Skip to main content

ik beschadig mezelf al meer dan 2 jaar. het begon onschuldig. heb het een lange tijd niet kunnen doen, omdat alles weg was gehaald. nu sinds ik niet meer thuis woon, heb ik mesjes die zo ontzettend scherp zijn dat ik meerdere keren heb gehad dat het eigenlijk gehecht moest worden. heb dit achteraf verteld aan de begeleiding. omdat het na 6 uur niet meer gehecht kan worden. mijn beide armen zien er niet uit. en het beschadigen word als maar erger. wat zijn de gevaren van jezelf zo diep snijden? ik geloof niet dat het gaat ontsteken want in die 2 jaar is een wond nog nooit ontstoken geweest, en al wil ik dat die gaat ontsteken gebeurd er alsnog niks. iemand tips? 

Hoi sanneetje,

 

Ik heb mezelf een paar weken geleden ook gesneden. Nu doe ik het niet meer, ook al heb ik de drang nog wel. Het punt dat ik gestopt ben, is dat je er littekens aan over houdt (niet dat ik dat erg vindt ofz.) en dat als m’n ouders er achter zouden komen, dat ik ze alles uit moet leggen, wat ik niet wil/kan!

 

Maar op je vraag: Er is (denk) wel kans dat het, als het te diep gaat, gaat ontsteken. Maar denk wel na dat je je hele lichaam verziekt! En wat ik uit je verhaal opmaak, heb je dat al gedaan op je armen! Maar snij je alleen op je armen, en dan over de littekens heen? 

Wel zou ik zeggen; Stop ermee, zoek hulp! Straks ga je te ver een raak je misschien wel in het ziekenhuis (niet dat dat heel snel gaat gebeuren (denk ik)).

 

Hopelijk heb je iets aan

Amber


ja, helaas heb ik het al gedaan op mijn armen. nu ook mijn andere arm. mijn bovenbenen ook, en helaas ook een beetje op mijn buik. het is al meerdere keren gebeurd dat het gehecht moest worden, niet laten doen. mijn ouders weten dat ik dit doe, maar niet dat het telkens uit de hand loopt. wil ook niet dat ze dit weten. begeleiding weet het wel. en praat erover. stoppen is denk ik geen optie want dat gaat me niet lukken, de drang is te hoog en word zo snel getriggerd. bedankt voor je reactie  :)


mag ik vragen waarom je jezelf snijdt?

 

mvg vThunder


heb het gevoel dat ik dit verdien. vind me zelf een mislukkeling en mezelf een ontzettend lelijk mens. de pijn voelt goed en het verdoofd even, ik verdien deze pijn. 


heyy sanneetje,

 

goed dat je er al over praat, maar weet 1 ding lieve schat stoppen kan altijd, er is maar 1 mannier waarop dat gaat lukken, en dat is er in geloven, geloof er in dat je iets waard bent, geloof er in dat het niet nodig is, geloof er in dat je je zelf geen pijn hoeft te doen.

 

en dat is lastig en die zoektocht naar er in geloven is lang en dat kan zeker nog lang duren maar weet dat het er echt komt 

 

( ik ken iemand die nu helemaal onder littekents zit, je kan je beter afvragen waar je ze niet ziet zitten, maar ook die iemand heeft nu ( hij/zij is nu 20) het er in geloven dat je goed bent zoals je bent gevonden met veel hulp, maar je moet ook weten dat hij.zij het nog steeds wel eens doet omdat het nooit helemaal weg kan gaan)

 

maar wat ik hoop voor jou is dat je het lukt om het minder te gaan doen en om een manier/ding of what ever het ook mag zijn iets vind wat voor jou is ik ben de mooite waart ik verdien geen pijn.

 

weet dat het een moeilijke weg is, maar ik hoop dat het je lukt

 

als je vragen hebt of nog iets wil weten of er gewoon even over wil praten laat het me weten! ik wil je graag helpen.

 

x juul


dit berichtje vind ik echt zo’n ontzettend lief! dankjewel! ik zit nu al helemaal onder de littekens, ben er zo niet trots op en vind t zo enorm lelijk. er in geloven ik weet niet dat lukt me op t moment niet. de drang is nog te groot om te zeggen dat ik er mee stop. praat met begeleiding erover en dat helpt. heb de mesjes al wel eens weggegooid omdat ze te scherp waren en niet bij me pasten, had nog andere maar die waren te bot en kreeg daardoor juist nare spanning. nu ik dees weer heb, gaat het wel sneller fout maar helpt het wel beter. baal alleen zo van mn littekens. bedankt voor je hulp lieverd! 


hey,

super goed dat je praat!

en ik snap heel goed dat er in geloven nog een brug te ver is maar je komt er wel daar geloof ik in!

 

als je met me wil praten laat het weten! ik zou proberen zo goed mogelijk naar je te luisteren en je te proberen te begrijpen! weet dat ik berijkbaar ben 

 

x juul

 

 


hi, ik ben zelf ook een tijdje depressief geweest. ik heb mezelf dan ook een keer gesneden en een keer mijn huid opengekrabt. Wat ik je aanraad is een elastiekje om je pols doen die je soort van afvuurt op je pols

groetjes

 

( reactie aangepast door de Kindertelefoon ivm regel 9 )


hey,

het is nu 2 maanden veder, hoe gaat het nu met je?

 

x juul

 


Reageer