Hoi allemaal, sorry voor de lange tekst hopelijk kan ik wat tips krijgen. Mijn vriendin is heel erg introvert en onzeker ik vind dat niet zo erg zelf zit ze er wel heel erg mee omdat ze heel stil is maar ze krijgt geen hulp. Ze heeft ook geen vriendinnen. Bij haar eigen ouders is ze heel druk en kletst ze veel maar bij mijn ouders groet ze alleen maar en ze beantwoord vragen maar stelt nooit zelf vragen of vertelt niks uit haarzelf. Ik heb een zusje en toen mijn vriendin voor het eerst kwam bij mijn ouders ging mijn zusje de heletijd roddelen en lachen en haar heel lang aankijken met een vriendin van mijn zusje die er toen ook was. Ik ben dat wel gewend dat me zusje zo doet alleen mijn vriendin niet. Nu zijn we bijna 2 jaar verder en nog steeds doet mijn zusje zo tegen mijn vriendin, over haar lachen en fluisteren en haar nadoen ook samen met me andere broertje en schoonzus. Gister tijdens kerst gingen we naar mijn ouders mijn vriendin zei tegen me ik wil maar 1 cadeautje voor kerst dat mijn schoonzus gewoon aardig doet. Ik ging even naar buiten roken en mijn vriendin bleef zitten en tegenover haar zaten mijn zusje, broertje en schoonzus. Mijn vriendin zei tegen me dat ze weer bezig was met haar na te doen en fluisteren en hard lachen steeds aankijken. Ik heb toen mijn zusje aangesproken maar ze zei dat ze dat niet deed. Toen we gingen eten iedereen zat al toen zei mijn vriendin opeens ik wil tegenover jou zitten dat voelt fijner dus moest mijn moeder zich even verplaatsen toen zei mijn zusje het is ook werkelijk waar wat een autist ben je ook en iedereen moest lachen. Ik zag dat mijn vriendin bijna moest huilen. Later bleef ik bij mijn vriendin slapen en eenmaal bij haar thuis moest ze keihard huilen urenlang door ze was helemaal overstuur door mijn zusje waarom ze zo deed en zei dat iedereen haar haat en waarom mensen nooit leuk tegen haar kunnen doen. Ik heb haar verteld dat mijn zusje ontkende dat ze zo deed en waarom ze zo zou doen toen zei ze je kent haar toch je weet hoe ze is alleen jij bent het gewend het is gewoon pest gedrag en ze zei waarom geloof je haar wel en mij niet waarom zou ik dit verzinnen? En ze begon ook over mijn vrienden die ook raar doen over haar ik vertelde haar dat dat gewoon grapjes zijn. Ze bleef maar huilen urenlang door op een gegeven moment zegt ze ik ben depressief aan het raken ik wil niet meer leven en het leven is veel te zwaar voor mij. Ik zeg trek je niks aan van mensen zegt dat kan ik niet. Ze denkt ook veel te veel aan vroeger heeft veel meegemaakt. Ik heb gezegd ik pak me spullen ik ga weg ik kan hier niet meer tegen.
Wat moet ik hier nu mee aan? Elke keer krijgt ze weer huilbuien. Wat vinden jullie hiervan? Ik weet niet meer wat ik moet doen
