Mentaal compleet gebroken nu.

  • 25 July 2018
  • 3 reacties
  • 264 Bekeken

  • Anonymous
  • 0 reacties
Hoi!
Door de jaren heen heb ik veel meegemaakt, veel mensen kwijtgeraakt, heel veel problemen thuis, veel gepest, zelfmoord gedachten, depressie en angstaanvallen en vaak bij ziekenhuizen zitten doordat mijn mentale status teveel werd en ik hartproblemen en vaak geen adem kreeg.
Mijn familie is n zooitje ookal zouden ze dit zelf nooit toegeven. Het gaat financieel niet goed, en mijn ouders hebben veel ruzie en ik heb geen goede band met beide. Soms nemen ze mijn problemen eventjes serieus maar uiteindelijk weten ze het zelf beter en zit het gewoon achter mijn oren. Ik heb het gevoel dat ze het liefst van me af zouden willen zijn, ik heb hun alleen maar problemen bezorgd de laatste 5 jaar.
Nu heb ik veel vriendengroepen gehad maar met alle heb ik typische drama problemen gekregen en uiteindelijk zijn ze allemaal uit elkaar gevallen, meestal eindigde het met mij de schuld geven aangezien ze wisten dat ik een zwak persoon was. Ik was er voor iedereen, bleef wakker tot middernacht om te praten over hun problemen terwijl ik zelf kapotging, en kreeg er niks voor terug.
Ik ben een half jaar geleden mijn allerbeste vriend kwijtgeraakt, hij was de persoon die er altijd was en mij begreep, we waren constant samen en deden dingen die we met niemand anders zouden doen, we zouden altijd bij elkaar blijven. Dit bleek onzin en hij begon me uit het niks te ditchen voor anderen en me mentaal nog meer te breken na al die jaren.
Nu heb ik niemand meer.
Ik haat iedereen en alles, ik raak door de kleinste dingen geirriteerd en krijg mentale breakdowns over de kleinste argumenten en beschuldigingen. Zelfs mijn familie ontwijk ik nu.
Ik snap dat dit geen manier om te leven is, maar ik ben bang dat ik nooit meer vertrouwen of liefde zal voelen, wat ook geen manier van leven is natuurlijk. Ik ben deze dagen altijd alleen en de eenzaamheid begint me suicidaal te maken. Ik ben nu officieel gebroken en ben bang dat ik niet meer gefixt kan worden.
Ik weet niet meer wat ik moet doen. Waarom heb ik zoveel ongeluk.. Zijn er nog oplossingen zonder pijnlijke uitkomsten? Ik hou niet meer vol.

3 reacties

Hoi!
Ik denk dat je een keer met je ouder moet gaan zitten en echt boos moet worden en hulp wilt ik snap dat je misschien niet boos wil worden maar het hoort bij het leven. Ik denk ook dat je naar de huisarts moet, je denkt waarschijnlijk die kunnen mij toch niet helpen.. maar ik weet wel zeker dat ze je gaan helpen. Praat over je gevoelens wat het met je doet. En wat je denkt. Je mag boos worden het is natuurlijk niet leuk om boos te worden maar het kan wel helpen em dan kunnen mensen zien hoe je je ecgt voelt. Misschien kan je het eerst in vertrouwen vertellen op school/werk. Er is altijd wel iemand die naar je wilt luisteren.

Zoals ik altijd hoor is: Het leven is een gunst, geniet er van! ❤️
Be strong, je kan het!
Hoi

Jij hebt een hoop meegemaakt. Thuis ging het lastig, je bent gepest, je voelt je niet goed in je vel, en vrienden die altijd op jou kunnen rekenen, laten je in de steek.

Zou je op zo'n moment dat je ouders je problemen wel serieus nemen, ervoor kunnen zorgen dat je professionele hulp krijgt? Je zit met zware gedachten. Professionele hulp lijkt me aangewezen. Je kan je informeren, en kijken of het je wat lijkt. Heb je in het verleden al hulp gehad? Naast de hulp voor je hart- en ademhalingsproblemen?

Heel gemeen dat jij de schuld kreeg van vriendschappen die stukgingen. Jij bent er voor anderen, maar anderen lijken niet in te zien hoeveel dat waard is. Ook vervelend dat die vriend je liet vallen, ondanks zijn beloften trouw te blijven.

Je kan bij je huisarts of mentor terecht. Een vertrouwenspersoon kan jou helpen. Je huisarts en mentor kunnen je doorverwijzen naar professionele hulp. Even praten lijkt me sowieso fijn. Dat kan ook bij de KinderTelefoon. Daar kan je met een lieve moderator praten, en kunnen jullie samen naar een oplossing zoeken.

Bij 113 zijn ze ook steeds bereid naar je te luisteren. Net zoals bij de KinderTelefoon, kan je anoniem en gratis contact opnemen.

Groetjes
x
Hoi!

Jeetje, wat heb jij veel meegemaakt!

Ruzies thuis, dat is heel erg vervelend. Is het vooral tussen je ouders, of word jij er ook bij betrokken? Mocht dat het geval zijn, onthoud dat het absoluut niet jouw schuld is!

Net als die vriendschappen die uit elkaar vielen. Dat is nooit de schuld van één persoon. Het is de samenloop van omstandigheden en gedrag van ieder persoon in die groep. Ik vind het laf en zielig dat zij jou de schuld geven, ze zouden eens beter naar zichzelf moeten kijken.

Ik was er voor iedereen, bleef wakker tot middernacht om te praten over hun problemen terwijl ik zelf kapotging, en kreeg er niks voor terug.
Ik denk dat dit niet heel erg handig was. Het is heel lief dat jij je vrienden wilt helpen, maar denk daarbij echt aan jezelf! Zodra het jou gaat schaden, moet je echt een stapje terug zetten!

Zijn er nog oplossingen zonder pijnlijke uitkomsten?
Jazeker en het begint allemaal met praten!
Je kunt bijvoorbeeld naar je huisarts, iemand op school/werk, andere familie, de Kindertelefoon en zo zijn er vast nog meer mensen!

Hierover praten kan zo opluchten! Daar kun je heel erg mee geholpen zijn. Ook kunnen zij je helpen aan professionele hulp, waarvan ik denk dat je daar heel erg mee geholpen kan zijn!

Gr. Pin

Reageer