Hallo,
Ik ben 15 en heb gescheiden moslim ouders. Ik woon met mijn moeder samen met 3 andere zusjes. Mijn moeder en mn stiefvader zijn me al jarenlang geestelijk zowel als fysiek aan het mishandelen. Mijn vader zit niet echt in het beeld. Ik heb school al een aantal jaren bijna gefaald hierdoor. Ook heeft de scheiding van mn ouders me achtergelaten met veel traumas en PTSD. Ik krijg elke dag flashbacks van alle messed up stuff die gebeurde bij die scheiding.
Maar straight to the point. Dit zit me allemaal erg dwars. Ik voel me alleen en een stemmetje zegt dat iedereen me haat, ook al weet ik dat dat niet zo is. Ik ben ook begonnen met een eating disorder te developen. Mijn relatie met voedsel is niet erg slecht en ik ben erg onzeker. Mijn haar was dan ook het enige waar ik confident van was, maar nu word ik geplicht door mijn ouders een hoofddoek te dragen. Skaten was mijn enige therapie maar mijn ouders vinden het niet leuk. Ze proberen me het te verbieden. Ik mag niet vaak skaten en wanneer ik mag, mag ik niet lang. Ik mag van mijn moeder vanaf 14:00 afspreken en mag geen seconde eerder dan dat gaan of een seconde later aankomen dan 18:00. Soms is het geen eens 18:00 soms moet ik om 15 of 16 al thuis zijn. Ik ben altijd de eerste die weg moet bij alles wat ik doe met mijn vrienden. Mijn moeder weet niet van al mijn vrienden, specifiek niet van mijn vrienden van het andere geslacht. Ze weet van mijn vrouwelijke vrienden maar daar heeft ze extreme haat naar omdat ze niet moslim zijn en een ‘’slechte invloed’’ op me hebben.
Het voelt echt alsof ik in een gevangenis zit. Mijn vader is ook geen optie. Mijn vader heeft een burn-out en is nog strenger met buiten zijn dan mijn moeder. Ik voel me echt eenzaam, heb regelmatig paniekaanvallen een suicidale gedachten. Bij al mijn vriendengroepen ben ik de ‘’filler friend’’. Ik heb gewoon geen tijd om mn band met mijn vrienden te versterken. Laatst bijvoorbeeld kwam het broertje van mijn aller beste vriendin en die kende alle andere in de vriendengroep, behalve mij.
Ik weet gewoon niet wat ik moet doen. Weglopen heeft geen nut, heb het eerder geprobeerd en toen kwam pretty much de hele wereld erachter dat ik weg was na 2 uurtjes niet thuis zijn aangekomen. Ik haat mijn moeder niet en ik snap dat ze me wilt beschermen MAAR ZE MOET LOSLATEN. Ik kan echt geen 1000 dagen wachten voordat ik wegmag. Het duurt 2 en een half jaar is gewoon zolang om te wachten. Kan iemand mij tips geven voor hoe ik mijn moeder voor elkaar kan laten krijgen dat ze me tot 20 uur laat ofzo of tenminste langer laat. En zo niet. Wat kan ik doen?
