hallo,
Ik ben vrij nieuw hier maar het leek voor mij de beste manier om mijn verhaal kwijt te kunnen, ofja wat in woorden te beschrijven valt.
Ik ben een meid van bijna 16 en weet niet meer wat ik moet doen. Ik loop al mijn hele leven lang met buikpijn klachten en altijd werd mij verteld dat ik me aanstelde. Hoe ouder ik word hoe erger de pijn word. Er begonnen pijnaanvallen te komen gepaard met paniek aanvallen en zijn toch naar de dokter gegaan en doorverwezen naar het ziekenhuis. Onderzoeken, coloscopien, van alles gehad en geen duidelijke boosdoener kunne vinden dus ze hebben me de diagnose PDS ( prikkelbare darm syndroom) gegeven. Hierdoor ben ik overigens 8 dagen in het ziekenhuis opgenomen, en ik moet bekennen dat deze 8 dagen heel fijn waren. Geen stress van school, geen stress van het werk, bezoek liep naar binnen en naar buiten en als het fout ging kon ik meteen geholpen worden. Maar goed om even terug te komen ben ik er vol van overtuigd dat dit het niet is omdat mijn pijn en andere symptomen veel erger zijn, ik heb verschillende medicijnen gekregen waaronder tramadol, melatonine, duspatal, en niets hiervan had een werking afgezien de altijd verwelkomende geliefde bijwerkingen (ugh) en zijn nu met de diagnose STOLK gekomen. Dit houd in dat het lichamelijke onverklaarbare symptomen zijn. Hierdoor dus gestuurt naar de psycholoog van het ziekenhuis en heeft een dossier opgesteld die ik mocht inzien. Hier stond in dat ik in de loop van de tijd angststoornissen had opgebouwd, persoonlijkheids problemen, stemmingsproblemen en depressiviteit. Je kunt je voor stellen dat niet precies is waar je op gerekent had. Nu ben ik doorverwezen naar een instantie en heb binnenkort mn eerste intake gesprek en ben heel benieuwd wat het in gaat houden. Ik heb de afgelopen tijd dus met mezelf in de knoop gelegen en ben weer een lange tijd er slecht aan. Ik wil graag weten wat er met mij aan de hand is. ik heb lopen zoeken en kijken en ben misschien wel tot een conclusie gekomen dat ik misschien borderline heb. Het zou heel veel verklaren wat mijn gevoel, gedrag,en gedachtes betreft.
Ik ben bang, verdrietig en gesloopt.
Ik ben vrij nieuw hier maar het leek voor mij de beste manier om mijn verhaal kwijt te kunnen, ofja wat in woorden te beschrijven valt.
Ik ben een meid van bijna 16 en weet niet meer wat ik moet doen. Ik loop al mijn hele leven lang met buikpijn klachten en altijd werd mij verteld dat ik me aanstelde. Hoe ouder ik word hoe erger de pijn word. Er begonnen pijnaanvallen te komen gepaard met paniek aanvallen en zijn toch naar de dokter gegaan en doorverwezen naar het ziekenhuis. Onderzoeken, coloscopien, van alles gehad en geen duidelijke boosdoener kunne vinden dus ze hebben me de diagnose PDS ( prikkelbare darm syndroom) gegeven. Hierdoor ben ik overigens 8 dagen in het ziekenhuis opgenomen, en ik moet bekennen dat deze 8 dagen heel fijn waren. Geen stress van school, geen stress van het werk, bezoek liep naar binnen en naar buiten en als het fout ging kon ik meteen geholpen worden. Maar goed om even terug te komen ben ik er vol van overtuigd dat dit het niet is omdat mijn pijn en andere symptomen veel erger zijn, ik heb verschillende medicijnen gekregen waaronder tramadol, melatonine, duspatal, en niets hiervan had een werking afgezien de altijd verwelkomende geliefde bijwerkingen (ugh) en zijn nu met de diagnose STOLK gekomen. Dit houd in dat het lichamelijke onverklaarbare symptomen zijn. Hierdoor dus gestuurt naar de psycholoog van het ziekenhuis en heeft een dossier opgesteld die ik mocht inzien. Hier stond in dat ik in de loop van de tijd angststoornissen had opgebouwd, persoonlijkheids problemen, stemmingsproblemen en depressiviteit. Je kunt je voor stellen dat niet precies is waar je op gerekent had. Nu ben ik doorverwezen naar een instantie en heb binnenkort mn eerste intake gesprek en ben heel benieuwd wat het in gaat houden. Ik heb de afgelopen tijd dus met mezelf in de knoop gelegen en ben weer een lange tijd er slecht aan. Ik wil graag weten wat er met mij aan de hand is. ik heb lopen zoeken en kijken en ben misschien wel tot een conclusie gekomen dat ik misschien borderline heb. Het zou heel veel verklaren wat mijn gevoel, gedrag,en gedachtes betreft.
Ik ben bang, verdrietig en gesloopt.
Bladzijde 1 / 1
Hoi ik heb een vraagje hoe ging de colonoscopie ik ben een jongen maar ik ben bang moet je helemaal naakt of krijg je iets aan en krijg je narcose
Hoi ik heb een vraagje hoe ging de colonoscopie ik ben een jongen maar ik ben bang moet je helemaal naakt of krijg je iets aan en krijg je narcose
Dit topic is 6 jaar geleden geplaatst
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.