Skip to main content

Hoi ik ben 15 jaar en een jongen. Ik ben op mijn 8 tot 10e misbruikt door mijn broer, maar heb er nooit iets van durven zeggen. Ik vind het heel moeilijk als er thuis over het onderwerp misbruiken gepraat word en dan zegt mij broer 'nou dat gebeurd bij ons niet hoor!'  Ik heb een best goede band met mijn broer en ik wil niet dat die hierdoor scheef word aangekeken in de familie,  maar het blijft heel lastig voor mij. Heeft die spijt of is hij het vergeten, ik weet het soms niet. Ik durf niet om het met hem erover te hebben en het uit te praten. Zijn dit wonden die niet meer geheeld kunnen worden? Ik weet ook niet wat ik moet doen, want mijn broer geeft me heel veel. Hij neemt me soms dagjes mee met z'n auto, hij trakteert in de stad enz, maar is dat omdat die spijt heeft en zo weer goed probeert te maken of doet hij dat omdat hij me broer is of doet hij het gwn uit het niets en is allang vergeten dat hij me heeft misbruikt?

 

 

Ik vind dit eerlijk gezegd ontzettend ingewikkeld. Ik vind dat als je echt misbruikt bent, het klaar is. Maar dat is je eigen keus. Misschien met iemand praten!!

 

Liefs, lianne


Wat bedoel je, ik snap je niet?


Heyy

 

Wat een vervelend zeg dat dit jouw is overkomen..

 

Als ik heel eerlijk ben vind ik dit net zoals de andere forumgebruiker die op je topic heeft gereageerd ook een best lastig onderwerp.. Ik durf dan ook niet echt te zeggen of je broer spijt heeft of gewoon is vergeten / heeft verdrongen wat er in het verleden is gebeurt.

Ik vind het wel fijn dat je ondanks het verleden wel een goede band hebt met je broer.

 

Ik snap ook heel goed dat je het moeilijk vind om hierover te praten met je familie. Er is natuurlijk wel veel gebeurd en dit is een gevoel onderwerp voor je.

 

Misschien is het toch wel prettig om met iemand te praten over je verleden en over de dingen die je dwars zitten. Je hoeft natuurlijk niet perse met iemand in je familie te praten, maar je kan ook met iemand praten die buiten jouw kring omstaan.

Bijvoorbeeld met een vertrouwenspersoon (op school) of de huisarts. Die mensen zijn er ook om mee te praten en misschien lucht het je toch een beetje op om open te zijn over je verleden. Die mensen kunnen je denk ik echt steun bieden! Jouw wonden kunnen namelijk echt nog gaan helen!:slight_smile:

 

Als je anoniem met iemand wilt praten kan dat ook! Je kan bijvoorbeeld contact opnemen met de kindertelefoon. Je kan iedere dag tussen 11:00 en 21:00 bellen of chatten met een medewerker van de kindertelefoon. Die zijn bereikbaar op het nummer 0800-0432 en de medewerkers daar bieden ook een goed luisterend oor en die willen ook met jou kijken hoe je je situatie kan verbeteren

 

Sterkte!:heart:

 

Groetjes,

NaamNietBekend


heyhey, ten eerste vind ik dit best erg om te horen want er zulllen altijd nog wel wonden zijn die niet geheelt kunnen worden. Als ik jou was zou ik iemand zoeken om er over te kunnen praten misschien een mens daar speciaal voor. Als je er dan met iemand over hebt gepraat en duidelijk advies heb gekregen zou ik dat advies op volgen en het daarna tog echt aan je ouders vertellen hoe moeilijk het ook is het is wel t beste. En over je broer ik zou kijken als je t durft gewoon doen dat lukt je wel zoniet dat wacht je tot dat je het je ouders hebt vertel.

 

gr anoniem en veel succses!!!!!!!


Reageer