Skip to main content

Hoi allemaal…

Misschien komt dit heel aanstellerig over, maar ik zit toch wel ergens mee..

Begin dit jaar heb ik mijn mentor verteld dat ik niet zo lekker in mijn vel zit. We hadden afgesproken met elkaar in gesprek te blijven. Het is nu al meer dan 2 maanden verder en ik heb nooit meer met hem gesproken… Ik heb zo erg het gevoel alsof hij mij niet ziet. Ik heb al een paar keer gespijbeld, ook tijdens zijn les, maar hij meldt me niet eens absent. Niet dat ik dat erg vind, maar dat geeft me toch zo sterk het gevoel dat hij me gewoon niet ziet. Hij merkt het niet als ik er niet ben, merkt me niet op in de klas etc.. Ik vind het jammer dat hij niet af en toe aan me vraagt hoe het nu met me gaat…

Het klinkt misschien super stom.. Wie wil er nou aandacht van een docent. Maar toch vind ik het fijn als mijn problemen erkend worden… Of dat iemand zich intereseeert in mij… Ik had zo gehoopt dat mn mentor meer betrokken zou zijn.

Sorry en liefs xx

Ik kan natuurlijk niet zeggen dat ik weet wat er in het hoofd van jouw mentor speelt.
Misschien heeft die het heel druk, of heeft hij helemaal geen zin in de problemen van zijn leerlingen.
Ik zou het niet weten.

Het is wel duidelijk dat jij het met hem over jouw situatie wilt hebben.
Misschien is het dan wel handig om hiermee op hem af te stappen.
Als jij hierover wilt praten, dan zul jij ook actie ondernemen.
Iedereen weet hoe chaotisch het op een school kan zijn, dus het kan zo zijn dat er iets niet wordt gezien.
Help de docent dan even.

Mocht het echt niet werken met deze docent, kijk dan of er een andere docent is waar je mee kunt praten.
Natuurlijk is je mentor daarvoor bedoelt, maar ik denk niet dat een docent “nee” zal zeggen, als jij hen om hulp vraagt.


Hey,

Ik zou het net zoals MensPersoon zegt zelf aangeven. Ook al heeft je mentor gezegd over contact.

Ik zou daarbij wel aangeven dat je het jammer vind of teleurgesteld bent dat hij/zij geen contact meer met je heeft opgenomen en n het idee hebt dat hij/zij je niet ziet staan.

Dus dat je wel zelf het gesprek aangaat, maar ook eerlijk zegt wat je ervan vind. Ik denk dat je mentor daar best begrip voor heeft

En anders kan je misschien nog naar een vertrouwenspersoon gaan?

Sterkte en succes,

Xx Simply Me


Ik vind het zo moeilijk om een gesprek aan te vragen… Ik voel me als een last en irritatie als ik dat doe. Ik ben bang dat hij me vervelend vindt. En eerlijk zeggen wat ik vind durf ik ook niet. Hij zal me vast een zeikerd vinden... 

 


Ik vind het zo moeilijk om een gesprek aan te vragen… heel begrijpelijk maar  ondanks dat jou mentor jou niet altijd in de gaten heeft (hij heeft natuurlijk heel veel leerlingen op een dag) denk ik dat hij het toch fijn vind als jij naar hem toe komt voor een gesprek.

 Ik voel me als een last en irritatie als ik dat doe.  Dat ben je absoluut niet. Je mentor is er om jou te helpen en zal jou geen last vinden.

Ik ben bang dat hij me vervelend vindt. En eerlijk zeggen wat ik vind durf ik ook niet. Hij zal me vast een zeikerd vinden...  Eerlijk zeggen wat je op je hart hebt is ook lastig, maar het lucht wel enorm op als je er met iemand over kan praten. En dan ben je geen zeikerd hoor 😉 Ik vind het juist knap als je dit doet! Er zijn genoeg mensen die er mee blijven rondlopen.

Groetjess BlueWolf


Reageer