Sinds een tijdje snij ik mezelf en me mijn ouders weten het. Ik snij mezelf elke dag. Mijn moeder kan er niet echt mee om gaan. Voor mijn gevoel geeft mijn moeder mij de schuld. En nu ik dat denk word ik steeds ongelukkiger. En ga ik ook steeds vaker snijden. 

Maar het moeilijken is dat ik niet precies weet waarom ik me snij. zelf vindt ik snijden heel eeg fijn en word ik er rustig van. En het word langzaam een verslaving en daar ben ik heel erg bang voor.
 

tekst aangepast door De Kindertelefoon ivm forumregel 9