Oke, die “hou” is sarcastisch. Ik hou helemaal niet van ze.
Ze laten me allemaal in de steek, met school projecten enzo. Zoals presentaties (die ik haat met een passie) en ckv enzo.
Leuk verhaaltjes
—
1. Ik kreeg een mail dat ik goed werk heb verricht volgens hun en dat ze gaan oefenen aan de Nederlands presentatie. Laten we deze persoon L noemen. L zegt daarna in de Engels les 2 uren VOOR de Nederlands presentatie “ik ga weg, moet is dat goed?”
Ik zei heel dom “ja.” Ik heb me weer laten gebruiken. Ik kreeg een paniekaanval toen de docent mij een beetje dwong om te presenteren:
”Kom op, dan heb je het gehad”
”Waarom sta je niet op?”
”Luci, Luci!”
Ik ben weggerend uit de les.
—
2.
We moesten een verhaal schrijven voor ckv, ik had mijn personages Lucienne (Lucienne is naast mijn online alias ook een personage van me!) en Set. Zij waren echt zo van “m-maar is mijn verhaal niet goed? Kunnen we niet beter mijn verhaal doen.”
Tuurlijk wel, alien prinses en een bodybuilder ofzo? Ik kon haar papiertje NIET lezen. Zo onleesbaar! Maar dat geeft niks! En ik kon niet echt een beeld in mijn hoofd krijgen. Het werd gewoon te veel, hoe egoïstisch ik ook klink dat ik alleen maar mijn eigen personages wou tekenen. We moesten wel 15 tekeningen maken voor een storyboard en dat baseren op wat we hebben geschreven!
Ik wist niet echt wat ik moest doen. Volgende les? Afwezig. De docent zei iets zo van “blabla doe je eigen personages maar want ze is zo vaak afwezig”
Ik bedoel! Ik mag haar wel… maar het is gewoon dat ik haar een beetje verdacht vindt en heel mysterieus.
—
Ik haat het wanneer ik voor mensen het smerige werk moet doen, dit heb ik ook helemaal met mijn baan. Altijd van die klotejongens die rond zitten te spelen.
Ik moest eens een keertje spiegelen, ja? Daarna zei een jongen genaamd J zo van “heyyy Luci, kan je misschien dat pad samen met mij spiegelen?”
”Tuurlijk.”
Hij was gewoon weer aan het rondkloten, dus wat heb ik toen gedaan? Ik heb geleerd van de 2 verhalen hiervoor en heb maar de helft van het pad gespiegeld, ben naar mijn teamleider gelopen en heb het hele verhaal uitgelegd. J zat ook zo te lopen in zijn pad en ik zag dat hij schrok van hoe de andere helft zo slecht gespiegeld was.
Ruim toch je eigen rommel op, J.
Zie ik eruit als een hond die alles voor je doet? Blaf ik? Ik praat toch? Kap met zo lui te zijn.
—
Ik ben erachter gekomen dat er veel mensen zijn in deze wereld die niet eens om je geven, ze luisteren alleen naar je verhaal om tegen hunzelf te zeggen “kijk, ik ben cool, ik begrijp ze!”
Ik weet dat ik altijd zo fucking hopeloos klink op dit forum en dat dit allemaal aandachtzoekerij is van mij.
Ik weet gewoon niet meer wie ik kan vertrouwen en wie niet. Ik ben eigenlijk aan het vechten voor mijzelf en bescherm me soms iets te overdreven tegen anderen. Ik denk dat ik gewoon pech heb met mensen zoals deze.
Ik vecht voor mezelf, maar soms ook een beetje tegen mijzelf.
