Ik voel me zoo slecht, ik kan me niet goed concentreren tijdens de online lessen. Ik heb een masker op en lach altijd. Maar ik ben gebroken ik ben op ik ben kapot. Ik kan het bij niemand kwijt. Zelfs niet bij mij aller beste vriendin. Ik wil haar al deze zorgen niet geven. Zij heeft al genoeg aan haar hoofd. Ik wil haar altijd opvrolijken maar hoe kan ik dat doen als ik zelf gebroken ben. Ik kan niet meer. Ik wil stoppen. Maar dat gaat niet. Ik heb zo veel problemen en dingen die ik niet goed doe. Maar hoe doe ik het dan wel goed. Het masker moet opblijven. Ik moet niet zo zeuren. Maar het gaat gewoon niet meer. Ik kan nog zo veel meer dingen vertellen. Maar dan word dit bericht te lang.
Dankje dat je dit wil lezen en dat ik het even kwijt mocht. Maar dat zal snel weer voorbij zij...