Om eerlijk te zijn, je bent zelf verantwoordelijk. Je kunt niet verwachten dat iedereen zich aan jou gaat aanpassen, ook al lijken die aanpassingen klein. 

Wil je geen drukte? Ga dat dan uit te weg. Geen aanraking? snauw ze elke keer af als ze het doen en ze laten je met rust. 

Hoop dat je hier iets aan hebt. 

het is vervelend dat je niet serieus word genomen. ik heb zelf al eens een keer een test gedaan maar daar kwam uit dat ik geen autisme had. ik ga nog een test krijgen omdat ik moet weten wat er ‘mis’ is. ik kan me nergens op concentreren, heb moeite met dingen opslaan in mijn hoofd, zie kleine fouten en imperfecties heel snel, sluit me graag af, heb moeite met socialiseren en ik kan lastig tegen kritiek. ik heb wel van meer dingen last maar dan ben ik over twee dagen nog niet klaar.

veel van deze dingen herken ik ook bij mijn vader en broer die allebei het logootje autisme hebben gekregen. mijn vader ziet snel fouten en mijn broer raakt snel afgeleid van wat ik ook heb. dat van mijn broer ziet er soms hilarisch uit (dan wordt hij wakker, gaat naar beneden en staat 5-10 minuten voor de tv voordat iemand tegen hem verteld dat hij moet gaan zitten. dan loopt hij naar de kast met telefoons pakt, zijn mobiel, loopt weer naar de plek waar hij eerst stond en gaat daar weer 5-10 minuten staan voordat iemand hem weer verteld dat hij moet gaan zitten. hij gaat dan eindelijk zitten en blijft zo met zijn mobiel een paar uur zitten tot dat er tegen hem wordt gezegd dat het tijd wordt om aan te kleden. soms ben ik al in de kleren en vraag dan aan mijn moeder of hij al had gegeten. en dan is het vaak 12 uur is hij wakker geworden om 10 uur of eerder en dan heeft hij nog niet gegeten). 

bij mij merk ik dat ik energie opsla. dat klinkt waarschijnlijk heel raar maar ik leg het even uit. op school heb ik twee vriendinnen met allebei autisme. die zijn heel druk en reageren die energie af op mij. ik neem het op en de eerstvolgende persoon die ik zie/spreek krijgt dus al die energie op zich af. dat is alleen niet zo handig en zeker niet als er een lage tafel is en je been trilt als een gek.

en dat aanraken. ik vind het ook niet fijn als mensen mij aanraken. maar dat is omdat het mijn body is.

bij mij wordt er helaas door mijn familie ook niet zoveel rekening gehouden met mijn (mogelijke) autisme. het is altijd dat ik me moet aanpassen voor mijn broer. ik heb ook een eigen leven.

ik heb me al voor hem aangepast. ik heb voor mijn verjaardag een beker van heb gekregen omdat ik de liefste zus was en altijd als een tweede moeder voor hem voelde. dat hoort niet. ik weet dat ik rekening moet houden met mensen die ‘een rugzakje’ hebben. maar dat betekent ook dat ik ook gevoelens heb waar rekening mee gehouden moet worden.

een heel verhaal maar eigenlijk boeit alleen de helft of minder ervan. dat is dus ook een teken van autisme van mij. ik vertel te veel details die er niet bij moeten