Skip to main content

Hi, Sony hier, ik had het nog niet gedeeld maar ik voel me hier meer op mijn gemak dan waar dan ook.

 

GEDACHTEN…

Ik heb heel vaak situaties waar ik echt dood wil. Ik stond bijvoorbeeld bij mijn raam vanmorgen en er was een klein stemmetje (dat steeds groter wordt) dat me vertelde om het open te doen en eruit te springen. Ik heb dit al sinds mijn 12e en het wordt steeds heftiger en gebeurt bijna overal. Niemand weet dit en ik zou ook niet weten hoe ik het zou moeten zeggen, want dit soort dingen worden soms als grapje gebruikt. Omdat ik mijn ouders nooit iets vertel over hoe het gaat ga ik het ze ook niet vertellen.

 

ED?

Ik heb ook heel veel moeite met eten, ik word misselijk van de geur en vermijd het eigenlijk altijd. Dit zorgt voor duizeligheid en moeheid, ook kan ik niet lang blijven staan anders zal ik naar de grond. Ik denk zelf dat het ook te maken heeft met een vorm van sh, ik doe dit namelijk op non-chalante manieren zoals mijn horloge met metalen bandje te strak omdoen, doorgaan met oefeningen en sport als het eigenlijk echt niet meer gaat en als ik gefrustreerd raak mijn hoofd zo hard mogelijk op het bureau gooien.

 

BROERTJE BOVEN ALLES

Mijn broertje van tien is mij het meest dierbaar, maar ook met hem gaat het buitengewoon slecht. Hij wordt gepest op school en heeft maar 1 echte vriend, mijn ouders noemen hem dom en onnodig.

Hij was samen met mijn moeder naar het ouder gesprek van school gegaan en had zijn voorlopig advies gekregen: vmbo. Toen hij thuiskwam was ik boven, maar ik hoorde mijn vader en moeder hem vertellen dat hij ECHT beter zijn best moest doen en dat dat zo nooit ging lukken. Hij is huilend naar mij toe gerend om het te vertellen en hij bleef maar zeggen dat hij inderdaad waardeloos was. Het duurde een uur en een videogesprek samen met mijn vriendengroep om hem weer zijn vrolijke kleine zelf te laten zijn. Ik vond dit zelf echt te ver gaan en probeerde mijn ouders erop aan te spreken, want als ik het niet doe doet niemand het. Maar was dat het juiste om te doen? Ik kreeg namelijk vreselijke ruzie met mijn moeder en negeerde haar voor een week.

 

 

Mijn vraag is: 

Is het normaal om mijn eigen ouders te moeten opvoeden terwijl ik zelf op instorten sta? Wat moet ik toch doen??? 

Hi

Ik denk dat het beste is om naar de huisarts te gaan, je mag zelf gaan vanaf 12 jaar. Dus je ouders hoef je het dan nog niet eerst te vertellen. Zeg eerlijk tegen de huisarts waar je allemaal last van hebt, dan kan hij/zij kijken hoe die je kunt helpen en doorverwijzen naar een psycholoog.

Als dat stemmetje in je hoofd zit, denk dan aan je broertje, blijf voor hem. Hoe denk je hoe het voor hem zou zijn als jij er niet meer bent? En dat is nog niet eens de enige reden, er zijn er nog zoveel meer!! Probeer dus om dan aan hem te denken, misschien dat dat stemmetje dan kleiner word of misschien zelfs wel weg gaat.

 

Mijn tips verder om om te gaan met depressie:

1: kijk een motivational speech, kun je zo op YouTube opzoeken.

2: muziek luisteren, geen depressieve!, Maar waar een boodschap in zit. Voorbeelden van liedjes better days are coming van dermot kennedy, just hold on van presence, i believe in you van cimorelli.

3: chat met 113 als je een suïcidale gedachte hebt.

4: vertrouw er op dat het goed komt! Dat is heel moeilijk, dat weet ik. Maar toen ik er op ging vertrouwen dat het ooit goed kwam, had ik ineens uit het niets geen suïcidale gedachten meer! Dus probeer dat te doen!! Als je vertrouwen hebt, komt het ook echt goed!!

GELIJK 112 BELLEN ALS JE OP HET PUNT STAAT OM ZM TE PLEGEN!! JE MAG OOK 112 BELLEN ALS JE ZIN HEBT OM AAN ZELFBESCHADIGING TE DOEN!!

 

BEL HET LIEFST MORGEN NOG DE HUISARTS OM EEN AFSPRAAK TE MAKEN, DIT IS ECHT NIET NORMAAL, JE HEBT ECHT ZO SNEL MOGELIJK HULP NODIG!!! EN WEES NIET BANG OM ALLES, MAAR DAN OOK ECHT ALLES AAN DE HUISARTS TE ZEGGEN, HIJ/ZIJ KAN JE ECHT HELPEN!!!


Nee dat is niet normaal je kan met je huisarts in gesprek of iemand bij jou op school die je kan vertrouwen bijvoorbeeld een school psycholoog of vertrouwenspersoon ze hebben allebei geheimhoudingsplicht misschien vind je het dat fijn 


Bedankt, ik kan alleen niet naar mijn huisarts want daar moeten mijn ouders nog bij mee. Ik ben al wel in gesprek geweest met mijn mentor, vandaar dat ik hier mijn verhaal deel.


Hoi @Sony

We lezen dat je in een lastige situatie zit. Je kunt De Kindertelefoon elke dag van 11:00 tot 21.00 uur bellen (0800-0432) of met ons chatten als je anoniem je verhaal wil delen. Ook kan je voor hulp of ondersteuning contact opnemen met 113 Zelfmoordpreventie via www.113.nl.

 

Anne - De Kindertelefoon


Heel erg bedankt allemaal, dat had ik even nodig. Ik ga nu jullie tips gebruiken om verder te gaan. Bedankt!!

Sony


Bedankt, ik kan alleen niet naar mijn huisarts want daar moeten mijn ouders nog bij mee. 

Je mag alleen gaan vanaf 12 jaar, dus je ouders hoeven niet mee. Dit forum is bedoeld voor kinderen tussen de 12 en 18 jaar, dus ik neem aan dat je al 12 jaar bent of ouder bent, dus kun je wel alleen gaan

:)

 

 


Reageer