Hallo, zoals je al aan de titel kan lezen, mijn vriend word mishandeld, door zijn moeder, geestelijk mishandeld, niet lichamelijk. Er zijn al eerder situaties in dit gezin geweest. Aanraking met politie, enzovoort. Mijn vriend word dus nog steeds mishandeld, en dat gaat aan je knagen, je kan niks doen namelijk. En dat frustreerd.
Maar ja,
Groetjes Milou
Mishandeling vriendje
A
A
Hi!
Wat een nare situatie, voor jou en je vriend.
Misschien kan je hierover praten met je ouders?
Ik kan me best voorstellen dat dit lastig kan zijn voor je.
En als het erger wordt misschien weer de politie informeren?
sterkte voor jullie beide!
Wat een nare situatie, voor jou en je vriend.
Misschien kan je hierover praten met je ouders?
Ik kan me best voorstellen dat dit lastig kan zijn voor je.
En als het erger wordt misschien weer de politie informeren?
sterkte voor jullie beide!
A
Hoi!
Wat vreselijk dat je vriend mishandeld wordt. Jij maakt je zorgen.
Het stelt me gerust dat je vriend er niet alleen voor staat, hij heeft jou. Jij betekent vast veel voor hem, en hij vindt vast veel steun bij jou.
Praten jullie hier vaak over? Door erover te praten valt er al een deel van de last van zijn schouders. Dat hij er met jou over praat is goed. Het kan nuttig zijn als hij met bv. zijn mentor gaat praten. Zijn mentor weet welke stappen er ondernomen moeten worden. De politie is ook een optie. Die zijn er om de mensen te beschermen.
De situatie zo laten is geen optie. De kans dat de mishandeling vanzelf stopt, is klein. Met professionele hulp kan de mishandeling gestopt worden.
Groetjes
x
Wat vreselijk dat je vriend mishandeld wordt. Jij maakt je zorgen.
Het stelt me gerust dat je vriend er niet alleen voor staat, hij heeft jou. Jij betekent vast veel voor hem, en hij vindt vast veel steun bij jou.
Praten jullie hier vaak over? Door erover te praten valt er al een deel van de last van zijn schouders. Dat hij er met jou over praat is goed. Het kan nuttig zijn als hij met bv. zijn mentor gaat praten. Zijn mentor weet welke stappen er ondernomen moeten worden. De politie is ook een optie. Die zijn er om de mensen te beschermen.
De situatie zo laten is geen optie. De kans dat de mishandeling vanzelf stopt, is klein. Met professionele hulp kan de mishandeling gestopt worden.
Groetjes
x
A
- Onnodige quote verwijderd door de Kindertelefoon -
@ BringThePain
Hey, mijn ouders weten van deze situatie, wij (mijn ouders en ik) hebben ook meerdere pogingen gedaan om hulp te bieden, we hebben hem wel eens mee genomen naar de holterberg, (zonder overleg met zijn ouders) dus we stond zo ineens voor zijn huis. daar was zijn moeder niet blij mee haha, maar zo kon je meer van de sitautie zien. Ik zag dat zijn oudere broer en broertje aan het stoeien waren, en zijn moeder die zijn jongere broertje tegen de kast aan duwde, en niet echt zachtjes. Ik ben 1x echt bij hem thuis geweest, alles was schoongemaakt, iedereen zag er netjes uit, iedereen deed super aardig. Behalve de vader, dat is een prima vader en mishandeld zijn zoon niet. Het is alleen de moeder. Wanneer mijn vriend ergens naar toe gaat, de tandarts, huisarts, schoolarts enzovoort. Hij moet van zijn moeder er tiptop uitzien. Zelfs zo erg dat zijn moeder zijn tanden poetst. Alles om ervoor te zorgen dat hij er niet raar uit ziet.
De politie inschakelen zou geen optie zijn, want die zouden niet serieus omgaan met deze situatie, tegenwoordig mag je vrijwillig hulp vragen, dus wanneer jij merkt dat het bij iemand niet goed gaat thuis, mag je dat alleen melden. Maar de personen moeten zélf in actie komen.
@100Divergent11
Hey, doordat mijn vriend zo bang is, wilt hij niet met iemand erover praten, hij is naar de schoolarts geweest, en met zijn mentor praten lukt niet, want hij heeft geen klik met zijn mentor. Hij is bang dat alles wat hij verteld dat hij daar thuis weer op gestraft zal worden. Hij mag namelijk niks over thuis vertellen, daarom wil zijn moeder ook dat ik zo snel mogelijk uit hun leven verdwijn. Omdat ik teveel weet. Hij mag niet vertellen dat zijn moeder hem zo behandeld, hij mag niet aan iemand vertellen dat zijn vader zijn moeder mishandeld heeft. En omdat hij niks mag vertellen tegen een volwassene, een hulpverlener, doet hij het ook niet. Mijn moeder is maatschappelijk werker, en weet van deze situatie af.
Tuurlijk zou ik, en hij natuurlijk dol graag willen dat er hulp zou komen. Alleen hij leeft al zijn hele leven met haar, dus hij weet niet wat goed en wat fout is een gezin, hoe je als ouder je kind moet behandelen. Hij ziet alleen het verschil bij mij thuis, als we aan het bellen zijn. Want hij is nog nooit bij mij thuis geweest.
Het lastige is gewoon dat je niks kan doen. Ik heb al meerdere pogingen gedaan om te vertellen dat hij hulp moet zoeken. Hij is dus naar de schoolarts geweest, en die is samen met school bezig met deze situatie.
Tot die tijd, moeten wij afwachten. En hopen voor het beste.
De situatie zo laten is geen optie. De kans dat de mishandeling vanzelf stopt, is klein. Met professionele hulp kan de mishandeling gestopt worden.
Groetjes
@ BringThePain
Hey, mijn ouders weten van deze situatie, wij (mijn ouders en ik) hebben ook meerdere pogingen gedaan om hulp te bieden, we hebben hem wel eens mee genomen naar de holterberg, (zonder overleg met zijn ouders) dus we stond zo ineens voor zijn huis. daar was zijn moeder niet blij mee haha, maar zo kon je meer van de sitautie zien. Ik zag dat zijn oudere broer en broertje aan het stoeien waren, en zijn moeder die zijn jongere broertje tegen de kast aan duwde, en niet echt zachtjes. Ik ben 1x echt bij hem thuis geweest, alles was schoongemaakt, iedereen zag er netjes uit, iedereen deed super aardig. Behalve de vader, dat is een prima vader en mishandeld zijn zoon niet. Het is alleen de moeder. Wanneer mijn vriend ergens naar toe gaat, de tandarts, huisarts, schoolarts enzovoort. Hij moet van zijn moeder er tiptop uitzien. Zelfs zo erg dat zijn moeder zijn tanden poetst. Alles om ervoor te zorgen dat hij er niet raar uit ziet.
De politie inschakelen zou geen optie zijn, want die zouden niet serieus omgaan met deze situatie, tegenwoordig mag je vrijwillig hulp vragen, dus wanneer jij merkt dat het bij iemand niet goed gaat thuis, mag je dat alleen melden. Maar de personen moeten zélf in actie komen.
@100Divergent11
Hey, doordat mijn vriend zo bang is, wilt hij niet met iemand erover praten, hij is naar de schoolarts geweest, en met zijn mentor praten lukt niet, want hij heeft geen klik met zijn mentor. Hij is bang dat alles wat hij verteld dat hij daar thuis weer op gestraft zal worden. Hij mag namelijk niks over thuis vertellen, daarom wil zijn moeder ook dat ik zo snel mogelijk uit hun leven verdwijn. Omdat ik teveel weet. Hij mag niet vertellen dat zijn moeder hem zo behandeld, hij mag niet aan iemand vertellen dat zijn vader zijn moeder mishandeld heeft. En omdat hij niks mag vertellen tegen een volwassene, een hulpverlener, doet hij het ook niet. Mijn moeder is maatschappelijk werker, en weet van deze situatie af.
Tuurlijk zou ik, en hij natuurlijk dol graag willen dat er hulp zou komen. Alleen hij leeft al zijn hele leven met haar, dus hij weet niet wat goed en wat fout is een gezin, hoe je als ouder je kind moet behandelen. Hij ziet alleen het verschil bij mij thuis, als we aan het bellen zijn. Want hij is nog nooit bij mij thuis geweest.
Het lastige is gewoon dat je niks kan doen. Ik heb al meerdere pogingen gedaan om te vertellen dat hij hulp moet zoeken. Hij is dus naar de schoolarts geweest, en die is samen met school bezig met deze situatie.
Tot die tijd, moeten wij afwachten. En hopen voor het beste.
De situatie zo laten is geen optie. De kans dat de mishandeling vanzelf stopt, is klein. Met professionele hulp kan de mishandeling gestopt worden.
Groetjes
A
Jij en je ouders hebben hem al proberen te helpen. Het is lastig om iemand te helpen als de ouders van die persoon niet willen meewerken, dat hebben jullie al ondervonden.
Zijn moeder probeert de schijn hoog te houden door haar gezin er perfect te laten uitzien wanneer ze weet dat iemand kijkt. Erg frustrerend is dat.
Je vriend kan zich waarschijnlijk moeilijk een andere situatie voorstellen, omdat hij niet anders kent. Zijn moeder mishandelt zijn broers ook, bv. zijn kleine broer tegen de kast gooien, dat is niet ok. Jullie zijn al naar school geweest met deze problemen, en ze werken eraan. Hoe lang is het geleden dat jullie dit gemeld hebben? Als ze niet snel ingrijpen, kan het goed zijn om nog eens goed duidelijk te maken wat er allemaal aan de hand is, zoals je dat hier hebt gedaan, want er moet verandering komen in de situatie.
Jij wilt je vriend helpen, maar zorg dat je zelf niet in gevaar komt. Wees voorzichtig in de buurt van zijn moeder. Ik weet niet hoe ver ze zou gaan om de schijn van haar "perfecte gezin" hoog te houden, maar wees voorzichtig.
Zijn moeder probeert de schijn hoog te houden door haar gezin er perfect te laten uitzien wanneer ze weet dat iemand kijkt. Erg frustrerend is dat.
Je vriend kan zich waarschijnlijk moeilijk een andere situatie voorstellen, omdat hij niet anders kent. Zijn moeder mishandelt zijn broers ook, bv. zijn kleine broer tegen de kast gooien, dat is niet ok. Jullie zijn al naar school geweest met deze problemen, en ze werken eraan. Hoe lang is het geleden dat jullie dit gemeld hebben? Als ze niet snel ingrijpen, kan het goed zijn om nog eens goed duidelijk te maken wat er allemaal aan de hand is, zoals je dat hier hebt gedaan, want er moet verandering komen in de situatie.
Jij wilt je vriend helpen, maar zorg dat je zelf niet in gevaar komt. Wees voorzichtig in de buurt van zijn moeder. Ik weet niet hoe ver ze zou gaan om de schijn van haar "perfecte gezin" hoog te houden, maar wees voorzichtig.
A
- Onnodige quote verwijderd door de Kindertelefoon -
Hey, in januari is hij naar de schoolarts geweest, dat was de laatste keer dat hij een gesprek heeft gehad. Verder heb ik er ook weinig tot niks meer over gehoord. Wat nu een naar onderdeel in de situatie is dat, alles wat hij doet, daar word hij door beledigd of verweten door zijn moeder. Zijn moeder wil dat hij alleen maar bezig gaat met school, verslagen gaat maken, presentaties voorbereid, enzovoort. Alleen, doordat hij alleen maar afgezeken word door zijn moeder is zijn motivatie weg om nog dingen te doen voor school, omdat 'alles wat ik doe, is toch fout in de ogen van mijn moeder' (mijn vriend zijn woorden) Zijn motivatie om überhaupt nog naar school te gaan is heel klein, hij gaat alleen nog maar naar school, om mij te zien. Zijn moeder loopt ook alleen maar op hem te fitten en te corrigeren. Zijn broertje is in het zijn moeders ogen haar poppetje, hij doet nooit geen vlieg kwaad, terwijl hij alleen maar onvoldoendes op school haalt en spijbelt. Zijn oudere broer word met rust gelaten omdat hij 18, bijna 19 jaar is. In dat gezin is de regel: als je 18 bent, dan hoef je niet meer naar de regels te luisteren. En zijn jongere zusje, zij heeft met haar moeder een symbiotische relatie. Die zijn geen moeder en dochter, maar vriendinnen. Dus die 2 spannen ook altijd samen. Zijn vader bemoeit zich weinig met de kinderen omdat:' De moeder moet voor de kinderen zorgen, en de vader moet werken' (Vader zijn gedachten) Dit maakt dat mijn vriend zich onveilig voelt thuis, hij kan zichzelf niet zijn, want op alles wat hij doet word als fout beschreven. Dit maakt hem heel onzeker. Hij word alleen maar onzekerder gemaakt, omdat zijn moeder bekritiseerd hem op alles, terwijl hij geen vlieg kwaad doet. Zijn zusje spant samen met haar moeder(vriendin) en wanneer zijn broertje erbij betrokken is spant zijn broertje samen met moeder en zusje. Een heel team tegen 1. Hierdoor durft hij niks meer, hij durft amper adem te halen. Hij kan niet slapen s'nachts omdat hij alleen maar aan het luisteren naar de geluiden, omdat hij bang is. Hij is bang om thuis te komen, omdat hij weet dat wanneer hij thuis komt dan word hij weer helemaal de grond in geboord.
Het is zo'n nare, verdrietige situatie allemaal, hartverscheurend gewoon, dat een jongen van 17 jaar, met een forse chronische ziekte (epilepsie zware vorm) zo gekleineerd word door zijn eigen moeder. In mijn familie zitten er veel mensen met persoonlijkheidsstoornissen (borderline etc) Ik merk alleen maar kenmerken bij haar terug. Wat mij ook wel frustreert is dat ik degene ben die dit schrijft. (Ik vind het super fijn hoor om dit van me af te kunnen schrijven bij jullie) maar ik vind het gewoon jammer dat mijn vriend het niet kan, en dat hier als nog niks mee opgelost word.
Maar ja, het leven gaat gewoon door, en ik blijf gewoon door schrijven (samen met hem in mijn gedachten) :8
Groetjes X
Hey, in januari is hij naar de schoolarts geweest, dat was de laatste keer dat hij een gesprek heeft gehad. Verder heb ik er ook weinig tot niks meer over gehoord. Wat nu een naar onderdeel in de situatie is dat, alles wat hij doet, daar word hij door beledigd of verweten door zijn moeder. Zijn moeder wil dat hij alleen maar bezig gaat met school, verslagen gaat maken, presentaties voorbereid, enzovoort. Alleen, doordat hij alleen maar afgezeken word door zijn moeder is zijn motivatie weg om nog dingen te doen voor school, omdat 'alles wat ik doe, is toch fout in de ogen van mijn moeder' (mijn vriend zijn woorden) Zijn motivatie om überhaupt nog naar school te gaan is heel klein, hij gaat alleen nog maar naar school, om mij te zien. Zijn moeder loopt ook alleen maar op hem te fitten en te corrigeren. Zijn broertje is in het zijn moeders ogen haar poppetje, hij doet nooit geen vlieg kwaad, terwijl hij alleen maar onvoldoendes op school haalt en spijbelt. Zijn oudere broer word met rust gelaten omdat hij 18, bijna 19 jaar is. In dat gezin is de regel: als je 18 bent, dan hoef je niet meer naar de regels te luisteren. En zijn jongere zusje, zij heeft met haar moeder een symbiotische relatie. Die zijn geen moeder en dochter, maar vriendinnen. Dus die 2 spannen ook altijd samen. Zijn vader bemoeit zich weinig met de kinderen omdat:' De moeder moet voor de kinderen zorgen, en de vader moet werken' (Vader zijn gedachten) Dit maakt dat mijn vriend zich onveilig voelt thuis, hij kan zichzelf niet zijn, want op alles wat hij doet word als fout beschreven. Dit maakt hem heel onzeker. Hij word alleen maar onzekerder gemaakt, omdat zijn moeder bekritiseerd hem op alles, terwijl hij geen vlieg kwaad doet. Zijn zusje spant samen met haar moeder(vriendin) en wanneer zijn broertje erbij betrokken is spant zijn broertje samen met moeder en zusje. Een heel team tegen 1. Hierdoor durft hij niks meer, hij durft amper adem te halen. Hij kan niet slapen s'nachts omdat hij alleen maar aan het luisteren naar de geluiden, omdat hij bang is. Hij is bang om thuis te komen, omdat hij weet dat wanneer hij thuis komt dan word hij weer helemaal de grond in geboord.
Het is zo'n nare, verdrietige situatie allemaal, hartverscheurend gewoon, dat een jongen van 17 jaar, met een forse chronische ziekte (epilepsie zware vorm) zo gekleineerd word door zijn eigen moeder. In mijn familie zitten er veel mensen met persoonlijkheidsstoornissen (borderline etc) Ik merk alleen maar kenmerken bij haar terug. Wat mij ook wel frustreert is dat ik degene ben die dit schrijft. (Ik vind het super fijn hoor om dit van me af te kunnen schrijven bij jullie) maar ik vind het gewoon jammer dat mijn vriend het niet kan, en dat hier als nog niks mee opgelost word.
Maar ja, het leven gaat gewoon door, en ik blijf gewoon door schrijven (samen met hem in mijn gedachten) :8
Groetjes X
A
Wat een onrechtvaardige situatie. Je vriend verdient zo veel beter thuis. Hij wordt helemaal niet behandelt zoals dat zou moeten, en hieruit zijn een hoop angsten ontstaan.
Ik kan me heel erg ergeren aan dit soort oneerlijke situaties, jij ook geloof ik. Het is gewoon oneerlijk, en ingrijpen is lastig, aangezien er zo veel personen samenspannen.
De laatste keer dat hierover contact was met school, was in januari. Ik vind dat school eraan herinnerd mag worden hoe ernstig de situatie is, zodat ze kunnen ingrijpen. Dit is geen goede leefsituatie voor je vriend.
Zou jij hem kunnen overtuigen om naar de schoolarts te gaan? Jullie kunnen aan de leerlingenbegeleiding uitleggen dat zijn ouders heel vervelend zouden doen als ze te weten komen dat jullie met school hebben gepraat hierover, en dan zal school waarschijnlijk niet meteen zijn ouders inlichten. Ze zullen je vriend zo goed mogelijk proberen te helpen zonder dat zijn ouders ervan weten. Als het goede moment daar is, kan school met zijn ouders gaan praten.
Je vriend kan geholpen zijn met een gesprek of chatsessie met de KinderTelefoon. De persoon waar hij dan contact mee heeft, kan tips geven, en kan met jouw vriend naar een oplossing zoeken waar hij zich goed bij voelt. Het is anoniem en gratis, dus hij heeft niets te verliezen.
Ik kan me heel erg ergeren aan dit soort oneerlijke situaties, jij ook geloof ik. Het is gewoon oneerlijk, en ingrijpen is lastig, aangezien er zo veel personen samenspannen.
De laatste keer dat hierover contact was met school, was in januari. Ik vind dat school eraan herinnerd mag worden hoe ernstig de situatie is, zodat ze kunnen ingrijpen. Dit is geen goede leefsituatie voor je vriend.
Zou jij hem kunnen overtuigen om naar de schoolarts te gaan? Jullie kunnen aan de leerlingenbegeleiding uitleggen dat zijn ouders heel vervelend zouden doen als ze te weten komen dat jullie met school hebben gepraat hierover, en dan zal school waarschijnlijk niet meteen zijn ouders inlichten. Ze zullen je vriend zo goed mogelijk proberen te helpen zonder dat zijn ouders ervan weten. Als het goede moment daar is, kan school met zijn ouders gaan praten.
Je vriend kan geholpen zijn met een gesprek of chatsessie met de KinderTelefoon. De persoon waar hij dan contact mee heeft, kan tips geven, en kan met jouw vriend naar een oplossing zoeken waar hij zich goed bij voelt. Het is anoniem en gratis, dus hij heeft niets te verliezen.
A
Ik zou het mee nemen en het met hem bespreken, bedankt voor de adviezen. Groetjes x
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
