Skip to main content

Hoi, 

Ben een meisje van 15 en heb een vriendje, hij heel lief. Alleen ik ben best akward kwa persoon en vindt het lastig om me zelf te zijn en met hem dan bijvoorbeeld een knuffel te geven in het openbaar. Dit is ook omdat we moslim zijn (hij is wat losser dan ik) het hebben van een vriendje is zegmaar niet iets gewoons in het geloof. Ik hou me niet persee aan de regels en dingen van mijn geloof want soms denk ik gewoon van het is soms belangrijk om het leuk te hebben en te doen wat ik zou willen doen. Ik weet niet of meer mensen eigenlijk gewoon klef wilt doen met zijn vriend/vriendin zo ja heb je tips. De ramadan is bijna afgelopen we hebben bijden de hele maand gevast en ja niet echt meer gedaan dan een knuffel geven (meer deden we al niet). Ook nog in ik heb het thuis best wel verpest. Heb zo een 2 jaar vape gerookt en daar zijn mijn ouders achter gekomen (dit was in januari en het achter volgt me nog) Mijn relatie gaat hier ook wel een beetje door ten kosten, mijn ouders weten niet dat ik een vriendje heb (het is beter om het geheim te houden). En hierdoor kan ik niet meer echt met hem na school dingen doen (moet 1e tram naar huis).  Ook zou ik me zelf eigenlijk best wel onzeker noemen van binnen (ik laat het niet zien maar ben het van binnen wel). 
 

Wat ik al eerder zei is dat het mijn nog steeds achter volgt. Ik wil dus eigenlijk ergens weer beginnen met vape maar ergens ook helemaal niet (zelf noem ik dit een mentale verslaving). Mijn ouder hebben mijn vape afgepakt en weggedaan en zijn naar school gegaan omdat ik het namelijk op school gekocht heb. Heel veel drama later ben ik nu hier. Het is ook zo dat ik heel erg stres om school maar geen motivatie heb om aan de slag te gaan en het minder stressvol maken door op tijd te beginnen. Ik maak me nu al een beetje druk op school na de vakantie (moet toetsen in halen en ja school is nooit leuk). Dit topic is eigenlijk heel lang aan het worden dus ik rond hem af. Ik ben uitgeput van stres en niks mogen. Ik word sneller boos om dingen en heb er geen zin meer in. Mijn mentaliteit de vakantie was zo van het maakt me niks meer uit, dit werkte tegen me (niet willen leren voor toetsen)


Ook heeft een goede vriendin van mij een vriendje (we kregen ongeveer op het zelfde moment) hun zijn samen close closer dan ik en en mijn vriend dit kan best onzeker werken. Hun zoenen ook al en dat geeft mij een beetje druk ofzo ik wil wel zoenen met mijn vriend maar pas als inkook gewoon close durf te zijn wanneer ik wil. 


In het kort:
Dus ja in het kort ik heb veel lastig heden. Ik ben best wel nerveus om close te doen bij mijn boyfriend (met zo bovenstaande redenen). Ook ben ik best in de war met mijn emoties het is niet dat ik wat mis maar ik voel me leeg en wil leuke dingen doen met vrienden. Tenslotte zijn mijn ouders, broers en zus streng tegen mij, ik merk weinig dat zeemijn broers om me geven (meer van het uitmaken wat ik doe). Ergens fijn maar ergens ook niet. 
 

bedankt voor het lezen als je advies hebt over hoe ik dingen kan aanpakken hoor ik het graag, nogmaals bedacht.

~Cake020

 

Heeft iemand advies voor deze dingen?

 


Hoi! 
ten eerste wil ik complimenten geven hoe mooi je dit verwoord hebt. Ik denk dat het best normaal is dat je je nog niet helemaal jezelf voelt bij je vriend. Geloof me, dat kost tijd. En geef het ook tijd. Overhaast niks, doe vooral geen dingen waar je niet honderd procent achter staat (zoals zoenen.) 

Ik denk eigenlijk dat het beter voor jou en je ouders zou zijn als je je meer voor hun openstelt. Heb het er bijvoorbeeld over dat je het best lastig hebt met dat je bent gestopt met vapen. (Ik ken je niet, maar na 2 jaar stoppen is echt heel knap. Ik ben trots op je 🙂 ) Ik weet niet hoe je ouders precies zijn, maar ik weet wel dat eerlijkheid het makkelijkst en fijnst is voor iedereen. Je hoeft niet gelijk te vertellen over alles en nog wat, maar bouw het op. Je kunt het. 


Reageer