Hoi

Er spelen een hoop zaken, zowel thuis, binnenin jezelf als op school. Hierdoor zie je het bij momenten nog nauwelijks zitten. 

Wat jammer dat er dingen gaande zijn die je moed ontnemen. Niet fijn dat je je gender-identiteit niet mag uiten volgens je ouders, en dat ze je weghaalden van bij de persoon waar je goed mee kon praten. Ook lastig dat je geplaagd wordt door extreme stress door school. 

Heb je een idee wanneer de gesprekken rond je gender van start zullen gaan? Een gespecialiseerde hulpverlener zou niet enkel met jou kunnen praten, maar ook met je ouders. Wie weet kan deze persoon tot je ouders doordringen. Kan je huidige hulpverlener daarnaast wijzigingen toebrengen in de medicatie die je neemt?

Inmiddels zit je bij de tweede hulpverlener die aangeeft dat er wat zal moeten veranderen aan je thuissituatie. Echter vermoed je dat je ouders hier geen oor naar zullen hebben. Zou je deze situatie graag eens met de Kindertelefoon bespreken? Ik vermoed dat zij hier rond nuttige tips zullen hebben. 

Groetjes

Kenshin

Hallo moon light :)

Vervelend dat je ouders zo doen over je genderidentiteit en andere dingen. Je kan het hun misschien uitleggen dat je graag wat meer vrijheid wilt en dat je wilt dat ze je genderidentiteit respecteren. Wel goed dat je in behandeling gaat! Je kan altijd met De Kindertelefoon chatten/bellen want zij zijn ervaren met dit soort situaties en kunnen jou proberen te helpen met je situatie.

-Dr8gon99

Hoi hoi, 

ik kan met veel punten met je meepraten (en dan vooral het add gedeelte) 

• ik had dezelfde problemen met mijn medicijnen, het medicijn zorgde ervoor dat ik niet meer afdwaal maar ondertussen maakte me het te oplettend ofzo. Ik ben er gewoon mee gestopt zonder het te bespreken met mijn dokter of ouders. Ik raad het niet aan, mijn ouders hebben veel ervaring met medicijnen aangezien mijn broer het ook al jaren slikt. Meschien kun je vragen of je dokter de dosis aan kan passen zodat het minder wordt, vaak word het dan wel meer slikken (ik zat op het laatst al op 2,5 pilletje 2x daags) of je kan meschien een ander medicijn proberen. Je zit nu waarschijnlijk op methylfenidaad, dokters proberen die eerst om te kijken hoe grote dosis voor jouw werkt. Wij gaan nu een pilletje proberen die langzaam afgeeft zodat je de hele dag de goede dosis krijgt. 
 

• ik moest ook naar speciaal onderwijs, het was echt even klote op het begin, ik woonde gelukkig dichtbij en hoefde ik niet met het busje of de bus. Maar ik moest wel elke dag alleen fietsen. Maar je merkt het verschil wel. 
1, ik kreeg meer zelfvertrouwen 

2, ik verscheurde geen schriften meer (ik maakte er sowieso wel 1 per week gewoon stuk door frustratie) 

3, er is een time-out , wanneer ik te veel prikkels had mocht ik het uitslaan op de boksbal (geloof me dat was het aller lekkerste gevoel) 

4, iedereen begrijpt je 

ik kan je niet zoveel helpen op de andere vlakken maar ik hoop dat je wat meer kennis hebt, en als je vragen hebt of je dwars zit moet je het altijd uitspreken hoe vervelend het ook is. Geloof me het helpt echt heeeel veeel

Hey,

Het klinkt alsof je het erg zwaar hebt. Wat vervelend!

Ja, die wachtlijsten zijn echt een hel. Ik sta zelf ook op wachtlijsten voor mijn genderidentiteit en dat is echt slopend. Ik hoop dat dit iets is wat je bij nieuwe hulpverlening (ook al is het niet specifiek voor je gender) kan aangeven, zodat ze je wel steun kunnen bieden hierbij.

De medicatie die je nu slikt, is niet goed voor je. Dit heb je aangegeven, maar de arts luistert niet naar jou. Dat vind ik echt heel slecht van deze arts! Zou je het durven om een keer langs je huisarts te gaan? Je zou een afspraak kunnen maken zonder je ouders erbij en de situatie aan hem/haar uit kunnen leggen. Je huisarts kan je dan misschien in contact brengen met iemand die wèl naar je luistert of jou helpen met afbouwen.

Het klinkt alsof jouw ouders niet op een correcte manier met jou omgaan. Ze hebben je geslagen en ze gunnen je geen vrijheid. Ik zou je willen aanraden om een keertje te bellen met de Kindertelefoon of om contact op te nemen met Veilig Thuis. Veilig Thuis is een organisatie die 24/7 bereikbaar is om kinderen in situaties van die van jou te helpen. Je kan ze altijd bereiken en (zoals ze ook aangeven op hun website) kun je ze ook bereiken als je twijfelt. Dus denk niet dat jouw situatie niet erg genoeg is, want je mag ze altijd bellen!

Heb je misschien een emailadres van die aardige vrouw? Je zou haar dan kunnen mailen en je situatie uit kunnen leggen. Misschien dat ze dan nog iets voor je kan betekenen.

Ook op school zou je je situatie misschien kenbaar kunnen maken aan je mentor, een docent(e) of een vertrouwenspersoon. Ook zij kunnen een luisterend oor bieden en je helpen.

Gr. Pin

ik heb nu met mn mentor over die school besproken maar die vind dat ik het met een andere vrouw moet bespreken. alleen die vrouw heeft met met ouders al bijna alles van die school geregeld en idk of mijn mentor dat weet. kan ik die vrouw vertrouwen of niet?

Hey,

Als ik het goed begrijp, ben je bang dat die vrouw van je nieuwe school aan de kant van je ouders zal staan?

Goed dat je wel naar je mentor bent gegaan! Weet je waarom je mentor wil dat je met die vrouw gaat praten?

Ik weet natuurlijk ook niet of je die vrouw kan vertrouwen. Ik ken haar nog minder goed dan jij. Misschien kun je je twijfel overleggen met je mentor. Zij kan misschien beter beoordelen of je haar kan vertrouwen of een ander plan met je maken. Lijkt dat je iets?

Gr. Pin