerste heel knap van je dat je het deelt. Ik heb zelf ook depressie en heb het een jaar lang niet laten merken of het tegen iemand gezegd.  En wat vervelend voor je dat je je zo depressief voelt. 

Je zou het natuurlijk met je ouders kunnen bespreken en als je het eng vind kan je het misschien samen met iemand zeggen die je vertrouwd. Samen met je ouders zou je dan naar de huisarts kunnen gaan en die zou je door kunnen verwijzen naar een psygiater voor een diagnose en je zou er dan hulp voor kunnen krijgen.

De hulp kan dan niet meteen gaan werken. en ik spreek uit ervaring, maar nooit geschoten is altijd mis en ik heb vertrouwen erin dat je het kan!!

En natuurlijk als je dingen kwijt wil kan je ook altijd op het forum, chatten en bellen met de kindertelefoon  of naar de vertrouwenspersoon op school :)

op mijn profiel heb ik ook tips en vragenlijsten voor depressie :)

hopelijk voel je je snel weer beter. 

liefs secretgirl2003 xx

Hi, 

Wat vervelend dat je je zo voelt.  Ik zou je aanraden om naar de huisarts te gaan met je klachten. Die testen op internet kunnen wel een inschatting geven, maar het is geen diagnose, zoals je al zegt. De huisarts kan je die diagnose wel geven. Bovendien kan hij je doorverwijzen naar de ggz voor hulp. Ik weet niet hoe oud je bent, maar als je 16 jaar of ouder bent, kun je gewoon alleen naar de huisarts als je niet wilt dat je ouders het weten. De huisarts mag dan niks zeggen zonder jouw toestemming (tenzij je echt een gevaar  voor jezelf bent). Je kunt dan misschien samen met je huisarts het vertellen tegen je ouders. 
 

Je hoeft het niet alleen te doen. Het vertellen kan heel erg opluchten. Als het een geheim blijft, gaat het alleen maar zwaarder op je schouders wegen. 

Heel veel sterkte!