Skip to main content

Mensen vragen altijd aan mij waarom ik zou emotioneel ben of juist waarom ik te snel voor mezelf op kom. Dat komt door hoe mensen met mij om gingen als eerst op de basisschool ik ben flink gepest en ik wou dat dat ging veranderen. In de eerste was ik vooral heel stil zodat niemand mij ging lastig vallen en in de tweede kreeg ik een vriendegroep en ik dacht dat ik er heel blij mee ging zijn. Niet dus. Ze waren een slechte invloed ze dwongen me mezelf aanteraken wat ik niet wou en hun hadden het allemaal al gedaan. Ik vertelde aan hun ik heb mentale problemen een van die mensen zei dat ik mezelf moest pijn doen dat hielp zei diegene. En zo ging het door. Ik durfde na die vriendengroep niemand meer te vertrouwen toen kwam er een jongen op me pad. Wat was ik blij. Niet dus. Hij wou alleen me lichaam maar ik was verliefd. Die jongen heeft mij zoveel pijn gedaan dat ik een jaar lang niet eens meer croptops durfde aan te doen. Vertrouwen blijft moeilijk voor mij maar het gaat wel stukken beter ik heb nu een vriend die me accepteert ook al vind ik vertrouwen nog steeds heel moeilijk. Die vriendengroep probeert wel nog steeds contact met me te zoeken maar ik negeer het.

Hey! Het klinkt heel verstandig om daar weg te blijven. Is het voor jou goed om hier eens over te praten met een mentor of vertrouwenspersoon? Zodat je dit kunt verwerken? Want het is best flink wat je vertelt! Zou het je kunnen helpen om een keer met de Kindertelefoon te chatten of te bellen? Boven op deze pagina staat het nummer wel. Ik hoop dat je er over kunt praten en goede adviezen krijgt! Want dat mag best. Veel sterkte! 

Liefs, Tover xxx


Hey hallo. Allereerst wil ik even zeggen dat ik hartstikke trots ben dat je dit allemaal kan en dat je dit allemaal durft. Je komt voor jezelf op, je weet wanneer iets niet goed gaat en bent ook verstandig om dan weg te gaan. Aan die mensen om je heen kon je niks doen maar het is heel jammer dat het je vertrouwen heeft beschadigd en dat snap ik ook wel.  

Mij lijkt het verstandig om met iemand te praten, je ouders, de kindertelefoon of desnoods mij. 

Ik merk heel erg dat je onzeker bent en ik zie ook waarom je je zo voelt. Maar het is nergens voor nodig, aangezien het alleen de simpele nutteloze doelloze nietsnutten zijn die met zulke geweldige mensen zoals jouw omgaan. Puur omdat ze niks beters kunnen en omdat ze puur Jaloers zijn.  

Eigenlijk probeer ik te zeggen dat je geweldig bent als persoon en dat ik super trots ben op wat je allemaal gedaan hebt in deze situaties. Aangezien je het veel erger had kunnen aanpakken. Maar dat als je je zo voelt, dat het het beste is om met iemand erover te praten,

ik hoop dat ik je heb kunnen helpen, en als er nog iets is ben ik er altijd.

 

Liefs, - Otis


Reageer