mijn gedachtes

  • 10 April 2019
  • 2 reacties
  • 102 Bekeken

  • Anonymous
  • 0 reacties
hii, ik ben een meisje 14 jaar en ik heb elke dag het gevoel alsof ik mijn tijd verspil.
ik heb geen idee waarom eigenlijk. ik word er wel gek van. maar ik heb internetvrienden en ja die hebben best veel problemen en ik wil altijd helpen, ik heb daarom misschien nogal veel problemen in mijn hoofd en ik denk dat ik veel volwassener denk dan de meeste mensen op mijn leeftijd. dat is best moeilijk in de klas enz. maar goed. mijn klas is sowieso ook een ramp want het zijn groepjes. je weet wel: populaire, kinderachtige enz enz ik heb maar 1 vriendin in de klas en tja eigenlijk wil ik er wel meer maar al die mensen snappen mij toch niet en ik wil echte vrienden. verder heb ik een vriendin van mijn oude school maar die zit op een andere school nu, zij is depressief maar ze snapt me wel altijd en ze heeft ook internetvrienden maar het probleem is, ik kan niet vaak met haar afspreken door school enzo… maar ze is nu heel erg ziek dus ja

heel erg bedankt voor het lezen want het is best veel maar ik moest het even kwijt ♥️

2 reacties

Ah wat naar voor je! Je vriendin is natuurlijk wel het belangrijkst voor je, ik zou zeggen maak wat tijd vrij en ga bij haar op bezoek. En wat je klas betreft laat gewoon zoals het is, je hebt een vriendin en dat is in principe al genoeg. Wel handig is als je met iedereen normaal om kan gaan, maar je hoeft dan niet perse vrienden te zijn. Dan hoef je bijvoorbeeld als je vriendin ziek is niet de hele dag alleen te zitten.

Groeten
Glamflowers
Erg vervelend dit, ik herken je gevoel van geen aansluiting vinden met de andere kinderen in je klas. Ik heb hetzelfde, ik kan erg enthousiast raken over een gebeurtenis in het verleden (geschiedenis) of een of andere gekke filosofische stroming, en ik kan uren ronddwalen door kunstmusea met mooie, oude schilderijtjes (niet van die enge, moderne dingen, jakkes), maar als ik daarover wil praten met mijn vrienden of klasgenoten, dan vinden ze het al snel saai of dan lachen ze om me. Goed, ik heb er vrede mee, ik heb namelijk andere mensen met wie ik het dan over dat soort zaken ga hebben, zoals mijn oma, echt waar, ga zo vaak mogelijk naar je grootouders, die mensen vinden alles wat je vertelt interessant en zij hebben zelf ook altijd de interessantste en meest boeiende verhalen, dus dit is dan ook mijn tip: als je het gevoel hebt dat je geen aansluiting vindt met je leeftijdsgenoten, zoek die aansluiting dan elders (zoals bij je oma 😀).
En wees de beste vriendin die je kunt zijn tegen je ene vriendin, laat haar merken dat je ontzettend dankbaar bent voor haar aandacht en voor haar investeringen in jou, want als ze jou vriendin in, dan wil ze haar tijd met jou besteden, toch? Bouw gewoon een super sterke band met haar op, dan heb je echt niemand anders meer nodig.
Daarnaast zou ik toch proberen om misschien verder te kijken dan je klasgenoten hun kinderachtigheid of wat hen dan ook niet zo aantrekkelijk maakt. Ik hing ook altijd maar rond met twee andere meiden, maar toen heb ik toch mijn interesse getoond en ben ik uit mijn comfortzone gestapt en zo heb ik nieuwe vrienden gemaakt, die klasgenoten die me eerst misschien kortzichtig, arrogant, of nep leken, blijken nu ineens toch heel aardig en leuk te zijn. Ik heb nu best veel vrienden, ik investeer dan ook veel tijd en aandacht aan deze mensen, zodat ze weten dat ik hen apprecieer, snap je?

Ik hoop dat je hier wat aan hebt, en eigenlijk is mijn grootste tip: GROOTOUDERS (tantes of ooms of vaders of moeders of vriendinnen van moeders of vrienden van vaders of buurmannen of buurvrouwen, ik kan zo nog wel even doorgaan, maakt niet uit wie, zoek iemand die met jou wilt praten over de meer 'volwassen' zaken).

Reageer