hallo allemaal,
ik zit de laatste tijd behoorlijk met mezelf in de knoop. ik ben een maandje terug mijn opa verloren en ik heb het hier heel zwaar mee. hij heeft altijd tegen me gezegd dat die heel trots op me is en ik weet dat hij dat is. maar hij aaide me altijd over me wang als die zag dat ik bijvoorbeeld wat stiller was. dat mis ik zo erg, het stelde me altijd gerust. 2 weken daarna ben ik mijn beste vriend kwijtgeraakt, hij zei dat die me los wilde laten en geen contact meer met me wilde. dit heeft mijn hart gebroken. ik was er altijd voor hem en ik hem heb nooit laten gaan ook al had ik me redenen om dat wel te doen. ik geef nogsteeds ontzettend veel om hem en het is ontzettend moeilijk om dit te accepteren want ik heb dit nooit zo gewild. ik ben ontzettend onzeker geworden. hij kende me door en door maar blijkbaar ben ik niet leuk genoeg om te blijven. ik mis hem zo ontzettend erg. ik weet dat het tijd nodig heeft Ens maar ik wil hem terug