mijn soort van levensverhaal :(

  • 21 October 2018
  • 5 reacties
  • 155 Bekeken

  • Anonymous
  • 0 reacties
hee allemaal,

Ik ben een meisje van 13 jaar en ik heb best een naar verleden gehad. Ik zou het even kort uitleggen zodat jullie me begrijpen: Ik heb mijn ene oma nooit gekend en dat vind ik echt heel jammer want mijn vader zegt dat ze echt heel lief was, ze had longkanker en is daar aan overleden. Mijn andere oma heeft 13 jaar borstkanker en baarmoederhalskanker gehad... Ik hield ontzettend veel van mijn oma want ze was de liefste vrouw op de wereld! Ik schrijf dit echt met tranen in mijn ogen. Ze is toen ik volgens mij 9 jaar was overleden... Ik was toen ergens in limburg op vakantie... Ongeveer een maandje later werd mijn oom die in Curacao woont heel erg ziek... Ook toen was ik op vakantie alleen dan in Turkije... Op die vakantie hebben we te horen gekregen dat hij was overleden. Dat is echt niet leuk om te horen😥. Iets later in dat jaar werd mijn moeder ziek en had een vleesboom in haar lichaam ( Als je wilt weten wat het precies is moet je het even opzoeken want ik weet het ook niet precies) . Toen werd ze geopereerd en is de operatie misgegaan. Mijn moeder was een lange tijd heel moe en kon bijna niks... Een halfjaar later is ze nog een keer geopereerd en toen is de vleesboom verwijderd! Dat was een opluchting. Mijn moeder kan nog steeds niet alles zonder moe te worden maar het gaat een stuk beter! Ongeveer een jaartje geleden in februari kwamen we er achter dat mijn vader een tumor in zijn rug had. Hij had veel moeite met lopen. Hij is toen geopereerd en dat was een hele spannende operatie: Hij kon of nooit meer lopen en in een rolstoel komen of er konden een paar zenuwen aangeraakt worden en dan zou hij nog steeds niet echt goed kunnen lopen. Gelukkig hoefde hij niet in een rolstoel. De dag van de operatie was voordat ik naar school moest gaan. Mijn vader lag in het ziekenhuisbed en we waren aan het facetimen. Ik moest huilen want hij zag er voor het eerst in zijn leven bang uit. Ik kon het echt niet aanzien om mijn vader daar zo te zien liggen. Ja dat was mijn verhaal wel een beetje... Ik heb echt nog steeds veel verdriet van de dingen die zijn gebeurd en daarnaast ben ik ook nog gepest ( voor dat verhaal zou je even moeten kijken op het forum van pesten) . Ik weet niet echt wat ik moet doen om me weer vrolijk te voelen en weer gewoon lol te kunnen hebben in mijn leven... Weet iemand hoe ik hier mee om moet gaan?

5 reacties

Maak vrienden, ga met ze naar de film, naar een pretpark of gewoon bij ze thuis. Dan vergeet je alles even en heb je eindelijk eens lol.
@ItzzJustme dankjewel ❤️
Wat erg dat er zo veel kanker en naare ziektes in jou famielie waaren hopelijk is die tijd nu voorbij.

Een vlees boom is een ophooping/misvorming iets in de baarmoeder gelukig is dat goed opgelost nu👍🏻 en hopelijk word je moeder nu steeds weer wat fitter.

Je vader hoefde niet in een rolstoel! Dat is een opluchting zeg. Zijn er wel zenuwen geraakt en kan hij dus minder goed loopen of zijn er geen problemen?

Je oma's en jou oom zijn nu alebij overleden... Dat is erg... Maar helaas hoort dat bij het leven. Ze heben een mooi leven gehad👍🏻

Ik hoop dat dit het laatste ziekte gebeuren was voor jou en dat je nu ene piriode rust hebt wand dat brengt alemaal erg veel stress netuurlijk👍🏻

Suc6👍🏻❤️
@Mijnigezien jup mijn vader heeft wel zenuwen die geraakt zijn en kan nog niet helemaal goed lopen... Heel erg bedankt voor je reactie😘
Sterkte ik heb zelf ook best wel veel meegemaakt wat je moet doen is gwn afleiding zoeken bij mij ging dat eerst echt totaal niet daarvoor heb ik best wel veel onnodige therapie gehad je moet gwn leuke dingen doen en naar school gaan helpt soms ook wel ik heb afspraken bij mij op school dat ik soms gwn vraag of ik de les uit mag en dan weten de docenten waar het over gaat ga naar de film of pretpark , stad met je vriendinnen en heb lol zo kom je het beste er doorheen ik weet niet of je snel geëmotioneerd bent maar vertel dat ook aan de mensen die je ermee vertrouwt dan kunnen ze er rekening mee houden

Reageer