Hoi, ik heb een verhaal geschreven over hulp vragen en overdenken. Ik wil hier duidelijk bij zeggen dat ik geen expert ben en ik dit heb geschreven uit mijn eigen perspectief, ik zou het fijn vinden als je dit verhaal wilt lezen en wilt vertellen wat je ervan vind. Ik heb 3 vaste vragen waarvan ik het fijn zou vinden als je die beantwoord en dan ook nog je eigen mening erbij zet.
1.) Herken je iets wat ik in dit verhaal zeg?
2.) Welke leeftijd geeft dit verhaal af?
3.) Als je in deze situatie zit zou dit verhaal je dan kunnen helpen?
Alvast bedankt!
Hulp, iedereen heeft het weleens nodig. Hulp is niet slecht het laat je zien dat je niet altijd alles zelf kunt en soms de hulp van andere moet accepteren. Sommige mensen zoals ik zijn niet zo en denken heel anders over hulp vragen, ik zie hulp vragen als een “zwakte”. Ik denk altijd dat ik alles zelf wel kan oplossen maar dat is niet zo, maar dat accepteren is nogal eens lastig. Sommige mensen kunnen niet eens leven zonder hulp, bijvoorbeeld ouderen of mensen met een beperking. Ze vragen niet eens om hulp ze krijgen het automatisch. Maar even terug naar hoe ik over hulp denk, ik zie hulp als “zwakte” en wil mijn eigen problemen zelf oplossen. Daarom zijn het ook mijn problemen zodat ik ze zelf op kan lossen, deze denkwijze is niet altijd even goed. Ik kan mezelf hierdoor soms diep in de put trekken, en dan moet ik eigenlijk om hulp vragen maar ik kies ervoor om het dan allemaal zelf op te lossen, en dan blijf ik meestal langer in die put terwijl ik er misschien al lang uit had kunnen zijn. Ik moet leren om hulp te vragen en ben soms echt jaloers op mensen die wel gewoon kunnen vragen om hulp. Hulp is alleen om je te helpen en ik moet dat ook gaan inzien, ik ben daar nog mee bezig maar het gaat steeds beter. Dit klinkt misschien heel stom maar ik zie het echt zo, ik weet dat het geen goede denkwijze is maar ik ben op weg om het te verbeteren. Veel mensen hebben hier last van. Dit heet overdenken, overdenken is dat je sommige normale dingen als hele grote problemen of zwaktes ziet. Overdenken kan ook zijn dat je zolang over iets nadenkt dat het op een gegeven moment echt wordt in je hoofd. Bijvoorbeeld bij een tekenfilm van vroeger, dan werd er gezegd dat als iemand op een fluitje blaast er iets ergs ging gebeuren. De volgende dag hadden we gym en iemand floot op een fluitje, mijn brein ging meteen aan, en ik dacht dat er iets vreselijks zou gebeuren. Ik heb de hele les met een rot gevoel gezeten. Ik heb hier 5 maanden last van gehad, elke keer als ik een fluitje hoorde kwam dat rot gevoel weer naar boven. Dit is 1 voorbeeld van overdenken, dit is mijn verhaal. Voor andere is dit compleet verschillend, dus denk nu niet dat dit over iedereen gaat. Er wordt niet vaak over overdenken gepraat, het is sowieso ook niet heel erg bekent bij de meeste mensen, maar toch hebben veel mensen er last van. Mensen denken meestal dat we overdrijven maar ons brein maakt dingen 100x groter dan dat ze daadwerkelijk zijn. Hier kunnen wij niet veel aan doen, het enigste wat we kunnen doen is om hulp vragen. Maar dat is voor sommige ook geen optie, overdenken is niet alleen maar een nadeel het kan ook een voordeel zijn. We maken meestal hele verhalen in ons hoofd en doen er dan voor de rest helemaal niks mee. We zijn hierdoor beter in bepaalde dingen dan andere, bijvoorbeeld schrijven of vragen bedenken en stellen. We hebben ook een grotere fantasie dan de meeste mensen van onze leeftijd, we kunnen ons inbeelden dat we op een podium staan voor duizenden mensen tot een leeg bos met alleen onszelf. De breinen van mensen die overdenken werken misschien wat anders als dat je gewent bent, maar het is niet nutteloos. Mensen die overdenken zijn ook goed in inleven in andere, we kunnen ons sneller verplaatsen naar emoties van andere. Ik denk dat iedereen wel iemand kent die overdenkt, misschien weet je het niet van diegene of misschien weet je het nog niet van jezelf. Ik hoop dat deze tekst je dan helpt, en ik hoop dat je nu mensen die overdenken beter snapt. Mensen die overdenken kunnen heel dramatisch overkomen, maar in ons hoofd maken we sommige problemen veel groter dan dat ze daadwerkelijk zijn. Dit doen we niet expres en we willen geen aandacht, we doen dat gewoon automatisch zonder dat we het doorhebben en we kunnen onszelf er ook echt mee beschadigen.
Ik ben geen expert maar dit is wel mijn verhaal en het verhaal van vele andere, alsjeblieft veroordeel ons niet. Wij worden er ook net zo moe van als jullie en wij willen ook dat het stopt. Maar je weet nooit hoe groot dingen zijn in ons hoofd zijn, dus maak het niet groter dan dat het is.
