De Kindertelefoon.nl

Hoi, ik vind het heel erg om te lezen!  En ik leef mee, ik weet niet meteen goede tips of adviezen, maar ik zou je willen steunen.  Het lijkt me in elk geval heel goed om er veel over te praten, met iemand die je kent en die naar je luistert en er voor je is. En je verdriet is zo begrijpelijk, zo natuurlijk ook!  Ik hoop dat je een schouder vind om te mogen huilen, dat is fijn en hoort bij al die emoties. Het spijt me dat ik geen top tips heb maar voel je vrij om alles wat je wilt hier te posten, we zullen er zijn en reageren!  Ook gun ik je het luisterend oor, dus schroom niet en bel met de kindertelefoon als je het wilt.  https://www.kindertelefoon.nl/bellen 

Ik hoop ook dat je de tijd die er is je liefde kunt delen met je vader en toch nog wat mooie herinneringen kunt opbouwen.  Ach, ik voel me nu echt een onhandig joch, maar dit grijpt mij aan.  Ik wens je alles wat maar een beetje positief kan zijn en natuurlijk veel sterkte !! En echt, praat er over, huil, schreeuw, boks in een kussen, teken, schrijf enzovoorts. Een andere jongen hier op het forum ( @Tover01 )  gaf dat advies al eens aan iemand en ik vond dat zo'n goede dat ik het jou ook wil geven.

Alle liefs, Groetjes Tartan X

Ahh super bedankt voor de lieve reactie! Mijn probleem is dat ik niet heel makkelijk praat met anderen zegmaar, alsin ik weet niet hoe ik een gesprek moet starten en ik heb niet echt veel mensen die vraag vragen hoe het gaat. Ik wist eerst ook niet hoe en of ik het wel moest vertellen aan mensen op school, want ja ieder heeft wel zijn eigen shit, maar dus uiteindelijk heb ik dat toch gedaan en heeft zei het aan anderen verteld voor me. Alleen hierna is er niet echt meer wat over gezegd door hen ofzo, dus ik durf niet echt er zelf over te beginnen en te vertellen waar ik me zorgen over maak enzo. Ik weet ook echt niet hoe ik dit moet doen, want ik heb het gevoel dat het wel echt zou helpen om het te vertellen. Ik ben er wel achter gekomen (dit doe ik nu sinds een maand) dat het voor mij heel erg helpt om elke avond gewoon alles over mijn dag te schrijven, wat ik voelde en hoe ik alles ervaar enzo, dit maakt dat ik iets makkelijker slaap en heel iets minder nadenk over dingen dan. maarja een gesprek is altijd beter, misschien doe ik wel zon chat met de kindertelefoon .

In ieder geval bedankt voor de reactie!!

Oh jeetje wat heftig..

Ik heb dit soort dingen nog nooit meegemaakt maar ik begrijp hoe jij je voelt <3

Echt tips heb ik niet, maar praat er met iemand over die je vertrouwt. Mocht je niemand hebben in jouw omgeving misschien een psycholoog? 

Maar heel veel sterkte, je komt hier doorheen !! <3

Hey, dat is heel verdrietig zeg!  Ik sluit mij aan bij de anderen en ik hoop dat je veel hebt aan het schrijven en toch misschien ook er over praten. Hopelijk vind je iemand waarbij je je toch makkelijker kunt uiten. En het is zeker een goed idee om een keer te bellen. En misschien heb je hier iets aan: https://achterderegenboog.nl/  of is er een andere lotgenoten club waar je terecht kunt. Heel veel sterkte en deel alle liefde!! 

Liefs, Tover xxx

Het spijt me dat je dit moet ervaren, girl. Ik denk dat iedereen hier weet dat jij (ook al kennen we je niet) een hardwerkende meid bent. You got this! Veel mensen denken dat je 100% moet geven voor iets, maar als je maar 10% hebt en je geeft die 10%, dan heb je eigenlijk 100% gegeven. Je doet je best, en dat is het beste wat je kan doen. Examenjaar komt goed. 

Ik sta niet in jouw schoenen, maar ik hoop dat je nog veel positieve, gezellige herinneringen met je vader en je familie kan maken. Het is een moeilijk iets, maar als je je ooit comfortabel genoeg over voelt dan zou ik het met je ouders erover hebben. 

Ik geef je een telepathische knuffel. XOXO

Ik weet dat introvert zijn wat complicaties brengt om erover te praten, maar is therapie misschien een optie? 

Ik hoop dat je je beter gaat voelen. <3