Skip to main content

Hee allemaal! Ik wou eventjes wat kwijt en vroeg me af of een van jullie nog tipjes heeft, omdat ik naar een psycholoog moet.

De laatste tijd zit ik dus niet zo lekker in mn vel enzo blablabla. Mijn moeder had dat al snel door. Ze probeerde me aan het praten te krijgen maar meestal vertelde ik niet alles ik vind het gewoon heel moeilijk om de juiste woorden te vinden. Een paar dagen geleden stelde ze al voor om er met iemand over te gaan praten. Dus een psycholoog of een therapeut ofzoiets. Vandaag probeerde mijn moeder me weer aan het praten te krijgen en uiteindelijk is ze er achter gekomen dat ik aan zelfbeschadiging doe. Ik vind het best vervelend, want eigenlijk wou ik het geheim houden tot ik er klaar voor was om te vertellen. Ik schaam me er heel erg voor en draag armbandjes om het te verbergen. Ik wou dat niemand er van wist. Maar het kwam uiteindelijk ook wel door mezelf dat ze erachter is gekomen. Ze vroeg namelijk wat voor boeken ik nog leuk zou vinden om te lezen en toen zei ik: “Girl in pieces”  Ze zei dat ze dat best een heftig boek vond. (is t ook wel) en toen vroeg ze: “Doe jij dat ook?” Ik zei eerst zovan huh wat bedoel je. Maar ik ben ZO slecht in liegen. Ik vind het ook wel weer fijn dat ze het weet. Ze was ook niet boos of teleurgesteld (zei ze iig)

Maar ja dat dus. Ik ga nu dus sowieso met iemand praten. Ik vind dat best spannend en weet niet echt wat ik kan verwachten. Heeft iemand daar ervaring mee en misschien tips? Liefssss  ❣️

Hey meissie,

ik heb zelf ook ervaring met zelf beschadiging, ik ben der zelf uitgekomen en beter geworden.

maar ik weet als de beste dat t moeilijk is, en praten erover t beste en enige is wat je kan doen.
 

Mijn advies: Sta der voor open om met n professional te praten en  werk mee, als t niks is na n paar keer moet je dat eerlijk tegen je moeder zeggen en kunnen jullie kijken naar andere opties voor jou

 

ik wens je super veel succes engeltje♥️♥️

xx Noa


Hoi, ga je praten met een hulpverlener, een psycholoog ?  Geen zorgen maken hoor !  Diegene  is er om jou te helpen, en zal jou zeker op je gemak stellen. Je hoeft er helemaal niet bang voor te zijn. Ga er naartoe met een open gevoel, neem je voor om helemaal eerlijk te zijn. Dan kan die hulpverlener jou het beste helpen en adviezen geven. Ik snap heel goed dat je wat gespannen bent als je er naartoe gaat, maar echt, het zal je reuze mee vallen en het is niet eng. Ik heb ervaring inmiddels en de eerste keer dat ik er naartoe moest (ik was net 12)  had ik ook best spanning en was ik wel bang wat er zou gebeuren, maar toen ik er eenmaal was, was dat binnen 5 minuten weg!  Het komt goed, maak je geen zorgen! 😊

Groetjes liefs Tartan X


Heyy, wat een verhaal.

Het is inderdaad misschien wel goed dat ze het weet. En een psycholoog/therapeut kan waarschijnlijk wel helpen.  Misschien kan je daardoor beter je gevoelens verwoorden.

Mijn ouders zijn er ook achtergekomen. niet zo gek, mijn vader heeft 20 jaar in de zorg gewerkt met cliënten die dat ook deden. Zij vonden vooral dat ik me aanstel, hoe ik mij ook voel als ik het doe, maar ja. Ik doe het nu alleen nog af en toe op mijn been.

Maar ik heb wel genoeg over mezelf verteld. Ik wens je gewoon veel succes en hoop dat je je snel beter voelt!

Liefs,

  1.  

Reageer