Skip to main content

Hee ik ben chloe ik ben 15 jaar oud en ik wil graag mijn verhaal delen. Toen ik rond de 14 was ging ik naar een zwembad waar ik werd aangerand voor 30 minuten door 3 oudere jongens.

Toen ik ouder begon te worden kreeg ik er flashbacks van en voelde ik mij heel ongemakkelijk met een jongen alleen. Ik ben met een vertrouwt persoon erover gaan praten en het had mij geholpen ofja dacht ik…E

en paar weken later werd kwam ik erachter dat ik een ed stoornis had ik begon zomaar op school paniek aanvallen te krijgen ik woog maar 35 kilo als 14 jarige en ik kon nooit lopen, omdat ik geen lucht kreeg en  altijd duizelig was (ijzer tekort).

Een paar maanden later werd mijn huishouden meer gewelddadig mijn stiefvader begon als die boos was met spullen naar mij te gooien en mij mee te sleuren en natuurlijk op mij te schreeuwen. Mijn moeder zei altijd dat het normaal was, maar ik mocht wel niks tegen mijn vader zeggen.

Elke dag werd het erger en erger school ging niet goed mijn gezondheid ook niet waardoor ik het leven niet meer zag zitten en elke dag een plan zat te bedenken om mij het leven af te nemen.

ik ben toen gaan praten met de kindertelefoon en het heeft mij geholpen, maar mijn gedachtes zijn er nog steeds.

Ik vraag mij nog steeds af was het gedrag normaal van hun en stel ik mij aan of juist niet? Ik ben er voor iedereen die mij ooit nodig heeft!

groetjes,

Hey Chloe denk niet dat wat je gedachtes drijft een zwak excuus is hoor ik ben momenteel niet zeker van mijn behoefte aan leven maar schaam me eigenlijk bijna als ik jouw verhaal hoor zoiets heb ik nooit meegemaakt.


Hoi @Chloe123 

We lezen dat je in een lastige situatie zit. Je kunt De Kindertelefoon elke dag van 11:00 tot 21.00 uur bellen (0800-0432) of met ons chatten als je anoniem je verhaal wil delen of samen met de Kindertelefoon wil kijken hoe je je situatie kunt verbeteren.

Anne - De Kindertelefoon


Hee! Ja dat doe ik nu vaker als ik het even niet meer zie zitten, maar ik blijf nog steeds depressief en  ik heb nog steeds last van mijn trauma’s. Ik weet niet hoe ik het moet oplossen.Hebben jullie misschien tips?


Ga een uitdaging aan. Iets mischien iets wat je altijd al hebt willen doen of ga op zoek naar iets dat je lastig maar heel gaaf lijkt, bijvoorbeeld een marathon uitlopen of leer paardrijden (als je dat nog niet kan het zijn maar voorbeelden).

Ga op zoek naar een uitdaging voor jezelf en zeg fuck it ik kan dit. Laat de wereld en vooral jezelf zien hoe sterk je kan zijn <3

Ik raad je serieus aan op opzoek te gaan naar zoiets en je hier met heel je hart aan te wijden. Dat zal ook enige tijd afleiding geven en kan voor rust in je hoofd zorgen.


Hee. Ja dankjewel ik zal het proberen mr ik weet niet of mij trauma’s nog te redden vallen. mijn gedachtes worden met de dag erger en k zie geen uitweg meer op dit moment.


Hoi @Chloe123 ,

Je zegt dat je gedachtes met de dag erger worden. Naast dat je met ons contact op mag nemen kun je voor hulp of ondersteuning ook contact opnemen met 113 Zelfmoordpreventie via www.113.nl.

Groetjes en sterkte,

Renske (De Kindertelefoon) 


Reageer