Hallo iedereen,
Ik ben erg vaak ziek en mijn moeder maakt mij altijd belachelijk, zegt altijd dat ik mezelf aan stel of wordt boos.
Voor toelichting in dit verhaal, mijn vader is out of the picture en mijn stiefvader is zeker geen fijne man.
Afgelopen zomer kreeg ik amandelontsteking nadat ik van vakantie kwam. Gelijk vanaf dag 1 nadat ik thuis was meldde ik dit bij mijn moeder en ze nam mij niet serieus. Ze zei dat het door de alcohol op vakantie kwam.. Na 5 dagen extreem ziek te zijn ben ik naar de dokter gegaan tegen mijn moeders zin in. Mijn dokter keek me verbaasd aan en vroeg zich af waarom ik pas zo laat was gekomen en stuurde mij naar huis met een antibiotica kuur. Nu bleek ik allergisch te zijn en heb ik dagen lang niet kunnen lopen en eten.
Een nacht belde ik mijn moeder in paniek op, ik had opgezwollen amandelen en mijn huig zat vol met gal als gevolg van een allergische reactie op de kuur. Ik kon bijna niet meer ademen. Mijn moeder werd boos en zei dat ik me niet moest aanstellen. Uiteindelijk ben ik gestopt met de kuur tegen mijn moeders wil in en heb ik een andere kuur klachtenloos afgemaakt. Ik heb maanden lang last gehad van vermoeidheid en ook dit nam mijn ma niet serieus. Zelfs nadat dokters hadden gezegd dat dit een nawerking van de kuur was en dat dat kon komen door een allergie.
5 maanden later kreeg ik een hersenschudding en na een diagnose van de dokter, was mijn moeder het hier nogsteeds niet mee eens. Ik was lui en wilde gewoon niet naar school.
1 maand later kreeg ik krentenbaard en ook dit was niks volgens haar, na de dokterzijn diagnose was dit snel opgelost.
Nu heb ik vorige week mijn verstandskies laten trekken en mijn moeder neemt wederom mijn pijn niet serieus. Na 6 dagen hele erge pijn haalde ze met tegenzin de kuur op de ik in de eerste instantie moest slikken vanaf dag 1, maar zij wilde dit niet. Nu denk ik dat ik ook allergisch ben voor deze kuur en maakt ze me weer belachelijk.
Ik ben er zo klaar mee. Ik kan niet eens de trap meer oplopen, want bij de bovenste treden moet ik gaan zitten en draaide alles. Ik ben daarna 10 min op bed gaan liggen en alles draaide en ik moest bijna overgeven. Mijn moeder maakte mij weer belachelijk en ik kan hier niet meer mee dealen…
Ik begrijp dat het constante ziek zijn vermoeiend is, maar dit gedrag is erg onterecht en ik kan er niet meer tegen.
Heeft iemand advies om hier iets aan te veranderen? Ik heb al duidelijk aangegeven dat ik me niet serieus genomen voel. Alle diagnoses zijn gesteld door dokters en ik kan het niet beter bewijzen. Ik ben radeloos..
