Skip to main content

Hoi, dit is dus mijn eerste bericht en ja ik heb dus best wel heel wat gezeik met bijv vrienden, school en ouders en ik wou dus graag weten wat jullie zouden doen in mijn situatie.

 

Het begon dus ongeveer ik denk op de basisschool in groep 5, we kregen een andere methode, onze school ging verhuizen en mijn beste vriendin had heel veel last van haar nier ziekte waardoor alles in 1 keer op me af kwam. Die vriendin en ik hadden constant mening verschil enz. Ik had meer moeite met school, maar ik liet nooit iets merken en iedereen zei: je kan meer dan je denkt. Waardoor ik dacht dat ik niet goed genoeg mijn best deed en harder moest werken. Daar ontstond dus de faalangst en prestatie druk. 

 

Groep 6/7: Ik ging naar zo'n mens met rots en water training. Eerst in een groep toe alleen. In het begin was het best leuk, ik leerde helemaal niks maar ik vond het wel prima. In groep 7 (een jaar later dus) Begon ik er achter te komen dat het niet werkte dus ik stopte ermee. Ik had nog steeds moeite met school en maakte de verkeerde vrienden. De meeste van de groep waren goed maar ik ben een meisje die met jongens om ging en we zaten altijd een beetje iedereen belachelijk te maken en dt deden ze dus ook bij mij en dat raakte mij wel.

 

Groep 8: Ik streefde heel erg naar de HAVO maar ik kreeg MAVO wat ook best hard aankwam. dus besloot ik een tussenjaar te doen wat betekend dat ik de basisschool stof herhaal en het is een tussenstapje tussen de middelbaren en basisschool. we zaten wel in een gebouw van een middelbare school.

Tussenjaar: Het begin was best wel zoeken naar vrienden maar uiteindelijk had ik ze gevonden. Ze accepteerde me voor wie ik was en waren heel aardig. Iedereen was aardig. Goede prestaties.  Klinkt als het perfecte plaatje toch? Dat was het niet. Wij waren een groepje van drie en iedereen weet wat er dan gebeurd. Ik was het derde wiel. Ik had gezeik met een docent en die heb ik tot de dag van vandaag nog steeds. 

1ste klas: Het jaar waar ik nu in zit is gwn niet leuk ik heb ruzie met die vriendin van groep 5 online al ongeveer 5 maanden en we zijn nu bezig om het weer te fixen maar het lukt maar niet ik heb een diagnose met ADD waardoor ik het gevoel het dat ik iedereen teleurstel. ik kan mijn kamer niet opruimen. heb geen motivatie/concentratie. Heb gezeik met mijn beste vriendin op school ze is naar de mentor gegaan en ik wil niet dat mijn mentor weet wat er gebeurd met mij. ik heb nu wel een vriendin op school maar  zei is al bezig met jongens. een meisje van vorig jaar waar ik alles tegen heb verteld heeft mij geblokt. mijn moeder en ik hebben de hele tijd discussies. ik heb nooit mijn huiswerk af en ik scoor wel goed op toetsen maar het is zo moeilijk om mij daarop te focussen enz en ik heb heel veel stress van school en prestatie druk dat ik huiswerk op heb gegeven wat heel raar klinkt maar die druk is zo hoog dat het niet meer lukt

 

 

Hoi ik zou je heel graag een super tip geven maar die heb ik niet. Ik vind wel dat je je verhaal heel goed vertelt, kan helemaal snappen hoe je het beleefd hebt. Ik denk dat het misschien goed is om dit ook zo te bespreken met iemand die je kunt vertrouwen. Of de Kindertelefoon bellen voor een goed advies want dat zou heel fijn voor je zijn. Zelf heb ik ook met negatief zelfbeeld en depressie geknokt en ben daar uit gekomen door hulp, psychologisch maar ook ouders en bff's en een leidster van m’n scouts die me super hielp. Ook door confrontatie, door mijn gedrag wat een tijdje een beetje onstuimig was zeg maar en daarop mijn lesje geleerd krijgen. Gestraft en ook vaker nog beloond. En hier op het forum mijn verhalen doen. Bij mij was het een mix van dingen, positief en negatief die mij op weg hielpen.  Soms kun je net de goeie mensen treffen die je dat stukje geven wat je keihard nodig had.  Ik hoop dat je zo iemand vind!
Groetjes liefs Julian X


Sluit me aan bij @Julian12  Negatief zelfbeeld en depressie is voor mij ook heel herkenbaar. Ook het gevoel dat je mensen teleurstelt. Ik heb echt moeten leren om me niet zo druk te maken wat anderen van mij vinden. En nee, het is niet makkelijk om op dat punt te komen. Je moet je niet schamen om hulp te zoeken want dit soort dingen alleen handelen is bijna niet te doen.

Ik wens je heel veel sterkte.


Reageer