Oke hier wat info voor je gaat lezen ik ben 12 jaar en ik zit nu op het gymnasium. Mijn vader en broer hebben beide diabetes. Ik heb 2 broers en 2 zusjes.
Oke mijn verhaal begon rond groep 5 denk ik, ik was 7 of 8. We leefde net 1 jaartje in een dorp in een nieuwbouw huis het was de eerste nieuwbouw woning in het dorp en ook de grootste wij als kinderen (mijn zusje, mijn 2 broers en ik) hadden veel vrienden en konden met iedereen overweg gaan. Er woonde mensen in de buurt die fking asociaal zijn en die kinderen konden met niemand overweg en hadden bijna allemaal een winkelverbod maar die mensen waren dus jaloers op ons dus ze gingen bij de woningbouw en politie allemaal leugens over ons vertellen en 1 volwassene probeerde ook een baksteen naar mn broer te gooien t had m bijna geraakt. Maar de politie en woningbouw geloofde ze en we werden uit huis gezet (mn moeder was net 3 weken zwanger) Mijn zusje en ik gingen bij mijn tante wonen en mijn ouders bij mn oma en mn broers bij kennissen. Mijn vrienden begonnen me te pesten doordat en ik sloot me af van iedereen. Na een jaar verhuisde we een uurtje verderweg en daar bleven we een paar maanden toen verhuisden we weer en mijn moeder beviel, mijn vader en ik deden alles thuis (het huishouden de boodschappen etc.) we hadden een super goede band. Maar mijn vader kreeg een herseninfarct en lag 1.5 jaar in t ziekenhuis. Elke dag na school fietste ik 1.5 uur naar het ziekenhuis om hem te bezoeken maar na een aantal maanden negeerde hij me als ik op bezoek kwam en ging hij slapen enz. Thuis deed ik alles ik voedde mn net geboren zusje zowat op en deed t huishouden en de boodschappen. Op school had ik geen vrienden meer en ik werd nog erger gepest en ik kreeg last van woedeaanvallen. Mn cijfers gingen omhoog omdat ik me alleen maar focuste op school en thuis. Mn vader kwam eindelijk uit het ziekenhuis en we verhuisde weer dus weer vrienden achter laten. Mn ouders begonnen mij te negeren en praatte alleen tegen me als ik iets verkeerd deed en dan scholden ze me uit. Ik begon mezelf te snijden en ik kreeg zelfmoordgedachten. Toen was mijn docent (hij was achter in de 60) een soort van vader voor me en ik vertouwde hem met alles we hadden die docent voor 2 jaar groep 6 en 7. Maar hij ging met pensioen en ik zag hem nooit meer. Ik heb sindsdien vertrouwensproblem. Maar ik stond er alleen voor en ik ging meer snijden en hier ben ik nu. Ik ben een fking 12 jarig emotioneel wrak en mentaal ben ik al jaren geen kind meer en ik ben hopeloos.
Ik heb geen idee wat ik kan doen om mn leven weer op te pakken.
Thuis scheldt iedereen me uit en op school schelden mijn 'vrienden' me achter mn rug om uit.
Dit is de eerste keer dat ik hierover 'praat' en ik weet dat ik hulp moet zoeken anders ben ik hier niet lang meer maar het is gewoon niet mogelijk.
Bedankt voor het lezen van mn levensverhaal en alsjeblieft reageer hoe k mn leven kan fixen.
