Kan je tegen je ouders zeggen dat je het nie wilt ? En ook tegen je school als je je niet prettig erbij voelt dan hoef je het natuurlijk niet te doen tis fijner mis voor je om hier je verhaal te vertellen want hier ben je anoniem of naar een therapeut te gaan.
Groetjes-Maris <3
@Mariskaxxme ja dat is makelijker gezecht dan gedaan ik praat er met me ouders ook niet echt over wil hun niet meer teleur stellen dan ik nu al doe en met een therapeut praat ik al (niet mij eigen idee) maar ik vind het gewoon heel lastig om mensen te vertrouwen door geen goede verleden met een mentor maar het ding is ik zou het ergens nog wel willen zeggen maar ik klap dicht en dan krijg je niks meer uit me maar het ding is school koppeld alles door naar mij therapeut omdat ze bang zijn dat ik zo ver ga dat ik dingen ga doen waar ik spijt van krijg en ik wil daar niet huilend zitten en ja der spelen wel problemen af op school ben er liever niet maar ik ben gwn bang dat ik dicht klap en bind het best wel eng want heb een nieuwe begleider en een nieuwe mentor dusja
@xanoniempjexx ik weet dat het moeilijk is drm zou ik dan ook hier met iemand chatten hier blijf je anoniem en ik heb zulke problemen ook dat ik mensen niet vertrouw ik heb hier ook zitten chatten je kan ook met iemand van je leeftijd chatten en ik hoop wel dat je het aan je ouders kunt vertellen dat ze er goed mee om kunnen gaan
Groetjes-Maris <3
@Mariskaxxme ik kan er met me ouders over praten maar wil hun gwn niet mee lastig vallen….
Ik ben ook hetzelfde eigenlijk. Ik praat niet graag over mijn gevoelens met überhaupt iemand en zal er helemaal niet uit mezelf naartoe gaan. In de 1e klas zag mijn mentor mijn verwondingen en toen wou ze een gesprek aangaan met mij. Ik dacht zelf dat ik ze goed verborgen had maar blijkbaar was dat toch niet zo, ze vroeg me om mijn arm te zien en daar was ik gewoon niet klaar voor überhaupt om erover te praten dus ik zei maar dat het niks was ook omdat ik het gevoel had dat ze het dan zou doorvertellen aan mijn ouders. Ze zei tegen mij dat ze er morgen nog een keer over wou hebben. Toen was ze trouwens ziek en daarna vergat ze het. Maar ik zou het haar wel vertellen als ze de volgende dag na kwam en mij speciaal zou laten voelen zeg maar dat ik het gevoel heb dat ze om mij gaf. Als iemand de moeite zou doen dan denk ik zelf dus dat je degene wel zou vertrouwen omdat degene dan tijd voor je maakt. Jij hoeft niet naar je mentor toe te gaan en de eerste keer hoef je er zeker niet over te praten dat is natuurlijk een grote stap. Maar weet als ze echt om je geeft dan komt ze je na. Ik weet dat het van 2 kanten moet komen maar je kan wachten totdat ze je nakomt.
Ik snap hoe je je voelt. Ik heb ook moeite om te praten over mijn gevoelens. Ik heb ben een keer open geweest over hoe ik me voelde, maar ik zei niks. Ik schreef een brief. Dat ging makkelijker voor mij. Misschien gaat dat voor jou ook makkelijker. Als je het toch liever niet doet, kan je ook met mij praten. Ik heb dat ik ook bepaalde gevoelens heb waar ik niet over durf te praten. Je kan ook vragen of je met een vertrouwenspersoon kan praten, want daarmee kan je gewoon blijven praten, maakt niet uit of je andere docenten krijgt.
