Hoi,
voordat ik begin, ik verwacht geen reacties, ik wil gewoon mijn verhaal even delen omdat ik denk dat het me misschien helpt alles op te schrijven.
Ik ben 15 jaar oud en ik zit in de 4e. Momenteel gaat het niet fantastisch op school, ik heb geen motivatie meer om ook maar iets te doen. Mijn leraren vragen zich af wat er met me aan de hand is maar ik weet het zelf eerlijk gezegd ook niet. Thuis gaat het ook niet helemaal lekker, ik heb een vader met agressie problemen en een broer met asperger. Er is vaak ruzie thuis, er zitten scheuren in de muren door de uitbarstingen van mijn vader. Ik schrik er elke keer opnieuw van als zoiets gebeurt. Ik wil graag op mezelf wonen maar dat zie ik helaas nog niet zo snel gebeuren. Ik heb hele leuke vrienden op school, dat scheelt. Ik haat vakanties omdat ik het niet leuk vind om thuis te zijn, daarom was lockdown ook niet zo’n leuke periode. Mijn moeder is kwetsbaar, daardoor zit ik eigenlijk al 2 jaar in ‘huisarrest’, ik ga alleen naar school, verder kom ik nergens. Ik heb daardoor ook niet echt een sociaal leven buiten school.
Als iemand zich hierin herkent, lmk! Misschien kunnen we ergens over praten:)
hele fijne dag gewenst!
groetjes,
kwakend1tje