hallo ik moet even mijn verhaal kwijt.

ik ben een 12 jarig meisje die zich niet fijn voelt op school. dont get me wrong het is een goede school ze zijn supportiv naar lgbtq (watvoor mij heel fijn was) ik kan extra aandacht krijgen als ik wil, maar het zit me niet helemaal lekker op school(school in het algemeen) en dit is het verhaal erachter.

ik zal even bij het begin beginnen. toen ik 4 was ging ik voor het eerst naar school ik vond het geweldig want ik dacht dat ik zou beginnen met leren enzo. ik vond allerlei dingen namelijk interesant,autos,machines en technische dingen vooral maar wat bleek het was eigenlijk alleen maar spelen en 1+1 sommen enzo. Ik was daardoor teleurgesteld en ging  dus vooral door met die technische dingen thuis. maar ik stak geen energie in vriendschappen, waardoor ik een beetje een loner was.

in groep 2 kreeg ik een vriendin laten we haar feline noemen. we werden besties en deden alles samen,zei was wel de enige vriendin die ik had,maar in dit jaar begonnen ze ook met pesten het was nu nog niet zo heel erg maar het begon wel en het is doorgegaaan tot groep 8

in groep 3 ging ik over samen met feline we waren daar heel blij mee ik kreegin de loop van het jaar meer vrienden  2 meiden maar 1 bleef zitten en de ander verhuisde dus ik was weer allen met feline. maar hetpesten werd steeds erger en ik bleef het negeren

groep 4 was het meest oke jaar van de basisschool er kwam een vluchteling uit turkije bij mij in de klas ik wist dat als  ik nieuwe vrienden wou maken dat nu het moment was. ik was naar haar toegegaan voordat de pesters de kans hadden om slechte dingen over mij aan haar te vertellen dus ik ging naar haar toe en ik merkte dat ze niet zo goed nederlands sprak dus daar had ik haar mee geholpen

groep 5…….. laat ikzeggen niet mijn beste jaar ik werdt langzaam een beetje depressief maar had het zelf niet door ik kreeg een nieuwe vriendin laten we haar isa noemen ze was blijven zitten en kwam nu in mijn klas ik merkte het eigenljk niet echt dat  ik dus een nieuwe vriendin had maar het was fijn nu ik er op terugkijk . in dit jaar ben ik voor het eerst geslagen en in een gevecht gekomen met een van de pesters met leraren deden er niks aan terwijl ik duidelijk aan het verliezen was. mijn ouders weten dit (nog steeds)niet

groep 6 ik had een lieve juf en het leek steeds beter te gaan mijn vriendin (de vluchteling) werd populair dus ik niet perse maar de pesters lieten me wel meer met rust. ik was elke pauze bij het voetbal veld met de vriendin(vluchteling) ik haatte het maar het moest anders gingen ze verder met pesten

groep 7 dit wordt denk ik het langste stukje want er is heeeeel veel gebeurd. laat ik beginnen met mijn juf ze was verschrikkelijk het voelde alsof ze niks gaf om kinderen en dat ze zo een slechte juf was heeft dat ook niet echt geholpen met wat er allemaal is gebeurd dit jaar maar ding 1 ik kreeg een vriendengroepje met isa en 2andere meiden ik begon in de pauzes altijd samen te zijn we waren na een tijdje close.  zo close dat 1 van de vriendinnen een keer naar me toe kwam en zei dat ze sh deed ik wist niet wat het was dus ze legden het uit ik probeerde het een keer en ik was verslaafd ik deeed het elke dag ongeveer voor een maand lang het voelde zo goed ik  ik deed het een beetje te veel maar hier kan ik zo nog op terug. Punt 2 mijn ouders waren vaak niet thuis en ze wouden niet dat ik alleen was dus ik moest elke dinsdag en donderdag met een meid zijn en samen spelen laten we haar emilie noemen  emelie en ik hebben elkaar nooit echt gemogen. op dinsdag waren we bij haar en meestal zat zei met iemand te facetimen en roblox te spelen en ik zat dan  op de bank niks te doen en als haar vader zei dat we naar buiten moesten gaan gingen we tikkertje of zoiets spelen en ik was hem ALTIJD zei was hem nooit het komt ook omdat ik geen conditie  had maar ik had ook een spierziekte dus ik kon zowieso al niet goed rennen dat was dinsdag op donderdag waren we bij mij en ik probeeerde altijd dat we iets  leuks gingen doen zoals koekjes bakken ofzo en ik kreeg erhelemaal niks voor terug opeen dag waren we buiten met 2 andre mensen die soms ook kwamen een daarvan was feline ik had feline ooit aan emilie voorgesteld en sindsdien waren ze besties ik zei dat ik me buitengesloten voelde en ze werden helemaal boos op mij ik ben huilend naar huis gerend en ik heb gezegd dat ik emilie en feline nooit meer  wou zien. Punt 3 pesten was nu op zijn ergst ik wil er niet te diep in gaan maar het was pijnlijk mentaal en fysiek.PUnt 1 vervolg. na een tijdje sh zei ikhet tegen de vluchteling vriendin en zei zei dat ze het ook deed we hadden een groepsapp met zijn 3en waar we vertrouwelijke dingen vertelde.

groep 8 dit jaar was oke het was eindmusicalenzo 

ikkwam erachter dat ik naar mijn eerste keus middelbare school mocht  het ging beter iedereen was blij en ik had zooooo erg zin in demiddelbare

1e

dit is het jaar waar ik nu in zit ik voel me gwn niet veilig het komt door basisschool en het klinkthier miss niet zo erg maar voor mij was het duizend keer erger ik voel me hiervoor  ook niet echt want ik weet niet wat het doel van leven is ik denk aan zelfmoord ik doe het niet maar heb wel gedachten sh nogsteeds en ik vond het heel moeilijk om deze tekst te schrijven dus excuse mijn schrijffouten want dit is heel snel geschreven.

oja en emilie zit op de zelfde school nu als mij ik ben over haar heen maarzei vind heet nogsteeds awkward ik heb btw 2 van haar vriendinnen ‘’gestolen’’ die haar eigenlijk ook niet mochten

leven is nogsteeds zwaar en moeilijk  ik doe eigenlijk alleen maar huiswerk school en slapen maar zolang ik nog leef vind ik het prima

bedankt dat je de tijd hebt genomen om mijn verhaal te lezen ik moest het even delen