Hai,
Ik ben nu 15 en ik heb al zeker een jaar last van depressieve gevoelens. Ik heb zelfs al op het punt gestaan om mezelf iets aan te doen en mijzelf ook al een paar keer gesneden.
Ik wil alleen weer gewoon normaal kunnen leven zonder dat ik mij overal druk om maak en me steeds depressief voel.
Met iemand praten lukt ook niet want de enige persoon met wie ik dat zou willen doen is mijn vriendje, en die heeft een keer van iemand gezegd dat ze raar was omdat ze depressief was.
Daarom wil ik dus naar de huisarts, omdat dat de enige persoon is die mij kan helpen. Natuurlijk ben ik 15 en kan de huisarts het dus aan mijn ouders vertellen en dat is echt het laatste wat ik wil.
Kortom, vertelt een huisarts het dus aan je ouders als je onder de 16 bent en binnenkomt met depressieve klachten? En zo ja, wat moet ik dan in godsnaam doen?
Bladzijde 1 / 1
Hey,
onder de 16 worden inderdaad je ouders erbij betrokken, dus als je naar de huisarts zou gaan, komen je ouders het ook te weten.
ik weet niet wat jouw reden is om het niet aan je ouders te vertellen, dus het hoeft niet voor jou goed te zijn maar:
als het geen gevaren oplevert, als je ouders van je houden en je geen pijn doen met woorden of lichamelijk, praat dan met ze.
in dit geval houden ze van je, ze willen het beste voor je, en ja ze zullen bezorgd zijn om je maar geef ze die kans ook, zorg ervoor dat ze de kans hebben om je te leren kennen en er voor je te zijn. Dit is een grote stap maar oh hij helpt zo veel in het gelukkiger worden. Bovendien kan je dan ook naar de huisarts en eventueel een psycholoog.
als je wel in gevaar zou zijn als je het aan je ouders zou vertellen, kan je altijd hier terecht, of in noodgevallen bij 113. Er zijn ook sites online waar je adviezen van psychologen kan krijgen.
helaas word je nog te afhankelijk van je ouders gemaakt, maar je hebt niet voor niks sites zoals deze, en zodra je 16 bent kan je naar de huisarts.
groetjes, Kweenie
onder de 16 worden inderdaad je ouders erbij betrokken, dus als je naar de huisarts zou gaan, komen je ouders het ook te weten.
ik weet niet wat jouw reden is om het niet aan je ouders te vertellen, dus het hoeft niet voor jou goed te zijn maar:
als het geen gevaren oplevert, als je ouders van je houden en je geen pijn doen met woorden of lichamelijk, praat dan met ze.
in dit geval houden ze van je, ze willen het beste voor je, en ja ze zullen bezorgd zijn om je maar geef ze die kans ook, zorg ervoor dat ze de kans hebben om je te leren kennen en er voor je te zijn. Dit is een grote stap maar oh hij helpt zo veel in het gelukkiger worden. Bovendien kan je dan ook naar de huisarts en eventueel een psycholoog.
als je wel in gevaar zou zijn als je het aan je ouders zou vertellen, kan je altijd hier terecht, of in noodgevallen bij 113. Er zijn ook sites online waar je adviezen van psychologen kan krijgen.
helaas word je nog te afhankelijk van je ouders gemaakt, maar je hebt niet voor niks sites zoals deze, en zodra je 16 bent kan je naar de huisarts.
groetjes, Kweenie
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
