De Kindertelefoon.nl

hey k ben 13 jaar, meisje en ja.

ik heb altijd wel een leuk leven gehad I guess, maar 6 jaar geleden kreeg mn moeder kanker, toen wist ik niet wat dat in hield dus ik vond het minder erg. maar hoe meer tijd voorbij ging hoe erger ik het ging vinden. na 3 jaar ging het eindelijk weer beter met mn moeder en er was gelukkig maar 10% kans dat ze het nog een keer zou krijg. guess what? ze kreeg nog een keer kanker. en ik voelde me toen zo kut. ik wist nu namelijk wat het in hield en wat het precies zou doen. alleen ik kon er met niemand over praten want ik was jong en niemand wist hoe ik me voelde.



maar goed, het gaat nu eindelijk beter, maar ondanks dat voel ik me niet beter. ik heb nog steeds de angst dat ze dood kan gaan. dit is al 6 jaar zo en het wordt steeds erger.



het gaat nog verder hoor.

waaaant



in die 6 jaar dat mn moeder kanker heeft gehad zijn er nog wel wat dingen gebeurt hoor. mn opa heeft een hartaanval gehad. mn andere opa een hersenbloeding en mn tante ook een hersenbloeding. go big or go home am I right



maar goed

vorig jaar gebeurde er uiteraard ook iets want lifes a bitch

ik ging bij mn opa en oma logeren wat leuk zou moeten zijn obviously. maar uhm nee dus

ik zou op de zaterdag naar de dierentuin gaan met mn oom (er gebeurt een paar maanden later ook iets met mn oom lmao)

maar op die dag gebeurde er 4 uur s 'nachts iets anders.

mn opa viel van de trap en schaafde zn hele arm aan de muur (daar hebben ze een random ribbewltjes muur ofzo dus zn hele arm lag open)

dus zn arm zat onder het bloed. maar hij viel van de trap in een glazen vitrine. he had een grote snee in zn voorhoofd en 1 van zn slagaders ging kapot. guess what? overal was bloed.

my point of view: ik deed de slaapkamer deur open en BAMM daar stond hij recht voor me onder het bloed. lmao I am still traumitized by that and I am still really afraid of blood.



we belden de ambulance en hij ging naar het ziekenhuis (het is wel weer goed gekomen met hem hoor)

maar wij (mn oma en ik) moesten het huis schoonmaken want OVERAL lag bloed.

en het was echt een hel.

een uur later kwam mn oom om te helpen metalles (ja het is de oom waar nog iets mee gaat gebeuren)

en even later kwamen mn ouders.

ik ging dus niet met mn oom naar de dierentuin die dag.



ik zou daar eigenlijk nog een paar nachten blijven maar dat durfde ik niet.

dus toen alles was opgeruimd ging ik gelijk naar huis.



onthoud dit: het laatste wat mn oom tegen me zei die dag was: ''ik beloof dat als ik terug kom van Thailand, dat ik met jou naar de dierentuin ga''. (hij ging 1 december naar Thailand)



een paar maanden gingen voorbij en niks gebeurde



maar toen kwam december eraan

mn oom ging naar thailand



en de vliegtuigreis ging helemaal goed

maar toen hij het hotel binnenliep kreegn hij een hersenbloeding.

hij belandde in het ziekenhuis.

uiteraard ging mn pa de dag daarna gelijk naar hem toe in thailand want er moet iemand bij hem zijn zodat we precies weten wat er gebeurt.



in thailand zeiden de dokters dat alles goed ging komen met hem en dat hij gewoon zou leven dus we waren blij.



mn verjaardag was 12 december. raad eens wie niet op mn verjaardag kwam. mn oom, mn tante. mn opa en oma( sneeuw storm ofzo idk) en mn vader. mn vader kwam niet op mn verjaardag en dat was zo kut voor mij.

dat is niet het enige wat mn vader heeft gemist hoor. hij mistte ook kerst en oud en nieuw.



maar goed, ik had mn vader 2 maanden niet gezien want hij was bij mn oom.



na die 2 maanden ging mn oom naar het ziekenhuis in antwerpen want daar is de medische shit beter. en raad eens wat ze daar zeiden

hij gaat het niet overleven. als de hersenbloeding hier was gebeurt hadden we de eerste operatie nieteens gedaan omdat alles al te erg was beschadigd.



well fuck man



dus toen was het wachten tot ie dood ging.





begin februari gebeurde er iets anders, heeft niks met mn oom te maken.

mn ouders gingen uit elkaar.

ik had zelfs liever gewilt dat mn oom dood was dan dat mn ouders uit elkaar gingen want dit heeft meer effect op je leven en gaat ook altijd door.



maar hier nog meer over later want toen kwam maart



mn vaders verjaardag is 13 maartt

raad eens wanneer mn oom dood ging

11 maart



wat een vreselijke timing



dus mn vaders verjaardag was kut



een week daarna was de crematie en jesus dat is het lastigsite ding wat ik ooit heb meegemaakt ik heb tijdens het hele ding gehuild







en toen realiseerde ik me: het laatste dat mn oom ooit tegen me heeft gezegd was : ik beloof dat als ik terug kom van thailaind, dat ik met jou naar de dierentuin ga.

hij heeft die belofte dus gebroken



en nu vertrouw ik beloftes niet meer. lmao



maar mn ouders zijn nu nog steeds uit elkaar en mn oom is nog steeds dood en ik heb geen idee hoe ik door alles wat gebeurt is afgelopen jaren heen ben gekomen.



k dat was het

bai