Heey Paardenbloem,

Heftig dat je oma kanker heeft en zo snel achteruit gaat. Vervelend dat ze in het buitenland woont en er daardoor een grote afstand is.

Het is heel begrijpelijk dat je nu in een soort waas leeft, als ik het zo goed begrijp uit je omschrijving. Je voelt wel, maar je voelt het niet. Je wilt huilen, maar je kunt niet huilen. Misschien voelt het alsof je in een soort overlevingsdrang bent geschoten?

Iedereen heeft er op zijn/haar eigen manier mee te dealen en gaat er op zijn eigen manier mee om, er heerst een bedrukte sfeer in huis en je broertje huilt veel bij bepaalde voorwerpen, omdat die een herinnering meedragen.

Er komt nu teveel op je af, het is warm, je hebt toetsen, je cijfers dalen, je oma heeft kanker, je bent heel moe. Het heeft allemaal invloed op elkaar. Alles kost heel veel energie en daarom voelt het nog zwaarder aan. Gelukkig kun je je snachts enigszins ontspannen.

Om niet vast te komen zitten in je piekeren en alles is het toch wel belangrijk om iets te doen. Het is juist in deze periode belangrijk om je ook op de andere dingen te richten én erover te praten. Je hoeft niet hele diepgaande gesprekken te voeren, maar je kunt hier echt wel met je ouders en/of vrienden over praten.

Heb je een hobby of dingen die je normaal gesproken leuk vind om te doen? Pak deze op, spreek bijvoorbeeld met jezelf af dat je per dag minstens één activiteit wil doen. Dat kunnen dingen zijn als afspreken met een vriendin, maar ook iets van een boek lezen of even ontspannen in de zon.

Daarnaast is het praten heel belangrijk, je zit zelf een beetje vast in je gevoel en emotie en door erover te praten creër je weer wat ruimte. Zo is het delen op het forum al een goede stap hierin. Je ouders hebben het zeker zwaar, maar je kunt ook je zwaarte met elkaar delen. Iedereen zal het zwaar hebben en als jullie er allemaal alleen mee zitten, heb je het allemaal extra zwaar.
Een vriendin kan je ook even een steun, begrip of knuffel geven, al zeg je maar één woord of iets.

Het kan ook helpen om zelf even je gedachten kwijt te kunnen op papier of op een andere creatieve manier. Op die manier kun je jezelf afleiden en haal je de ergste emotie weg. Op het moment dat je gaat piekeren schrijf je op waar je over piekert en spreek je af dat je 10 minuten neemt om te piekeren en dan de situatie eens opnieuw bekijkt. Zo hoef je niet vast te komen in je denkpatronen.

Dat je onvoldoendes haalt is heel vervelend, maar wel begrijpelijk. Heb je dit ook met een mentor of begeleider besproken? Wellicht kunnen jullie wat afspraken maken over toetsen en herkansingen, of desnoods wat toetsen uitstellen of cancelen. Hier zal in deze situatie zeker begrip voor zijn.

Ik begrijp ook dat deze dingen je niet beter zullen laten voelen en geen wondermiddel zijn. Het kan je echter wel helpen om deze periode door te komen en het soms net iets minder zwaar te maken.

Heel veel sterkte gewenst!

Groetjes,
Simply Me

Hey @Paardebloem83 ,

@Simply Me heeft alles al gezegd wat ik ook zou zeggen, maar ik wil je nog wel sterkte wensen! 

Hou je een beetje taai en heel veel sterkte!❤️

Groetjes van mij!

Hoi iedereen,

Allereerst, heel erg bedankt voor jullie reacties en wensen, ik voel me al weer een beetje beter

Hey @Simply Me, ik dacht dat je account deze ochtend al verwijdert zou zijn? Nou ja, ik ben blij dat je er nog even bent. Het zou heel raar voelen om tegen een Anonymous te praten. 

Dit is inderdaad de juiste beschrijving, een beetje vaag. Maar als ik het zou moeten beschrijven zou ik het zo zeggen.
Ik wil het wel voelen, maar tegelijkertijd ook niet. Ik probeer het te vergeten en gewoon blij te zijn.

Je hebt daar natuurlijk helemaal gelijk in. Maar toch lukt het niet echt, het is gewoon dat ik niet gewend ben om mijn ouders verdrietig te zien. In principe zijn we een heel gelukkig gezinnetje. Het is allemaal heel nieuw, en ik zal er mee moeten leren omgaan, aangezien er nog veel van dit soort situaties zullen komen.
Ik zal in toch proberen er meer over te praten, in ieder geval met mijn vrienden. Als begin.

@NaamNietBekend, gezellig dat je ook even op mijn topic reageert.

Goede vergelijking , ik hou af en toe ook pauzes. Ik heb een tijdje bij een ergotherapeut gezeten en die heeft me ook veel met mijn overgevoeligheid voor prikkels geholpen. Als het echt teveel wordt kan ik dus een pauze houden, eigenlijk even aan de lader gaan liggen, we hebben er zelfs een speciaal kussentje voor. 
 

Ik was even vergeten dat ik hier vaker reacties plaats, dat heb je goed onthouden. Klopt, ik hou heel erg van bakken en nieuwe projectjes. Ik werk op het moment aan een boek met een vriendin, we houden allebei erg van schrijven en lezen dus het leek een goed idee. 
 

Eigenlijk doe ik dat nu al een beetje, ik zet al mijn gedachtes in mijn topic en reactie. Ik upload ze eigenlijk op het forum. Ik moet wel zeggen dat het nu al effect heeft. Het forum is een heel vertrouwde plek, het voelt een beetje alsof ik met mijn vrienden praat.

@Robin Hood en @Anonymous (je account was verwijdert voor ik kon zijn wie je was, vandaar), nog eens bedankt voor jullie reacties.

Verder nog een kleine update over wat er nu aan het gebeuren is.
Mijn oma moet geopereerd worden, dat gaat misschien in Nederland gebeuren, maar dat weten we nog niet zeker. Ik zou het natuurlijk wel heel fijn vinden. Ik kan haar dan vaker zien, al woont ze dan nog aan de andere kant van het land. Als ze liever in het land waar ze nu is geopereerd wilt worden gaan we waarschijnlijk bij haar op bezoek. Misschien zelfs nog tijdens school, aangezien we zo snel mogelijk naar haar toe willen gaan.

Dat is een voordeel van Corona, ik kan altijd de lessen volgen, dus ook vanuit het buitenland.

Ik moet nu echt naar bed, want het is nogal laat zie ik nu.
Welterusten allemaal!

Groetjes,
Paardebloem

Hoi allemaal,

Het is inmiddels precies 2 maanden geleden dat ik dit topic maakte. Ik dacht dat het wel tijd zou zijn voor een update. En met goed nieuws gelukkig

Mijn oma is even geleden geopereerd (in het buitenland) en alles was goed gegaan. Na een check van een of andere specialist bleek dat de kanker goed was weggehaald. We zijn uiteindelijk niet op bezoek geweest omdat Nederland op rood werd gezet en al dat soort gedoe met Corona. Al was ik wel gevaccineerd, en ook helemaal klaar omdat ik maar 1 prik hoefde.

Met mijn cijfers is het ook goed gekomen, door de steunende berichten hier en support van mijn vrienden kon ik me weer goed op school richten en heb ik uiteindelijk een rapport gekregen met alleen gemiddeldes boven de 7,5!

Natuurlijk is nog niet alles perfect, iets (ik weet niet precies wat) geneest nog niet helemaal goed na de operatie en mijn oma krijgt waarschijnlijk een chemo om alle restjes uitzaaisels (als die er zijn) weg te halen.

In ieder geval is de sfeer helemaal opgeklaard en is er nieuwe hoop verschenen. Eerst gingen we ervan uit dat mijn oma kerst niet meer ging halen, nu zien we zelfs de mogelijkheid om in de meivakantie pas op bezoek te komen. 

O ja, ik ben een muts voor haar aan het maken, want dat is altijd handig: een muts midden in de zomer

Groetjes,

Paardebloem

PAARDEBLOEM??!?!

BEN JE ER NOG HERRINER JE JE MIJ NOG.

IK BEN HET.

 HET IS EEN JAAR GELEDEN IK DENNK NOG VAAK AAN JE. 

PLEASE LAAT WAT HOREN 

hopelijk gaat het wat beter met je.

krijgen we een update over je oma?

en welke klas zit je?

heb je de toetsen gehaald.

ik maak me zorgen en ik ben er voor je.

Echt heel veel liefs en sterkte.

ik hoop oprecht nog met je te kunnen praten!

Hoi Purpleflower!

Natuurlijk herinner ik me jouw nog! Ik zal je oprecht nooit vergeten!

Ik reageer verder op je reactie in jouw topic :) dan ga ik iets minder off-topic en kan ik meteen op alles in een keer reageren ipv wat losse flarden. Een kleine update komt er zo aan ⬇

En Crazygirl_,

Bedankt voor je lieve reactie!

Ik zie er altijd een beetje tegenop als mensen op mijn topics reageren, dan besef ik opeens weer wat ik heb geschreven en aangezien het toch een best persoonlijk inkijkje is in mijn leven vind ik het erg moeilijk om open te zijn over dit soort dingen, het idee dat mijn verhaal zomaar voor iedereen die even op het forum kijkt te lezen is vind ik moeilijk.
Maar lieve reacties zoals deze maken dat meer dan goed. Het fleurt mijn dag helemaal op :D

Met mijn oma gaat het goed, ze is helemaal opgeknapt en moet nog maar eens in de zoveel maanden terug naar het ziekenhuis voor controle. We hebben haar bezocht, niet in de meivakantie (al was ik wel weg deze vakantie daarom was ik nóg minder actief dan normaal) maar iets eerder, en ze komt over een week of wat zelfs naar Nederland! Ik heb er heel veel zin in :)

Met de muts was ze erg blij en ze zei dat ze m zelfs in de zomer ging dragen dus dat geeft het inderdaad aan denk ik. 

Bedankt voor het compliment!
Aan wat ik tot nu toe van jouw reacties heb gezien (je hebt er al flink veel, voor iemand die pas 2 dagen op het forum zit) ben jij ook zeker een goede toevoeging!

Veel plezier nog op het forum hopelijk ben je een blijver :),

Groetjes,

Paardebloem

PS: ik heb mezelf leren haken via YouTube, ik kocht een naald en de eerste bol wol die ik kon vinden en ben draadjes gaan haken. Toen kon ik lapjes maken en daarna heb ik meteen de stap naar muts gemaakt ook via een filmpje, na de zoekwoorden: "muts haken voor beginners” was dit mijn eerste resultaat: https://www.youtube.com/watch?v=mh2sbuG4V-o. (voor het geval je het ook eens wil proberen, hoeft niet natuurlijk) En het pakte best goed uit, ik heb al aardig wat mutsen gehaakt volgens deze methode. 

Breien is mijn nieuwe challenge, maar dat lijkt me een stuk ingewikkelder, het heeft zoveel meer naalden.

Hey @Paardebloem83  wat jammer ik vind het best zielig voor jou en ja familie ik bedoel dit niet verkeerd maar iedereen moet een keer gaan weet je en of dat nu vandaag morgen of vorgeweek is iedereen gaat een keer wees blij dat je haar nog hebt mogen kennen ( neem ik aan ) 

veel sterkte en may god be with u