hey iedereen
ik heb een aanta maanden geleden afscheid genomen van mijn stiefmoeder stiefbroer en stiefzuusen omdat mijn vader en stiefmoeder uit elkaar gingen.
ik heb 7 jaar met ze samen gewoond en ik mis ze heel erg.
ik wil ze terug zien zeker mijn stiefzussen maar ze hebben me beide geblokeert op instagram en als ik mijn stiefzus een bericht langs whatsapp stuur dan ziet ze het maar zegt niks.
ik mis ze gewoon.
door die dinge wil ik mezelf snijden maar ik kan niet goed tegen pijn en ik wil niet dat mensen het zien.
ik praat erover met een leerkacht wat ik voel enzo maar ik wil dat niet zeggen want ik vertrouw haar maar als ik zeg dat ik mezelf wil snijden zal ik zowiezo met een psygoloog moeten praten of met het clb en dat wil ik niet.
ik weet het gewoon allemaal niet meer.
ik wil gewoon weten hoe het gaat.
mijn ene stiefzus zei op instagram dat ik niks meer voor haar beteken en de andere zei stfu
dat ik allemaal een jaar geleden maar ik mis ze.
ps stfu betekent sh*t the f*ck up
ik weet het niet ik heb me 1 keer gesneden op mijn pols maar mensen zagen dat en vroegen wat het was dan heb ik gelogen dat het gebeurde met een scherp puntje aan mijn kussen die in mijn bed liggen.
alstublieft help me
grt tdg
Bladzijde 1 / 1
hey
ik wil als eerste even zeggen. ik vind het echt heel naar om te horen dat je (stief)zussen je zo in de steek hebben gelaten. ik kan het me niet meer voor stellen zonder me (stief)zus en (stief)broer.
ik heb een tip,
snijd je zelf niet! maar ga tekenen of schrijven of afleiding zoeken. zodat je de drang vergeet. ja ik weet dat dat lastig is maar probeer het.
blijf vooral met die docent praten, dat helpt echt.
misschien kan je ze een berichtje sturen van hoe het voelt voor jou hoe ze doen tegen jou.
is het raar als ik denk dat zij beinvoeld worden door hun moeder?
ik heb gemerkt bij jongeren dat ze snel beinvoeld kunnen worden door hun ouders.
misschien mogen ze geen contact met jou hebben van hun moeder.
groetjes
blue
ik wil als eerste even zeggen. ik vind het echt heel naar om te horen dat je (stief)zussen je zo in de steek hebben gelaten. ik kan het me niet meer voor stellen zonder me (stief)zus en (stief)broer.
ik heb een tip,
snijd je zelf niet! maar ga tekenen of schrijven of afleiding zoeken. zodat je de drang vergeet. ja ik weet dat dat lastig is maar probeer het.
blijf vooral met die docent praten, dat helpt echt.
misschien kan je ze een berichtje sturen van hoe het voelt voor jou hoe ze doen tegen jou.
is het raar als ik denk dat zij beinvoeld worden door hun moeder?
ik heb gemerkt bij jongeren dat ze snel beinvoeld kunnen worden door hun ouders.
misschien mogen ze geen contact met jou hebben van hun moeder.
groetjes
blue
Hey blue
het is nu al een jaar geleden en ik word nu al emotioneel als ik dit schrijf ( komt door waarschijnelijk hsp maar je antwoord dat ook op mijn topic dus je kent het)
het kan zijn dat het daardoor komt.
Ik wil gewoon weten hoe het gaat.
maar mijn vader zegt dat ze een narcist is mijn vader zegt zoveel.
Ik weet het niet meer
van het snijden weet ik ook nieg ik vind dat ik het allemaal niet waard ben. Ik krab me eigenlijk totdat ik bloed.
groetjes tdg
het is nu al een jaar geleden en ik word nu al emotioneel als ik dit schrijf ( komt door waarschijnelijk hsp maar je antwoord dat ook op mijn topic dus je kent het)
het kan zijn dat het daardoor komt.
Ik wil gewoon weten hoe het gaat.
maar mijn vader zegt dat ze een narcist is mijn vader zegt zoveel.
Ik weet het niet meer
van het snijden weet ik ook nieg ik vind dat ik het allemaal niet waard ben. Ik krab me eigenlijk totdat ik bloed.
groetjes tdg
Hoi
Je mist je stiefzussen en -broer. Je nam reeds contact met ze op, maar kreeg daar niet de gehoopte reactie op.
Wat jammer dat je stiefzussen niet ingaan op je verzoek tot contact. Zou je een idee hebben waar dat aan ligt? Zijn jullie bijvoorbeeld in ruzie uit elkaar gegaan, of waren ze erg overstuur door de scheiding van jullie ouders?
Goed dat je met een docent praat. Echter vind je het risicovol om te vertellen over het snijden. Het zou inderdaad kunnen dat ze, mede uit plicht om voor jouw welzijn in te staan, naar het CLB zou stappen. Hoewel je hier zeker geholpen zou kunnen zijn, kan ik me voorstellen dat je sommige dingen liever voor jezelf houdt.
Het lijkt me verstandig om een gezond alternatief voor het snijden te vinden. Zo zou je bijvoorbeeld een dagboek kunnen bijhouden, of een tekening kunnen maken waarin je uitbeeldt hoe je je voelt. Sommigen vinden het bevrijdend om die tekening achteraf te verscheuren. Voor anderen helpt het dan weer om anoniem contact op te nemen met de Kindertelefoon.
Groetjes
Kenshin
Edit: Intussen staat er al een goede reactie van Blue. Waarschijnlijk zal ik in deze reactie enkele keren in herhaling vallen.
Je mist je stiefzussen en -broer. Je nam reeds contact met ze op, maar kreeg daar niet de gehoopte reactie op.
Wat jammer dat je stiefzussen niet ingaan op je verzoek tot contact. Zou je een idee hebben waar dat aan ligt? Zijn jullie bijvoorbeeld in ruzie uit elkaar gegaan, of waren ze erg overstuur door de scheiding van jullie ouders?
Goed dat je met een docent praat. Echter vind je het risicovol om te vertellen over het snijden. Het zou inderdaad kunnen dat ze, mede uit plicht om voor jouw welzijn in te staan, naar het CLB zou stappen. Hoewel je hier zeker geholpen zou kunnen zijn, kan ik me voorstellen dat je sommige dingen liever voor jezelf houdt.
Het lijkt me verstandig om een gezond alternatief voor het snijden te vinden. Zo zou je bijvoorbeeld een dagboek kunnen bijhouden, of een tekening kunnen maken waarin je uitbeeldt hoe je je voelt. Sommigen vinden het bevrijdend om die tekening achteraf te verscheuren. Voor anderen helpt het dan weer om anoniem contact op te nemen met de Kindertelefoon.
Groetjes
Kenshin
Edit: Intussen staat er al een goede reactie van Blue. Waarschijnlijk zal ik in deze reactie enkele keren in herhaling vallen.
Je mist je stiefzussen en -broer. Je nam reeds contact met je op, maar kreeg daar niet de gehoopte reactie op.
Wat jammer dat je stiefzussen niet ingaan op je verzoek tot contact. Zou je een idee hebben waar dat aan ligt? Zijn jullie bijvoorbeeld in ruzie uit elkaar gegaan, of waren ze erg overstuur door de scheiding van jullie ouders?
Goed dat je met een docent praat. Echter vind je het risicovol om te vertellen over het snijden. Het zou inderdaad kunnen dat ze, mede uit plicht om voor jouw welzijn in te staan, naar het CLB zou stappen. Hoewel je hier zeker geholpen zou kunnen zijn, kan ik me voorstellen dat je sommige dingen liever voor jezelf houdt.
Het lijkt me verstandig om een gezond alternatief voor het snijden te vinden. Zo zou je bijvoorbeeld een dagboek kunnen bijhouden, of een tekening kunnen maken waarin je uitbeeldt hoe je je voelt. Sommigen vinden het bevrijdend om die tekening achteraf te verscheuren. Voor anderen helpt het dan weer om anoniem contact op te nemen met de Kindertelefoon.
Groetjes
Kenshin
Edit: Intussen staat er al een goede reactie van Blue. Waarschijnlijk zal ik in deze reactie enkele keren in herhaling vallen.
Hey dankje dat je hebt geantwoord
ik ben niet van plan het te vertellen van het snijden aan de docent. Misschien is die tekening wel een goed idee.
Dankje
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
